‘Iek bein hart oppèh zoekhè geweist…. maar die naiderlandsè identitaait?…. neej die hep iek niet kevondein’. Deze historische uitspraak van prinses Maxima uit 2007 kunnen we wellicht als de aanvang van het kansloze geneuzel over de Nederlandse identiteit beschouwen. Hoewel we nu inmiddels gelukkig wèl weten waar die identiteit uit bestaat – Zwarte Piet, de joods-christelijke Paashaas in het Hema krantje en de kerstboom – kom ik nog uit het pijnlijke verleden dat het minder duidelijk was en dus enigszins aansloot bij de zoektocht van onze Max.
Categorie: Media
Briefje van Omejan: aan Jan Roos
HEY….OUWE BLOEDGABBER! Nee, we kennen elkaar natuurlijk helemaal niet persoonlijk. Ik speelde vroeger wel in die speeltuin van je vader toen jij nog niet geboren was. Vreemd vind ik dat. Je ziet er namelijk veel ouder uit dan ik, zeker toen ik gisteren in Pauw en Jinek zag dat het beetje haar dat je nog hebt, ook al grijs is. Maar we gaan het niet over je uiterlijk hebben dat zou te makkelijke zijn. ZAL IK VAN DIE BRIL FF EEN FIETSIE MAKŪHHH!! WHOEHAHAHA!
Esther Voetveeg: het meervoud van de sultan
Langzaam begin ik uit mijn writersblock te kruipen. Ik heb de afgelopen drie maanden erg weinig geschreven. Dat komt door chronische depressies. Dan ga ik twijfelen. Word ik nederig. Ik nam mij dus voor om nooit meer iemand af te zeiken in mijn stukken. Nou dan is het snel afgelopen met mijn onbezoldigde bestaan als treiterblogger! Dus ik pak de draad maar weer op met een van mijn favoriete objecten, pispaal: Esther Voet
Breekend: Omejan endorst Alptekin van GeenPeil
Hahaha, het is natuurlijk helemaal geen aanbeveling als een onbeduidende en vervelende margeblogger je endorst, maar de content moet gepoept op Batavirus dus bijvoorbaat excuus Alp! Ik wil toch even uiteenzetten waarom ik op Alptekin van GeenPeil ga stemmen en roep iedereen op om hetzelfde te doen.
Het overbeneuzelde RTL-debat van gisterenavond maakte toch weer mooi duidelijk dat de gevestigde politiek partijen zich inmiddels in een soort comateuze toestand bevinden. De joods-christelijke feestneus van Buma, de lui loenzende Lodewijk en kloteklapper Klavers claustrofobische verbindingsincontinentie, het was allemaal even slecht amateurtoneel. Gelijk een Nederlandse politieserie waar het lijk steevast de show steelt omdat die gelukkig wel zijn mond houdt. Hoe is het mogelijk dat deze middelmatigheid – en daar had de aanwezigheid van Rutte en gekke Geert niets aan veranderd – tot de politieke elite is doorgedrongen?
Tijd voor iets nieuws dus. Nu ben ik een GeenPeiler van het eerste uur. Op schandelijke wijze misbruikte ik mijn eigen moeder van 80 om de benodigde handtekeningen voor het referendum te behalen. De inhoud van dat referendum interesseerde me niet, ik wilde gewoon bij de opstand horen. De revolutie! Het experiment! Aan de goede kant van de geschiedenis staan! Uiteraard was ik te lui om te flyeren of met een hoedje op te lopen maar zwaar was het evengoed. Ik noem een Jan Roos en die kippenkracht kakker Baudet (ik heb een keer armpje gedrukt met Thierry, wilde hij zelf, echt waar!) maar die zijn beiden vertrokken gelukkig. Ook het gejank van Bart Nijman op Geenstijl over dat hij door de politieke en media-elite keer op keer in zijn bek gescheten werd na het gewonnen referendum, heb ik uitgezeten.
En dan nu de verkiezingen. Na 11 jaar blanco gestemd te hebben, stem ik Alp. Ik ken Alp namelijk van twitter en persoonlijk. Alp is een goudeerlijke authentieke gozert die gaat voor het democratisch experiment. Geloof mij mensen, ik heb mensenkennis! Ik heb Alp twee keer ontmoet. Van de eerste keer, ook al organiseerde ik de meet-up zelf, kan ik me niet meer zoveel herinneren maar de tweede keer zal me altijd bij blijven. Dat was op de beroemde Oliebollenparty waar ik vervolgens nooit meer mocht komen. We stonden samen op de nog lege dansvloer. Tussen de stank van driejaar oud oliebollen bakvet kwam een aangename droge zoete geur mijn neusvleugels binnenstromen. Ik hou niet van luchtjes en ruik zelf naar tabak maar dit was echt lekker. Ik zeg: ‘Alp, wat heb jij op man? Hij zegt: ‘Aqua di Gio van Georgio Armani”!
Sindsdien ruik ik gewoon een stuk lekkerder en krijg ik iedere kerst zo’n flesje van mn moeder. Uit dankbaarheid ging ik een paar weken terug zelfs naar de gemeente voor een ondersteuningsverklaring. Mijn vrouw stemt nu ook op Alp uiteraard ! En m’n moeder. Bovendien is mij beloofd dat Geenpeil volledig los komt te staan van Geenstijl. Waarom een rechts rancuneus dood paard mee blijven slepen? Het is tijd voor vernieuwing! Zeker op politiek vlak! Er is geen tijd te verliezen! De burgeroorlog staat voor de deur. Wierd Duk zegt het! Het is vijf voor twaalf!
Stem met je neus! Stem Alp! GeenPeil lijst 19 het zesde vakje van boven!
Voetveeg: Een aanslag in Canada
Iedere aanslag verdient zijn eigen #ophef maar soms gaat er #ophef technisch iets mis. Als je als 27-jarige Canadees een moskee binnenloopt en zo’n 25 moskeegangers in de rug schiet dan is de kans groot dat er ‘Allah u Akbar’ wordt geroepen. Nou, dan weet je het wel! Bovendien werd er naast de 27-jarige Canadees ook een Marokkaan aangehouden door de politie. Nou, dan weet je het wel! Soms weten we het gewoon even niet en gaan we snel verder met de volgende #ophef. Ik las dat Peter van der Vorst geblocked werd door Geert Wilders.
Toch wil ik hier even terugkomen op deze huiveringwekkende terreuraanslag van de zo onschuldig ogende Alexandre Bissonette. Zijn daad luidt immers een nieuw hoofdstuk in, in de door sommigen zo gewenste oorlog met de islam. Hoewel moskeeën in het westen vaker en eerder doelwit zijn geweest van brandbommen en vandalisme is met deze ‘geslaagde’ terreurdaad een nieuwe grens overschreden. Voor een soortgelijke terreurdaad moeten we terug naar 1994 toen de joodse fascist Baruch Goldstein 29 biddende Palestijnen doodschoot in de Ibrahimi Moskee in Hebron.
Canada is ver weg en ja ze hebben een premier die lijkt op Jezus Klaver maar voor we over gaan tot de volgende #ophef of de Reductio ad Keukentrapje, lijkt een achter het oor krab moment op zijn plaats. Misschien zelfs een #jesuismuselmanquebecienne? Of een vlaggetje?
Meer ondernemers in de bijstand
Bovenstaande kop heb ik overgenomen uit ‘De krant van wakker Nederland’. Met deze kop bewijst de Telegraaf dat ze schrijven voor een wakker publiek, maar dat hun redactie daar niet aan hoeft te voldoen. Het is namelijk best een opgave om 3 fouten in één kop van vijf woorden te verwerken, maar we weten dat fout zijn in de genen zit van de Telegraaf en het is dus gelukt. Laten we dat eens nader ontleden. Het begint met het woordje meer. Het is namelijk pertinent onjuist dat er meer ondernemers in de bijstand komen. Ondernemers komen namelijk niet in de bijstand, integendeel om in aanmerking te komen dient iedere aanvrager zich uit te schrijven bij de Kamer van Koophandel. Er had dus moeten staan ‘Geen ondernemers in de bijstand’. We zijn er echter nog niet. De tweede fout is namelijk het woord ondernemer. Onze wetgever, lees de belastingdienst c.q. blauwe maffia, onderscheidt namelijk maar 2 soorten, namelijk u bent of een natuurlijk persoon of bent zelfstandige. Nou past het wel bij een populistische krant om ondernemer te verwarren met zelfstandige aangezien dat in het maatschappelijk verkeer veel voorkomt. Echter, een redacteur van De Financiële Telegraaf had ik graag betrapt op enige kennis van zaken. Inmiddels hebben we de kop aangepast, nu staat hij volledig juist, namelijk ‘Geen zelfstandigen in de bijstand’.
Bergsma’s gaslight bonanza rerevisited
Twee weken geleden merkte de rechtse grachtengordelgaslighter Sietske Bergsma, enigszins verbouwereerd door het enthousiasme van Theodore Holman, in haar nazomergasten interview op, dat ze ‘misschien wat meer na moest denken over het fenomeen ‘gaslighting’. Omejan, de onbaatzuchtigheid zelve, besloot haar een handje te helpen maar wat schetst zijn verbazing: zijn hulp werd niet aanvaard (dat kan, want Omejan is persona non grata op de rechtse grachtengordel) of Sietske heeft zijn argumenten niet begrepen getuige dit stuk.
Om niet al te ‘mansplainerig’ over te komen gaat ondergetekende er maar vanuit dat hij niet duidelijk genoeg is geweest en probeer ik mijn bezwaren tegen het hippe rechtse frame dat ‘gaslighting’ door het rechtse papegaaienkoor aan het worden is, nogmaals onder woorden te brengen.
Gasbranden (dat klinkt toch veel mooier?) is een concept uit de persoonlijk psychische sfeer dat draait om narcisme, schuld, macht, schuld en empathie. Als je dat gaat extrapoleren om het concept toe te passen op de macht in collectieve vorm (de elite, de media-elite, de economische elite, links) en het slachtoffer in collectieve vorm (het volk, de lezers, de tv kijkers, arme hardwerkende rechtse Nederlanders waarvan je denkt dat ze niet zo slim zijn als jij) dan zou je er voor de duidelijkheid goed aan doen om het concept NIET in een ideologisch perspectief te plaatsen. Narcisme, macht, schuld etc. zijn niet links of rechts. En macht in algemene zin, dat de mogelijkheid tot manipulatie biedt, is relatief. In de zin van, jij Sietske Bergsma, bent machtiger dan je eigen lezers en klapvee. Dat klapvee heeft sympathie voor jou en daar kun jij vanuit narcistische motieven bewust en onbewust gebruik van maken.
Het had dus wat sterker over gekomen als je het concept had geïntroduceerd met wat rechtse voorbeelden van gasbranden want nu is het op zich interessante concept (de ‘narcisme-macht-empathie’ dynamiek in de (online) media bijvoorbeeld) verworden tot een leeg rechtsgrachtengordeliaans frame. Met de redenering van: hij, zij of hullie zijn gasbranders en DUS kan de boodschap niet kloppen zoals dat zo vaak gebeurt bij de door jou zo verfoeide Social Jusitice Warriors (gaslighters!) met hun zelfde hippe anglicismen als ‘mansplaining’ en ‘whitesplaining’.
Een tweede punt is dat gasbranden over ‘het manipuleren van de waarheid of de realiteit’ gaat binnen de narcisme-schuld-empathie dynamiek. Maar over welke en wiens waarheid of realiteit hebben we het dan Sietske? Vorige week schreef je bijvoorbeeld nog dat je Geert Wilders niet op onwaarheden kan betrappen. Daar moet ik dan erg om lachen omdat juist voor het fenomeen collectief gasbranden, Wilders mijns inziens een goed onderzoeksobject zou zijn. Wat is de waarheid en realiteit in onze door informatie en opinies getsunamiseerde samenleving? Weet jij het nog?
Neem Geert Wilders. Hij beweert dat we door islamitische testosterombommen worden overlopen en dat die testosteronbommen speciaal hier heen komen om onze dochters te verkrachten. Nu woon ik in een Amsterdamse wijk (sorry mensen) waar veel moslims wonen. Ik en mijn blonde vrouw wonen hier naar alle tevredenheid. Ik moet niks hebben van de islam maar het eind der tijden scenario lijkt zich nog niet af te spelen hier. Je collega Annabel Nanninga woont overigens in dezelfde wijk maar die vindt de wijk weer lijken op het Tahirplein tijdens de Arabische winter. Voor iedereen is de realiteit of de waarheid dus anders. Je gaf in nazomergasten aan dat je zelf in een sjieke wijk in Berlijn woonde. Je merkte daar niets van de Duitse vluchtelingencrisis. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat die crisis niet bestaat. Dat weet jij maar al te goed want je vindt Leo Lucassen bekend van het adagium ‘de vluchtelingencrisis valt mee en de islam is ok’ een vreselijke gasbrander.
Het is dus belangrijk om met het oog op het concept gasbranden, onderscheid te gaan maken tussen twee realiteiten of waarheden waar tussen een steeds grotere kloof aan het ontstaan is: die van de media en die van het dagelijks persoonlijke leven. En nu juist bij die eerste wordt het door de stortvloed aan informatie, polarisatie, framing, narcisme en het (rechtse) hyperbolen en adjectieven bonanza steeds moeilijker om te bepalen wat nu de realiteit is. Wat is echt? Wat is waar? Wie liegt? Wie overdrijft niet? Het is één grote gasbrand (in jouw betekenis van het woord) geworden waar men op de nog na smeulende woestenij, als men goed zoekt, nog enkele feitelijke waarheden kan vinden.
Ik wil je niet ontmoedigen Sietske. Zoals ik al eerder aangaf, is gasbranden een interessant concept om de media en de elite mee te analyseren. Door middel van echt debat waar je aan zegt te hechten, kunnen we de verdieping zoeken in plaats van je te vergalloperen met secundaire en tertiere gaslightning (gasbliksem). Maar ik waarschuw je op voorhand. Ik ben er één hoor! Een narcist. En jij? Ben jij een narcist?
Er zat een plan achter het boek van Machteld Zee
De vaste lezers van het onvolprezen Batavirus kennen ondergetekende als een uitermate uitgesproken criticus van de islam. Ook onderzocht ik als een van de weinigen diepgaand alle facetten van het fenomeen ‘islamofobie’ en ontmaskerde ik eigenhandig een aantal keer islamofobie frames van de politiek georganiseerde islam in Nederland waaronder de Moslimbroederschap partij NIDA in Rotterdam. Je zou dus kunnen stellen dat ik mij redelijk bewust ben van de gevaren van de islam voor een land als Nederland. Er kan wat mij betreft dus niet genoeg kritiek op de islam zijn. Op de rechtse grachtengordel (de rechtse online (social) media kliek) loopt dit echter soms wat uit de hand. Soms lijkt daar het cultiveren van de hyperbool met betrekking tot de gevaren van de islam en daarmee angst voor de islam, een marketingtool om boeken of politiek te verkopen. De hele #ophef afgelopen week rond het verschenen pamflet Heilige identiteiten. Op weg naar een shariastaat? van Machteld Zee is daar een voorbeeld van.
Lees verder “Er zat een plan achter het boek van Machteld Zee”
(Longread): De valkuilen van het pro-Palestina of anti-Israël activisme (1)
Besteedde ondergetekende het laatste jaar de nodige aandacht aan de loopgraaf ter rechterzijde van het Nederlandse debat rond het Israëlisch-Palestijns conflict, het wordt zo zoetjes aan weer eens tijd om de bevooroordeelde aannames, historisch inhoudelijke onevenwichtigheden en frames van de loopgraaf ter linkerzijde onder de loep te nemen. Een ondankbare taak want net als in de rechter loopgraaf valt het niet te verwachten dat er op de flank van Anja Meulenbelt en consorten serieuze gesprekspartners op zullen staan, om het debat over dit onderwerp samen een stukje verder richting het niemandsland te dirigeren. Voor velen is de staat Israël en het Palestijns slachtofferschap dat uit de oprichting van deze staat is voortgekomen een obsessie geworden. Een obsessie die een gestaald paradigma baart van kolonialistisch Israëlisch daderschap en Palestijns slachtofferschap waarbij historisch gezien de context van tijd en plaats er niet meer toe doet, de ‘agency’ van de Arabieren en Arabische staten in het Midden-Oosten volledig wordt ontkend en een uiteindelijke oplossing van het conflict vanuit de uiterst complexe actuele status quo van realiteitszin wordt beroofd.
Lees verder “(Longread): De valkuilen van het pro-Palestina of anti-Israël activisme (1)”
Briefje van Omejan: aan Bert Brussen
Dag Bert,
Wat een mooie column schreef je vandaag op jouw eigen site The Post Online. Je schreef de column niet als de columnist Bert Brussen, maar gewoon als Bertje, waarbij de bedaarde weemoed van je woorden het onmetelijk diepe zwarte gat van de woede en rancune dempten. De beroemde psychiater Jeniffer Melfi zei ooit eens: ‘Depression is rage turned inwards’. Jij en ik allebei kennen de waarheid en realiteit van deze woorden, dacht ik zo.