Het lijkt er op dat de gevestigde politiek dankzij de PVV eindelijk hun ‘eerlijke verhaal’ moet gaan vertellen aan het volk. Dat ze daar niet blij mee zijn, is een gegeven. Het trieste is namelijk dat de klassieke partijen in een situatie terecht zijn gekomen dat ze liever de vinger wijzen naar de bruuske hardline-partij van Geert Wilders, terwijl ze de afgelopen jaren beter in zelfreflectie en introspectie hadden kunnen investeren. De komende verkiezingen gaan namelijk grotendeels al helemaal niet meer over de partijstandpunten of de volkse communicatievorm van Wilders en zijn PVV, maar het wordt een referendum over wat door moet gaan voor wie de belangen van het ‘gewone’ volk daadwerkelijk behartigt in Den Haag. De sociale en maatschappelijke cohesie met de politieke bestuurderspartijen is losgezongen, en de blaam hiervoor treft enkel en alleen de traditionele gezaghebbers. Lees verder “Waarom de PVV de verkiezingen gaat winnen”
Tag: PVV
De bubbel van Jeroen Pauw is lekgeprikt
Het heerlijk avondje is gekomen. Iets te vroeg, en voor de verkeerde deugheiligman, maar we mochten gisteren allemaal meegenieten van een aflevering die de presentator van het naar hem vernoemde babbelprogramma pas na veel gratis biertjes aan de rode VARA-bar zou kunnen gaan verwerken. Pauw is de naam, en tegenover hem zat Duk. De vreemdste vogels waren zij echter niet aan de tafel, die voorheen vaak door zijn rode beukenhouten poten zakte door alle heiligheid, vroomheid en innerlijke waarden die er overheen gekotst werden. Er waren deze keer namelijk PVV-‘sympathisanten’ en daadwerkelijke PVV-stemmers gepresenteerd, die Wierd hadden benaderd over hun motivering om op de partij van Wilders te stemmen of daar begrip voor op te brengen. Met alle bijbehorende stigma’s die daarmee gepaard gaan. Maar vóórdat deze dappere mensen voor hun mening mochten uitkomen, gebeurde er nog iets opmerkelijks dat de toon zette voor de gehele clusterfuck.
Lees verder “De bubbel van Jeroen Pauw is lekgeprikt”
Voetveeg: Oorlog in het hoofd
Het is vijf voor twaalf. Verwarde mannen. Mashetes klieven Allah U Akbar. In Syrië is het op de I-Phone drie uur later. Aanslag! Wie is de dader? Wie is verrader? Wie is er landverrader? Hordes mensen over zee. Een invasie. Rusland. Op TV. Verminkte lichamen in het zand. Roependen in de woestijn. De boerkini-oorlog van 2016. In de krant. Kindbommen. Wir schaffen das!
Het is twaalf uur. Tijd om de hond uit te laten. Ik loop Amsterdam Oost in richting het Tahirplein. De temperatuur is zacht. Je ziet het op de gezichten. Giechelende meisjes fietsen voorbij. Bij de snackbar roken de straatterroristen een jointje met de jeugdcoaches. Ik steek er zelf ook een op. Een grap, er wordt gelachen.
In het Tahirplantsoen laat ik mijn hond los. Ha, PVV-er Martin Bosma op het gras. Terug van de oorlog. Op blote voeten in half open bloes schopt hij de bal naar zijn zoontje. Een goal en omhelzing. Twintig meter verderop ligt de vijand in hinderlaag. Een vrouw met hoofddoek wiegt een kinderwagen. Mijn hond vindt kwispelend een kippenbot en ik check mijn telefoon.
Het is vijf voor twaalf…
Keizer Soros: Verdeel en Heers
Wie de geschiedenis niet kent, kan niet anticiperen op de toekomst. Het klinkt cliché, maar ‘de politiek’ is dan ook niets anders dan één grote platitude waar men gebruik maakt van beproefde en bewezen instrumenten om de status quo te handhaven en om persoonlijke verantwoordelijkheid te vermijden. Eén van die tactieken is Divide et Impera. Philippus de Tweede van Macedonië (382 v.Chr.-336 v.Chr.) is de eerste gedocumenteerde staatsman die deze machtsstrategie met groot succes implementeerde en het wordt sindsdien veelvuldig toegepast in zowel bedrijfsleven als politiek. De formule is heel simpel; steun in een conflict beide partijen, liefst met geld. Zo richten de boze ogen zich nooit op de machthebbers, maar enkel op elkaar en op het geschil dat men heeft. Als men met elkaar staat te vechten kun je namelijk rustig het huis leegroven. Lees verder “Keizer Soros: Verdeel en Heers”
Alles is Racisme! Reactie op Martijn de Koning
In mijn serie over islamofobie in Nederland stelde ik mij als doel om een reële kijk op islamofobie als probleem in de Nederlandse samenleving te krijgen. Om die reden liet ik de definitie van islamofobie opzettelijk links liggen en ging ik nota bene uit van de definitie van Martijn de Koning als waarneembaar proces in het publieke debat en de media om dit te onderzoeken. Naar aanleiding van een aantal reacties en het inmiddels veel besproken stuk van De Koning in de Volkskrant liet ik mij in deel 3 toch verleiden om nog een keer op de definitie in te gaan wat resulteerde in een beter hanteerbare vernauwde definitie van islamofobie:
Lees verder “Alles is Racisme! Reactie op Martijn de Koning”
[Longread] Islamofobie, de stand in het land (deel 3)
In deel 1 en deel 2 van deze serie werden naar aanleiding van het uitkomen van het jaarrapport 2015 van Meld Islamofobie, het rapport zelf, ‘islamofobie’ an sich en de daaruit voortkomende incidenten gedreven door moslimhaat geanalyseerd. Het doel van de serie is om een reëel beeld van de problematiek omtrent ‘islamofobie’ in de Nederlandse samenleving te krijgen. Dientengevolge ben ik uitgegaan van de definitie ‘islamofobie’ van antropoloog Martijn de Koning als waarneembaar fenomeen in de media en het publieke debat:
Lees verder “[Longread] Islamofobie, de stand in het land (deel 3)”
[Longread] Islamofobie, de stand in het land (deel 2)
Elke dag zie je ze wel voorbij komen op sociale media. Waarschuwende filmpjes of foto’s over de islam en moslims die nu met de vluchtelingencrisis Europa komen veroveren. Gisterenochtend was het deze.
Lees verder “[Longread] Islamofobie, de stand in het land (deel 2)”
[Longread] Islamofobie, de stand in het land (deel 1)
De vaste lezer van Batavirus weet dat ondergetekende inmiddels het nodige over het fenomeen ‘islamofobie’ heeft geschreven, zoals hier, hier en hier. Hoewel ‘islamofobie’ in deze artikelen enigszins geanalyseerd wordt, ligt de focus van deze artikelen vooral op het gebruik van ‘islamofobie’ als frame. Het onterecht aanwenden van islamofobie als motief voor incidenten of het overdrijven van de aard en aantallen van incidenten voor publicitaire of, in het geval van de Rotterdamse moslimpartij NIDA, politieke doeleinden.
Alvorens de dieper liggende motieven voor het gebruik van ‘islamofobie’ als frame binnen de media verder te kunnen verklaren, is het echter noodzakelijk het fenomeen an sich nader te bestuderen. We zijn inmiddels een gruwelijke, door de islam geïnspireerde aanslag heel dicht bij huis in Brussel en een aantal breed in de media uitgemeten islamofobe incidenten verder. Hoe staat het met islamofobie in Nederland? Terwijl ik dit schrijf publiceert stichting Meld Islamofobie het jaarrapport van 2015.
Lees verder “[Longread] Islamofobie, de stand in het land (deel 1)”
Kroniek van een mislukt ‘islamofobie’ frame: een nieuwe casus (3)
In deel 3 van deze kroniek wordt het ‘islamofobie’ frame dat door – naar het zich nu laat aanzien – de advocaat Michael Ruperti vrijdag in de media is gebracht naar aanleiding van de ‘arrestatie’ en het verhoor van zijn 16-jarige islamitische cliënte, verder in de berichtgeving gevolgd. In deel 1 en deel 2 van deze kroniek kon u lezen hoe afgelopen vrijdag om 17.35u, op basis van een bericht in De Telegraaf – dat vooral uitgaat van het verhaal van de advocaat – met aantijgingen van mishandeling en belediging naar aanleiding van het geloof en het islamitische voorkomen van het moslimmeisje door de politie Den Haag, er verontwaardiging ontstond op sociale media. Het bericht verspreidt zich snel en direct de volgende ochtend kondigt de extreem linkse actiegroep Movement X een demonstratie aan bij het Politiebureau aan de Hoefkade. De demonstratie wordt verboden maar de sfeer blijft nog lang gespannen in de Haagse Schilderswijk en leidt die avond bijna tot rellen. Inmiddels is er gisteren een interview met de desbetreffende 16-jarige moslima in dagblad Trouw verschenen, dat wat ingangen biedt om de feitelijkheden van het ‘islamofobie’ frame te scheiden.
Lees verder “Kroniek van een mislukt ‘islamofobie’ frame: een nieuwe casus (3)”
Brieven aan Bas: correspondentie tussen twee historici op zoek naar het midden
Op 3 januari jongstleden vond een historische nieuwjaarsborrel plaats in café Batavia (what’s in a name?) te Amsterdam. Onder de aanwezigen waren historicus Jan Tervoort (1971), auteur van Batavirus.nl, en historicus en publicist Bas Kromhout (1975). Tijdens het rijkelijk vloeiende bier kwamen onder andere de groeiende polarisatie in de Nederlandse media en samenleving en het gebrek aan het genuanceerde midden ter sprake. De oprichting van Batavirus.nl was inmiddels in volle gang en ondergetekenden spraken af ooit een correspondentie te starten. Op zoek naar het midden. Beiden zijn van dezelfde generatie maar met verschillende uitgangsposities binnen het politieke spectrum. Afgelopen dinsdag opende Jan de correspondentie met zijn eerste brief aan Bas. Bas antwoordt vandaag met de onderstaande brief:
Lees verder “Brieven aan Bas: correspondentie tussen twee historici op zoek naar het midden”