Racisme

[Prisma Podcast: Deel 36] Over het geld en netwerk achter BLM-racisme, het FunX-dualisme en Orange Man Bad fundamentalisme

Vol verwachting klopte ons hart toen we een krantenkop van een lokaal Amsterdamse blad lazen, met daarin een aankondiging van een column van Mensenrechtenactivist en allround allemansvriend Jerry Afriyie. Maar terwijl we kadootjes verwachten, kregen we een verbale roe. Of althans, een poging tot. Logisch ook, want de ontmanteling van de anti-racisme clubjes en het netwerk van welwillende witte hulp-Pieten is gaande, en de rondgestrooide frustratie smaakt als zoete koek voor een fijne editie van Prisma Podcast in je digitale schoorsteen!

Want wie zijn nou eigenlijk al die mensen van wie we dagelijks horen hoe racistisch we zijn, en waarom spelen ze het slachtoffer terwijl het tegenovergestelde zowel qua kansen, geld en aandacht, feitelijk waar is? Welke centjes zitten er achter, van wie komt dat af en wat beweegt men toch om zich continu op nationale televisie elkaar naar de mond te praten over een vermeend probleem dat alleen in het allerkleinste krochtje van de samenleving afspeelt? En over vertekende beeldvorming gesproken, waarom krijgt Trump nooit, maar dan ook nooit de credits voor positief werk zoals de Abraham Akkoorden? Dit alles en nog veel meer kun je beluisteren in onze eigenzinnige internetradio die je via een diversiteit aan kanalen tot je kunt nemen in deel 36 van onze podcast!

We werken met onze vertrouwde kernwaarden: zonder adverteerders, zonder externe funding, zonder bemoeienis, zonder last en ruggespraak, zonder redactie maar mét een enorme lading rauw plezier en soms bijtende humor. En wij hopen dat jullie dat ook weer hebben!

Knock out voor Kick Out Zwarte Piet?

Vandaag vieren we de intocht van Sinterklaas in Nederland. Van oudsher een feestje voor jong en oud, echter de laatste jaren regelmatig verstoord door een kleine groep activisten. De organisatie ligt in handen van een kleine groep mensen die Zwarte Piet als symbool van racisme en slavernij willen zien. Het meest vreemde aan deze discussie is dat deze groep racisme en slavernij ziet als een probleem tussen de dader, de grote boze witte man, en het slachtoffer, de zielige minderwaardige zwarte man. De geschiedenis leert ons echter dat slavernij en racisme, rassenongelijkheid, van alle tijden zijn en dat alle rassen zowel dader als slachtoffer zijn of zijn geweest, zoals Jörgen Raymann mocht ontdekken toen hij meedeed aan het programma Verborgen verleden. Het zwart-wit denken van een organisatie als Stop Blackface, die opriep tot een vreedzame demonstratie onder de noemer Kick Out Zwarte Piet, werkt dan ook averechts en onnodig polariserend. Immers, waar we collectief, ongeacht huidskleur en afkomst, zouden moeten strijden tegen racisme en slavernij, is het hun gelukt om er een strijd van te maken tussen de negroïde medemens versus de blanke medemens.

Lees verder “Knock out voor Kick Out Zwarte Piet?”

FC Wit versus PEC Zwart

Soms is het zinvol om op het eerste oog complexe zaken te simplificeren tot de kern. Het helpt vaak om op die manier nieuwe inzichten en ideeën te creëren, omdat het perspectief verandert. En er om te kunnen lachen uiteraard. Laten we de nationale discussie over identiteitspolitiek en racisme dus eens vergelijken met een voetbalcompetitie. Er spelen verschillende teams mee, met elk hun eigen sterspelers. Inclusief eigen achterban, die soms religieus en puur uit emotie hun club supporten, ook al hebben andere elftallen meer talent en spelen ze eerlijker. Eén team laat alleen spelers met witte shirts toe, en een ander voornamelijk spelers met zwarte shirts. Laten we ze FC Wit en PEC Zwart noemen. Het gros van de competitie vindt echter dat de kleur van het shirt er niet zo toe doet. Als ze maar talent hebben en niet alleen hard willen werken voor het succes van hun eigen club, maar ook voor het niveau van de hele competitie. Lees verder “FC Wit versus PEC Zwart”

Kloosried Opiniez: De Europese Intifada van 2018

Omejan is door een ongeluk bijna totaal invalide voor de komende zes weken. Dat betekent dat hij niet veel anders kan dan schrijven. Dientengevolge gaat hij een poging wagen een ‘rationele kloosried’ te doen van een stuk van Ernst Lissauer op de extreemrechtse – en waar het het Israëlisch-Palestijns conflict aangaat – judeo-fascistische website Opiniez . Lissauer is de grootste fantast van de drie haatzaaiers (Uri van As/Asher en Frank Berkemeyer) die zich voornamelijk met het onderwerp Israël bezig houden dus om zijn – overigens ook bizar slecht geschreven- stukje rationeel te kunnen kloosrieden, zal nog niet meevallen. Daar gaan we.

Lees verder “Kloosried Opiniez: De Europese Intifada van 2018”

De minderheid is de norm

Tot eind vorige eeuw stond Nederland bekend om haar tolerantie. Het was goed toeven in ons landje waar ‘leven en laten leven’ de norm was. De maatschappij was vrij overzichtelijk. Het gezin was de hoeksteen van de samenleving. Een gezin dat bestond uit een man en een vrouw en bij voorkeur enig nageslacht. Ook de kinderen werden ingedeeld als man of vrouw en kregen dit vermeld op hun geboorteakte en later hun paspoort. Dit betekende overigens niet dat er geen afwijkende samenlevingsvormen en/of genders voorkwamen. Terugkijkend naar deze periode valt slechts te constateren dat de norm erg dwingend aanwezig was en alles wat afweek van de norm het niet altijd even gemakkelijk had. Het ‘leven en laten leven’ uitte zich in het dagelijks leven als ‘doe maar gewoon, dan doe je gek genoeg’. En dat ging op voor grote delen van Nederland. Tolerantie ging niet verder dan de achtertuin. Afwijken mocht, maar not in my backyard. Maar gelukkig waren daar de steden met Amsterdam prominent voorop. In de steden ontstonden complete subculturen. Iedere stad had bijvoorbeeld zijn eigen gayscene met bijbehorende uitgaansgelegenheden. De verschillende subculturen leefden naast elkaar, maar vermengden echter amper. Feitelijk kunnen we hier al spreken van segregatie.

Lees verder “De minderheid is de norm”

Voetveeg: Het failliet van de fascisme beschuldiging

Na 15 jaar racisme en fascisme beschuldigingen aan het adres van Geert Wilders en twee daaruit voortkomende rechtszaken is zijn éénmanspartij met 20 zetels nog altijd de tweede fractie van de Tweede Kamer. Dezelfde beschuldigingen aan het adres van Thierry Baudet met zijn wat chiquere PVV, het Forum voor Democratie, van de afgelopen maanden weerhielden hem er niet van om tot ieders verassing twee zetels in de kamer te veroveren. Beste linkse opiniemakers en roeptoeters op sociale media, begint er iets te dagen in de bovenkamer? Zijn jullie nog in staat om, ondanks jullie exponentieel gegroeide RACISME/FASCISME cortex, pragmatisch te denken?

Lees verder “Voetveeg: Het failliet van de fascisme beschuldiging”

Is Mark Rutte een racist?

In het verleden hebben we Mark Rutte al eens voorzien van een Brevet van Onvermogen. De aanleiding was destijds al een uitspraak van Mark dat van zoveel domheid getuigde dat deze niet meer te overtreffen leek. Wel, onderschat onze beste Minister-President ever nooit, gisteren liep hij namelijk leeg over anoniem solliciteren. Hij noemde anoniem solliciteren een verschrikkelijke uitvinding. Dat kan, mensen kunnen tegen anoniem solliciteren zijn. In het geval van Rutte moet ik echter constateren dat het deze hoogopgeleide geschiedenisleraar ontbreekt aan elke vorm van inhoudelijke kennis dan ook.

Lees verder “Is Mark Rutte een racist?”

Sylvana bedankt!

Zoals trouwe lezers van Batavirus wel weten hebben we al eerder aandacht besteed aan Sylvana Simons. Gezien de laatste ontwikkelingen voelen we ons echter genoodzaakt tot een diep mea culpa, we trekken in ieder geval de belediging Windvana in voor deze zwarte parel. Ondanks ons scherp journalistiek instinct voor beerputten en alles wat nog meer stinkt erkennen we dat deze prachtige vrouw ook ons heeft weten te misleiden. Sylvana wist een prachtige façade op te bouwen met haar steeds wisselende haardracht, haar intellectuele bril met bewust gekozen zwart montuur en haar nimmer aflatende beledigingen richting ons racisten. Gelukkig zal ze binnenkort weer regelmatig te bewonderen zijn bij DWDD om daarna onder vier ogen de uitzending te evalueren met Matthijs. En geloof ons, dat wordt genieten voor Sylvana, want ook Matthijs is er met open ogen ingetrapt. Haar hele carrière van vj, danseres tot co-host heeft Sylvana ons misleid, alles leek een mislukking maar had een doel.

Lees verder “Sylvana bedankt!”

Voetveeg: de woede over Sylvana

Als Jeroen Pauw in Pauw zijn eerste onderwerp introduceert – het door DENK en de media gepushte, de hele dag echoënde non-nieuws dat Sylvana Simons beveiliging gaat krijgen vanwege een onsmakelijk racistisch filmpje op internet – zoemt de camera in op het ‘lijdende’ leidend voorwerp. Van achter haar spiegelende bril en het voor haar doen eenvoudige hair statement, zet ze haar meest hooghartige en gewichtig serieuze blik op. Zij is het nieuws. HET GAAT OM HAAR. Ze was zelfs de opening van het journaal! Plechtig bestijgt ze haar dubbeltroon van narcisme en slachtofferschap voor de zoveelste keer.

‘Hoe gaat het eigenlijk’? opent Jeroen Pauw empathisch. ‘Ja (gespeeld lachje), dat laat zich een beetje moeilijk omschrijven. Het antwoord dat ik meestal geef is, is, is……. ik geef het terug! Hoe zou jij je voelen onder deze omstandigheden? Ut, ut, ut grijpt in,…. zoals dat heet. Ja uh,….het is heftig !?’, Het einde van de zin loopt uit in een dankbare en vragende glimlach naar haar collega Jeroen Pauw. Dus, hoewel Sylvana de enige is die weet hoe het is om Sylvana te zijn in het door Sylvana en DENK gecreëerde ‘Sylvanagate’, zegt ze op de vraag hoe het met haar gaat:…..HELEMAAL NIETS! Als de kinderen ter sprake komen lijkt er iets van authenticiteit door te gaan schemeren maar al snel gaat Sylvana weer over op het gewichtige zoeken naar woorden, de overdreven mimiek en eindigt dan weer met de Sylvanaësque dooddoenner: ‘Je weet het pas als je het zelf meemaakt.’ Jullie weten allemaal niet hoe erg dit is. Alleen ik, Sylvana, draag dit kruis en als jullie mij er naar vragen dan zeg ik dat jullie dit niet kunnen weten.

Narcisme is natuurlijk een moeilijk onderwerp. Helemaal voor een BN-er op tv. Gisteren zijn weer pagina’s vol geschreven in de zoektocht naar de oorzaak van de ‘volkswoede’ tegen Sylvana maar niemand binnen de zichzelf pijpende media-elite weet de vinger op de zere plek te leggen. Namelijk: Sylvana is een lege niets zeggende huls, die zichzelf met het thema racisme onterecht weer helemaal in het middelpunt van de publieke aandacht heeft weten te manoeuvreren. En waarom? Omdat ze zwart is, bij de BN-er incrowd hoort en racisme door het Zwarte Piet geleuter bij haar vrienden aan de praattafels met camera’s erbij, een dagelijks item is geworden. Naast het ‘benoemen van racisme’ heeft zij helemaal niets te zeggen. Ze zegt dus ook nooit iets. Daar heeft ze de kennis, het intellect en de intelligentie niet voor. In plaats van iets zinnigs in te brengen, waar duidelijk behoefte aan is bij het publiek aangaande dit gevoelige onderwerp, krijgt het iedere keer gewichtig gespeelde, media getrainde, van narcisme doordrenkte, nietszeggend uiterlijk vertoon voorgeschoteld.

Op basis van deze incompetentie, leegheid en nepheid wordt Sylvana een podium wat betreft dit onderwerp niet gegund. Waarom krijgt zij wel al die aandacht? Onverdiend narcisme waar geen prestatie tegenover staat, is in onze narcistische samenleving waarin iedereen tekort gedaan wordt, een lont in een kruitvat. De woede over Sylvana gaat over afgunst en die is terecht. Maar omdat het onderwerp racisme is, Sylvana een zwarte vrouw is die een impopulair standpunt inneemt, loopt de woede in de krochten van internet zoals gewoonlijk uit op een bonanza van racisme en seksisme. Daar gaat dan weer alle aandacht naar toe. Iedereen die het niet met het racisme standpunt van Sylvana eens is, of haar gewoon vervelend vindt maar geen racist is, of gewoon genoeg heeft van iedere keer praten met Sylvana over racisme, wordt WEER NIET niet gehoord. De legitieme afgunst naar Sylvana blijft daardoor onbesproken. Waarom?

Omdat de collega’s en vrienden uit de BN-wereld, Pauw, Van Nieuwkerk, Tan haar weigeren te ontmaskeren. Zij hoort tenslotte bij de club die ook niet ‘echt’ is! Daar was nog enig begrip voor op te brengen, ook al leek het onderwerp racisme te gevoelig en te belangrijk om dit narcistische elitisme in stand te houden. Echter, Sylvana’s groot geënsceneerde toetreding tot de politieke partij DENK, een partij die onverholen etnische en religieuze (islamitische) ontwrichting voor de eigen politieke macht tot doel heeft, veranderde de zaak volkomen! Nu moest Sylvana ook iets inhoudelijks gaan zeggen! Over de naming en shaming praktijken van DENK ten opzichte van Turkse Nederlanders die niet de islamitische Erdoganistische lijn van DENK volgen bijvoorbeeld. Over de Armeense genocide. Over de Turkse hetze tegen Ebru Umar waar Sylvana haar collega Ebru – qua bedreiging en vrouw van kleur een lotgenote – besmuikt in de kou liet staan.

Maar ook na het toetreden tot DENK dat vanwege de vele tegenstrijdigheden van deze move een kritische benadering van Sylvana rechtvaardigde, lieten onze nationale interview grootheden het bewust of onbewust iedere keer afweten. Om collega Sylvana heel te laten. Om niet op nationale tv te laten blijken wat alle kijkers iedere keer duidelijk zien: Sylvana is te dom en ontbeert de inhoud en het intellect om zich met ingewikkelde zaken als racisme en politiek in te laten. Zelfs een persoonlijke kijk op dit soort dingen kan ze niet geven want ze is niet authentiek. Ze is een lege tv huls dat goed plaatjes aan elkaar kon praten vroeger. En dus krijgt het publiek keer op keer gespeeld gewichtige pretentieuze media getrainde toneelstukjes zonder inhoud met veel wedervragen. Want als Sylvana het niet weet of het niet WIL weten, en dat is heel vaak het geval, dan stelt ze een wedervraag. Dat leer je op de media training. En, zo komt ze er iedere keer mee weg om NIETS te zeggen.

De kijker pikt dit gewoon niet meer. De woede op sociale media steekt keer op keer op. Sneuneuzen en racisten op internet vieren een baldadig feestje. Zij creëren het enige narcisme infuus dat de intellectueel beperkte Sylvana nog kan bedienen: dat van slachtoffer. Daar kan ze blind op varen in de racisme discussie want ze is een zwarte vrouw. En bij ieder mediamoment dat op deze manier weer een nieuw media moment voortbrengt, staat de poppenspeler Kuzu te grijnzen. De inlijving van deze aandachtsmagneet uit de BN-wereld bij zijn partij DENK was een meesterzet. En Sylvana is te dom om te begrijpen dat ze gebruikt wordt.

‘Ja, maar het gaat niet om mij’! roept ze nog totaal ongeloofwaardig aan het einde van het gesprek. Ze moest eens weten……..

Wie leeft in het verleden, ontkent de toekomst.

Vanochtend werden we in de diverse media geconfronteerd met actiegroep De Grauwe Eeuw. Deze tot dusverre nog onbekende actiegroep had het behaagd om wat beelden te bekladden in het centrum van Hoorn. Een lachwekkende actie waarbij ik justitie oproep om deze daders zo snel mogelijk op te sporen en de schoonmaakkosten op deze simpele lieden te verhalen. Bij voorkeur deze lieden zelfs gebruiken als schuurspons, zo maak je een kat immers ook zindelijk. Een harde aanpak die mijn inziens zo langzamerhand noodzakelijk is. Vandalisme is immers nooit te tolereren. Eén voordeel, de beelden staan er nog en dat is tegenwoordig ook wel eens anders met dank aan de hoge prijzen van de diverse grondstoffen.

Lees verder “Wie leeft in het verleden, ontkent de toekomst.”