(Vert)rouwen in de toekomst

Nu de kruitdampen van een felle verkiezingsstrijd volledig zijn opgetrokken, wordt het langzamerhand duidelijk wat het kabinet Rutte III ons de komende jaren gaat brengen. Na het beste kabinet ooit, beter bekend als Rutte II, zijn we nu opgezadeld met het allerbeste kabinet ooit. Een kabinet dat met de wind in de rug de effecten van de jarenlange economische crisis kan wegwerken. Nadelige effecten trouwens, die de burger met name heeft gevoeld als hij aan het eind van de maand weer eens wat koopkracht te kort kwam. Als we alle jubelcijfers mogen geloven gaan we een gouden decennium tegemoet. Rutte III hanteert dan ook het motto “Vertrouwen in de toekomst”. En dat nadat Rutte II ons al meer kwaliteit voor minder geld heeft geboden op het gebied van zorg, onderwijs en veiligheid. U kunt ze echter niet meer aanspreken op de behaalde resultaten. Zorg is nu een taak van de gemeenten. En die hebben inmiddels ontdekt dat ze geld hebben meegekregen voor een Fiat 500 met de opdracht een Mercedes AMG in te kopen. In maart krijgen we gelukkig de kans om met onze lokale vertegenwoordigers af te rekenen, maar daarover later meer.

Lees verder “(Vert)rouwen in de toekomst”

De praktische gevolgen van de gendergekte

Vandaag heeft onze aankomende demissionaire regering besloten om registratie van genders in te perken, en waar nodig helemaal te vermijden. Een oplossing voor een probleem dat alleen bestaat in de hoofden van een dusdanig kleine minderheid, dat het bij mij persoonlijk vragen oproept waar deze symboolpolitiek voor nodig is. Het helpt niemand, het is anti-wetenschappelijk (immers: iedere tienjarige weet na één biologieles dat er slechts 2 chromosomen bestaan die je geslacht bepalen) en zorgt enkel voor verwarring en vervreemding. In eerste instantie zou het alleen maar gaan over dingen zoals briefaanheffen vanuit de overheid, maar de voetnoot ‘Waar nodig gaan we het vermijden.’ laat nogal wat speelruimte over. En dat kan beide kanten op gaan. Laten we eens kort doornemen van wat deze dictatuur van de minderheid kan betekenen als dit beleid de komende jaren wordt opgerekt naar andere sectoren. Want, zoals we allemaal weten, dit is slechts een eerste overwinning voor de SJW’s in den lande. En nu ze bloed ruiken, gaan ze voor de volle mep. Volledige genderneutraliteit in alle aspecten van onze samenleving. Daarom is het handig om een overtrokken doch praktisch beeld te schetsen van de maatschappij die ontstaat als zij met hun succesvolle lobby compleet hun zin krijgen. Lees verder “De praktische gevolgen van de gendergekte”

Pakken wat je pakken kan!

De laatste dagen zijn onze bestuurders, lees graaiers, in de zorgsector weer eens volop in het nieuws. De aanleiding is dat men vrijwel collectief de bezoldiging heeft verhoogd. In totaal gaat het overigens slechts om € 68.000.000 (achtenzestig miljoen). Geld dat ook naar de rechtstreekse zorg had kunnen gaan. Maar gelukkig is daar de Wet Normering bezoldiging topfunctionarissen publieke en semipublieke sector. Een wet van 15 november 2012 die eindelijk van kracht is met ingang van 12 april 2017, nou ja van kracht met nog een verlengde gewenningsperiode tot ergens in de toekomst. Een waarlijk staaltje van ons kabinet die op deze manier hun vriendjes uit het old-boys-network nog even de gelegenheid hebben gegeven wat vet op de ribben te kweken. Wetten die de gewone man, zeg maar u en ik, geld kosten worden overigens een stuk sneller in werking gesteld. Het zal u niet verbazen dat met name de ‘criminele organisatie’ VVD bij monde van Edith Schippers en Stef Blok een prominente rol speelden bij deze gezwinde invoering van een hoogst noodzakelijke edoch in bepaalde kringen ongewenste wet. Bij Batavirus zijn we in het algemeen vrij genuanceerd, echter de lijst van ‘integere’ bestuurders die meer graaien dan toegestaan willen we u niet onthouden. Uiteraard valt direct op dat we het hebben over de complete publieke en semipublieke sector. Het graaien uit publieke gelden zien we dan ook bij o.a. politie, rijksoverheid, onderwijs, media, zorg (hoi Edith) en woningcorporaties (hoi Stef). In het algemeen sectoren die de afgelopen jaren fors hebben bezuinigd op de werkvloer. De gevolgen daarvan kennen we allemaal, de dienstverlening naar de burger is compleet uitgekleed. Last but not least wil ik u waarschijnlijk ten overvloede ook nog wijzen op de beloningen in de top van het UWV, uiteraard wordt ook daar volop gegraaid.

Lees verder “Pakken wat je pakken kan!”

Zorgpersoneel vinden; een nieuwe zorg.

Zo maar een berichtje op de site van de NOS, waarmee ze weer eens aantonen enkel en alleen typegeiten in dienst te hebben die klakkeloos ieder binnengekomen bericht plaatsen. Trouwens ook in de overige gevestigde media heeft nog niemand de moeite genomen eens kritisch dit bericht onder de loep te nemen. Gelukkig is daar Batavirus die wel wat kanttekeningen wenst te plaatsen. Om een sector te helpen waar 70% van de instellingen aangeeft met onderbezetting te kampen.

Lees verder “Zorgpersoneel vinden; een nieuwe zorg.”

[Longread] Gratis personeel – Deel 5

Afgelopen zondag heeft het programma De Monitor in haar uitzending aandacht besteed aan de wantoestanden in de thuiszorg. Opvallend was dat in het programma ook de dubieuze rol van de gemeenten werd benoemd. Gemeenten die klakkeloos zijn meegegaan in de welbekende mantra van ons beste kabinet ooit: ‘meer kwaliteit voor minder geld’. De gemeenten hebben zich hierdoor laten opzadelen met een onmogelijke opdracht. Ze hebben de regie gekregen over de thuiszorg met als uitgangspunt dat ze een Mercedes moesten aanschaffen met het budget voor een VW Up. De gevolgen zijn inmiddels duidelijk, uiteraard is dit niet gelukt. Iedere weldenkende burger zag dit overigens ruim van tevoren aankomen, echter onze bestuurders binnen de gemeenten niet.

In de thuiszorg zien we nu onderbetaalde mensen, toenemende inzet van alfahulpen die werken met behoud van uitkering of de inzet van gratis stagiairs als alfahulp. En uiteraard ZZP-ers, u weet wel de schijnzelfstandigen, die via een veiling mogen bieden op thuiszorgcliënten. Een omgekeerde veiling, waar een gewone veiling bedoeld is om een zo hoog mogelijk bod te verkrijgen, krijgt hier het laagste bod de klus. Het zou me niet verbazen als veilingmeester mannetje Pechtold hier ’s nachts van ligt te dromen.

Lees verder “[Longread] Gratis personeel – Deel 5”

De wereld van de –ogen

De academische wereld stoomt al jaren mensen klaar voor de arbeidsmarkt met opleidingen waar geen mens weet wat de toegevoegde waarde van deze afgestudeerden is. Denk hierbij met name aan opleidingen die opleiden tot functies die eindigen op –oog. We kennen onder andere pedagoog, socioloog, agoog, andragoog, agoloog, methodoloog, epistemoloog en antropoloog. Het kenmerkende van al deze opleidingen is dat ze hun studenten opzadelen met een overload aan theoretische kennis die bij voorbaat zover mogelijk van de praktijk dient te staan. In het verleden bleven deze –ogen in het academisch wereldje hangen en verrichtten nutteloos onderzoek, een soort bezigheidstherapie die ze in ieder geval van de straat hield. Sinds de jaren 90 hebben deze –ogen hun plek op de arbeidsmarkt weten te veroveren en de gevolgen daarvan zijn duidelijk waarneembaar. Hun invloed is onder andere terug te vinden in de zorg, het onderwijs en de sociale zekerheid. Tijd om dat eens in kaart te brengen.

Lees verder “De wereld van de –ogen”

Economische (af)braak

De Staat der Nederlanden, een van de rijkste landen ter wereld, heeft een transitie ingezet met als doelstelling een betaalbare samenleving. Een noodzakelijke transitie aangezien de aardgasbaten, een essentieel onderdeel van onze begroting, gaan wegvallen. Een transitie waarbij ik overigens twijfel aan de doelstelling: het lijkt er namelijk sterk op dat we een grote tweedeling in de maatschappij aan het creëren zijn.

Lees verder “Economische (af)braak”