[Interview] Jenny Douwes over het vonnis, veiligheid en het vervolg

Voor het onvolprezen Café Weltschmerz interviewt Sven Hazelhekke personen die het afgelopen jaar positief of negatief (afhankelijk van uw perspectief) in de media zijn verschenen, of nog steeds golven in de ether veroorzaken.

Vandaag is het de beurt aan Jenny Douwes. Onderneemster, moeder, Friezin, incidentele vlogger met grote gevolgen, Patroonheilige der Pieten en vooral ook nuchter mens. In dit gesprek vertelt ze zelf over de werkelijke oorzaak van haar zorgen, het beeld dat er over haar ontstaan is, de uitspraak van de rechtbank die haar 240 uur wil laten schoffelen en de brede maatschappelijke steun die ontstaan is door haar oproep tot een veilige en nuchtere discussie over het activistische anti-Pieten gedram.

Dit interview is onderdeel van een tweeluik, waarbij Esther van Fenema dieper ingaat op haar intrinsieke motivatie, kijk op feminisme, nuchtere levensbeschouwing en de gevolgen voor haar persoon en werk. Dat gesprek plaatsen we later, maar voor nu: veel kijkplezier!

 

[Gastcolumn] De Dictatuur der Diversiteitspieten

Wie Amsterdam zegt, zegt Rijksmuseum, grachten of sex, drugs & rock ’n roll. Wie daarentegen Enkhuizen zegt, die krijgt, waarschijnlijk, een vragende blik. Dikke kans dat een hoop Nederlanders niet eens weten waar het überhaupt lígt. Iets dat, voor een groot deel, waarschijnlijk komt doordat onze hoofdstad zo ongeveer dagelijks in het nieuws is, terwijl Enkhuizen de landelijke media zelden haalt – slechts toen er een levensgevaarlijke gifslang zou zijn ontsnapt (die uiteindelijk echter nooit werd gevonden), of toen de plaatselijke wethouder middels een twitter-actie de dijk tussen Enkhuizen en Lelystad op de weerkaart van het RTL-nieuws wilde krijgen (anders dan de slang was dat géén grap), slaagde Enkhuizen erin de landelijke media te halen. Twee frivole berichtjes, type komkommertijd. Verder niks.

Amsterdam weet het landelijke nieuws, zoals gezegd, wél te frequenteren, maar bij mij, woonachtig te Enkhuizen (en trots op m’n stadje!!), leidt dat allerminst tot jaloezie. Integendeel!! Zo is Amsterdam de crimineelste stad van Nederland, terwijl Enkhuizen stukken beter scoort, en waar in 020 de kransen voor de dodenherdenking ’s nachts worden verwijderd, wegens grote kans op vandalisme en vernieling, blijven ze in de haringstad (de bijnaam van Enkhuizen) dag en nacht keurig liggen. Waar het Kerstfeest in onze hoofdstad niet overal meer ‘Kerstfeest’ heet (“om alle culturen tegemoet te komen”, aldus het Parool) creërt Enkhuizen elk jaar een Anton Pieck-achtig sfeertje in de oude haven (met duizenden waxinelichtjes) en terwijl Amsterdam zich bezighoudt met genderneutrale toiletten is the talk in town in mijn stadje de herinrichting van het lokale recreatie-gebied (stukke “normaler” dan dat gender-geëmmer). Of, nog zoiets, waar in Mokum inmiddels de azaan (de islamitische gebedsoproep) steeds gebruikelijker wordt, houden we het in Enkhuizen bij de mooie en respectabele klanken van onze twee eeuwenoude hemony-carillons.

Geen hoofdstedelijke hysterie en quasi-progressivisme dus, bij ons in West-Friesland, en een mooi voorbeeld daarvan is (of liever: wás, lees maar verder) het Pietendorp. Een jaarlijks terugkerend evenement waarbij het Zuiderzeemuseum (een nagebouwd vooroorlogs dorp met tal van kleine huisjes en oude ambachten) wordt omgetoverd in een waar Sinterklaas-festijn. Ruim honderd Zwarte Pieten (voelt u ‘m al aankomen?) houden zich bezig met de verkoop van snoep, het bemannen van de nostalgische draaimolen en het ondersteunen van talloze activiteiten. Kinderen kunnen overal bij helpen en voor het museum zijn de Pieten-dagen een groot succes. In Enkhuizen is er geen haan die een punt maakt van de zwarte kleur van de Pieten, alle heisa immers is bovenal een randstedelijk dingetje, maar na jaren van zorgeloos en ongedwongen feesten was het in 2015 helaas gedaan met de rust. Een groepje van maar liefst twintig tegenstanders van Zwarte Piet (twintig!!) was speciaal voor hun preoccupatie met dat beetje schmink naar Enkhuizen getrokken om aldaar bij het Pietendorp te demonstreren. De organisatie bleef er echter nuchter onder, “Zwarte Piet blijft Zwarte Piet”, zo klonk het, maar wel deden ze de toezegging dat het uiterlijk van de Sinterknecht, ik citeer,stapje voor stapje” zou worden aangepast. Een term, dat ‘stapje voor stapje’, die nogal rekbaar zou blijken, want waar in 2016 nog werd besloten dat “slechts” een op de vijf Pieten een zogeheten roet-Piet moest zijn deelde het Zuiderzeemuseum haar vrijwilligers medio mei 2017 per mail plots mede dat het over en uit is met Zwarte Piet en dat enkel de roetveegvariant nog is toegestaan. Een luttele twintig activisten hebben één keer lopen gillen en nog géén twee jaar later is het museum compleet overstag.

De vrijwilligers, waar het hele evenement op draait, hebben niets in de beslissing in te brengen, velen lijken nu zelfs af te haken, en om de boel draaiende te houden moest het museum in 2016 haar toevlucht zoeken in wat stagiaires en jongeren, in plaats van in de harde vrijwilligers-kern. “Ik begrijp niet dat het museum alles omgooit vanwege een paar demonstranten bij het hek”, citeert de regionale krant een van de teleurgestelde vrijwilligers, die daarmee, waarschijnlijk onbewust, de spijker zeldzaam trefzeker op de kop slaat. De Pietendiscussie wordt weleens afgedaan als overdreven, of stompzinnig, want waarom zo star vasthouden aan dat zwarte kleurtje? Wat maakt het nou uit als Piet roetvegen krijgt, of groen wordt, of desnoods pimpelpaars met gele stippen? In principe niets, dat klopt, maar gaat het bij deze hele heisa niet om veel meer dan alleen dat kleurtje? Gaat het niet uiteindelijk om een pricipe? Zou het, om het in een kerk-metafoor te zeggen, niet om het prekende vingertje gaan, in plaats van om de boodschap?

In het gros van Nederland is de zwarte schmink van Piet totaal geen issue. In dorpen speelt het überhaupt niet, buiten de Randstad vieren mensen Sinterklaas zoals ze het gewend zijn, en de roetveegpiet? Da’s iets voor Amsterdam, of een van de andere grote steden. Desalniettemin, zie Enkhuizen, begint de discussie ook richting de periferie te sijpelen – zelfs het Friese Grou (slechts 5733 inwoners!!) weten de activisten tegen Zwarte Piet inmiddels te vinden. BN’ers verzetten zich tegen Zwarte Piet, de Verenigde Naties bemoeien zich ermee (alsof die niks beters te doen hebben…) en de regering, aldus voormalig minister Van der Steur in antwoord op Kamervragen van DENK, is er “voorstander van dat het feest met de tijd meegaat” (een eufemisme voor: veranderen die hap!!). Anders dan Prinsjesdag en Koningsdag, met hun officiële karakters, is het Sinterklaasfeest bij uitstek een volksfeest, het is een feestje van, voor en door lokale gemeenschappen. De commercie heeft het, zoals wel vaker, een beetje gekaapt, maar in de kern draait het nog steeds om intochten, schoentje zetten, snoep, surprises en cadeautjes. Je zou zeggen: laat het over aan waar het hoort, aan die lokale gemeenschappen. Besluit Amsterdam om Piet aan te passen? Prima, vooral doen. Maar kiest Enkhuizen, Grou, Medemblik, Hendrik Ido Ambacht of Bergen ervoor om Piet gewoon lekker zwart te houden? Ook prima, ook zeker doen. Helaas echter denkt de Randstad daar anders over. Amsterdammers, aldus geograaf Josse de Voogd,hebben de neiging aan inwoners van Emmen of Leeuwarden te vertellen wat ze moeten doen, hoe ze zich moeten opstellen tegen vluchtelingen en wat ze van Zwarte Piet moeten denken”. Vroeger was het de dominee of pastoor die op een verhoogde kansel stond te oreren hoe je diende te leven, tegenwoordig zijn het de zelfbenoemde progressievelingen (dikwijls woonachtig in de Randstad) die weten “hoe het heurt”.

Vandaag is het Zwarte Piet, vandaag moet het Enkhuizer Pietendorp zich aanpassen omdat een kleine kosmopolitische klasse (die waarschijnlijk geen idee heeft waar Enkhuizen überhaupt lígt…) dat zo wenst, maar wat is het morgen? Moet het buurthuis in Emmercompascuüm binnenkort genderneutrale toiletten installeren? Moet de Burgemeester Waldaschool op Ameland, net als de Vrije Universiteit in Amsterdam, straks aan de islamitische gebedsruimte? We zijn toch een vrij land? Waarom wordt het geluid van de ene groep dan zo opgedrongen aan de andere? Het Sinterklaascomité van Harderwijk dwingt geen enkele DWDD-tafeldame of Volkskrant-columnist om Pakjesavond verplicht bij hen mee te vieren, waarom trachten die DWDD-dame en Volkskrant-scribent dan wel om dat lokale Harderwijker comité zover te krijgen zich te schikken naar de Mokummer mores? Het toverwoord dezer dagen was toch ‘diversiteit’, wat is er zo divers aan een land waar iedereen eenstemmig hetzelfde kosmopolitische liedje loopt mee te neuriën?

Dit is een gastcolumn van Dave Boots, die ook op Twitter actief is onder de naam @nandoecolumnist

Sylvana, jij kijkt ook toe hoe racistische elementen worden genormaliseerd..en doet niets

Hè hè, ze hebben er eentje gevangen. Zo’n in en in verziekte figuur die zich verschuilt achter een genootschap. Die zich beschermd waant door een maagdelijk wit kleed van deugdzaamheid. Een kleed met hele diepe zakken waar je veel voor jezelf in kunt verstoppen. Anoniem tussen allemaal “gelijkgestemden“. Die beschermd worden door hogere machten en zichzelf boven de wet stellen. Die appelleren aan hun zogenaamde goddelijke status en hun daden denken te kunnen legitimeren omdat zij “opkomen voor het volk en de gerechtigheid

Ja Sylvana, en jij stond er bij en keek ernaar.  Terwijl jouw hele leven lang al groepen mensen worden gediscrimineerd, benadeeld, beroofd en in de vernieling worden getrapt.  Je doet er geen moer aan, want jij hebt het te druk met zelfkicken en je volstrekt onzinnige Zwarte Pieten gezwam.

Maar gelukkig, Het Openbaar Ministerie maakt er wel werk van om criminele curatoren aan te pakken. Eindelijk is er een sprankje hoop voor al die door curatoren gediscrimineerde en gedupeerde schuldeisers en faillieten.  Advocaat/curator Frank Vermeer (met zijn olijke lach), partner van OMVR Advocaten uit Harderwijk is gearresteerd. Volgens zijn kantoorgenoten curatoren – die natuurlijk nergens van wisten en niets vermoedden…- heeft de verdachte curator bekend.

De verdachte zou in 2009 als curator van een vastgoedonderneming een onroerend goed voor een heel zacht prijsje aan een relatie hebben verkocht. Dit vervolgens laten doorleveren aan een koper die zich eerder als eerste bij diezelfde curator had gemeld. Uiteraard voor een hogere prijs. De winst die daar tussen zat hebben de heren “onder de armen” verdeeld en gestolen van de failliet en de schuldeisers. Uiteraard via “verhullende bedrijven” zoals de FIOD dat fraai omschrijft.

Zou het Openbaar Ministerie als eerste niet meer blind varen op de maatschappelijke positie en vermeende oprechtheid en integriteit van dat geteisem? Hulde voor het Openbaar Ministerie, blijf alert en luister nou echt en onbevooroordeeld eens naar al die signalen en klachten die verketterde faillieten en schuldeisers hebben over curatoren en hun zogenaamde toezichthouders.

De beste man, curator van OMVR Advocaten, hoort – nu zonder zich te kunnen verschuilen –  uit de advocatuur te worden gelazerd en op het dorpsplein van Harderwijk zwart te worden geschminkt en flink met de roe op zijn blote reet te krijgen.

Waarbij de roe uiteraard wordt gehanteerd door…Sylvana, kan ze eindelijk eens laten zien of ze ballen heeft.

Het verschil tussen een ‘kankerlul’ en een ‘dobberneger’

Nou nou, dat was weer even een leuk #ophefje van het weekend. Het niveau van ‘het Zwarte Pietendebat’ werd tot extatische hoogte gebracht door de oude hoofdpiet zelf, Erik van Muiswinkel, die een keurig inhoudelijk discussiërende opponent op twitter zo maar voor ‘kankerlul’ uitmaakte. Ach, drankje teveel op en twitter, het blijft moeilijk voor iedereen. De #ophef was er natuurlijk niet minder om vanwege de uitgelezen kans voor het pro-Pietenkamp om de hoofdpiet zelve, die na jaren eindelijk het racistische licht gezien heeft, een kopje kleiner te maken.

Lees verder “Het verschil tussen een ‘kankerlul’ en een ‘dobberneger’”

Beste antizwartepietenbrigade

Batavirus voelt de noodzaak om door middel van deze open brief jullie van de antizwartepietenbrigade, met hoofdvertegenwoordigers @quinsygen@DJSabroso, tot de orde te roepen. De reden is dat jullie op oneigenlijke gronden een strijd voeren tegen een nationale traditie, een kinderfeestje nota bene. En niet zomaar een kinderfeestje, in het overgereguleerde Nederland kennen we namelijk duidelijke richtlijnen voor de viering van dit kinderfeestje, de NEN0512. Als jullie de moeite nemen om dit document te downloaden en te lezen, zullen jullie zien dat wij ons kinderfeestje erg serieus nemen.

Lees verder “Beste antizwartepietenbrigade”

Verknopingen in het publieke debat. Mening per associatie

Ik zag dat Sylvana Simons, vooral bekend geworden als televisie-presentatrice en verkondiger van het anti-Zwarte Piet-standpunt en andere racisme gerelateerde zaken, voor Pauw was uitgenodigd om over het associatie verdrag met Oekraïne te praten. Nu vermoed ik dat ze het pro-associatie verdrag standpunt gaat uitbaten. Hiermee wordt anti-Zwarte Piet verknoopt met pro-associatie verdrag. Dit soort verknopingen, zoals ik het maar noem, zie je vaker voorkomen. Op FOK!, maar ook op andere media zoals twitter, en ook op tv en in kranten. Het is een standpunt innemen per associatie.

Lees verder “Verknopingen in het publieke debat. Mening per associatie”

Ik wijk voor niemand!

In 1787 stond mijn voorvader Arnold van Haeften met zijn schutters voor het stadhuis in Delft opgesteld om een groep orangisten uit Den Haag te stoppen. Diverse huizen van bekende patriotten werden geplunderd, waaronder dat van mijn bet-betovergrootvader, en in het sociëteitsgebouw van het patriottische exercitiegenootschap werd het servies met zinnebeeldige afbeeldingen van de vrijheid aan diggelen gegooid. Maar bij het stadhuis kon Arnold de ‘oranjeboven-schreewers’ en plunderaars stoppen.

Lees verder “Ik wijk voor niemand!”

Keti Koti: herdenking afschaffing slavernij 2015 staat in teken van activisme

Het is heet, heel heet, deze keer bij de jaarlijkse herdenking van de afschaffing van de slavernij in het Oosterpark in Amsterdam. Het podiumpje en een groot gedeelte van de zitplaatsen staan vol in de zon dus de sprekers en het publiek wachten grotendeels in de schaduw van de bomen en bosjes rondom het indrukwekkende nationaal monument slavernijverleden af tot de herdenking aanvangt. Om even over twaalf is het zover en verzoekt de Grande Dame van het anti-Zwarte Piet activisme Anousha Nzume iedereen om plaats te nemen. Rechts van het beeld zitten de sprekers, bestuurders en politici. Links van het beeld het gewone publiek. De voorste rij van de publiek kant wordt geheel bezet door anti-Zwarte Piet activisten met de bekende shirts.

Lees verder “Keti Koti: herdenking afschaffing slavernij 2015 staat in teken van activisme”