Vandaag is de eerste dag dat we in navolging van Frankrijk en Duitsland de stem van het midden zouden moeten horen. Op meerdere plaatsen in Nederland hebben verontruste burgers zich getooid in een geel hesje om de straat op te gaan. Burgers die willen laten zien dat ze zich zorgen maken over de toekomst. Burgers die de gevolgen van het decennialange juk van het neoliberalisme voelen. Hoewel Nederland nog steeds één van de meest welvarende landen ter wereld is, moeten we constateren dat deze welvaart inmiddels geen evenwichtige verdeling meer kent. Primaire levensbehoeften als wonen, zorg, onderwijs, betaald werk, sociaal vangnet, toekomstperspectief en veiligheid zijn niet meer vanzelfsprekend. En laten dit nou net de zaken zijn die het grootste deel van de bevolking wil.
Tag: Maatschappelijke onrust
De minderheid is de norm
Tot eind vorige eeuw stond Nederland bekend om haar tolerantie. Het was goed toeven in ons landje waar ‘leven en laten leven’ de norm was. De maatschappij was vrij overzichtelijk. Het gezin was de hoeksteen van de samenleving. Een gezin dat bestond uit een man en een vrouw en bij voorkeur enig nageslacht. Ook de kinderen werden ingedeeld als man of vrouw en kregen dit vermeld op hun geboorteakte en later hun paspoort. Dit betekende overigens niet dat er geen afwijkende samenlevingsvormen en/of genders voorkwamen. Terugkijkend naar deze periode valt slechts te constateren dat de norm erg dwingend aanwezig was en alles wat afweek van de norm het niet altijd even gemakkelijk had. Het ‘leven en laten leven’ uitte zich in het dagelijks leven als ‘doe maar gewoon, dan doe je gek genoeg’. En dat ging op voor grote delen van Nederland. Tolerantie ging niet verder dan de achtertuin. Afwijken mocht, maar not in my backyard. Maar gelukkig waren daar de steden met Amsterdam prominent voorop. In de steden ontstonden complete subculturen. Iedere stad had bijvoorbeeld zijn eigen gayscene met bijbehorende uitgaansgelegenheden. De verschillende subculturen leefden naast elkaar, maar vermengden echter amper. Feitelijk kunnen we hier al spreken van segregatie.