Langzaam begin ik uit mijn writersblock te kruipen. Ik heb de afgelopen drie maanden erg weinig geschreven. Dat komt door chronische depressies. Dan ga ik twijfelen. Word ik nederig. Ik nam mij dus voor om nooit meer iemand af te zeiken in mijn stukken. Nou dan is het snel afgelopen met mijn onbezoldigde bestaan als treiterblogger! Dus ik pak de draad maar weer op met een van mijn favoriete objecten, pispaal: Esther Voet
Mensen vragen mij wel eens:’Waarom heb je een hekel aan Voet’? Een hekel is een groot woord maar ik hou niet van mensen die onterecht of onverdiend arrogant zijn en vaak neerbuigend doen naar anderen. In het publieke debat is La Voet zo iemand, vooral rond het dossier Israël waar ik ook geregeld over schrijf en dus vind ik het leuk om haar af en toe af te branden. Inhoudelijk en intellectueel is Voet namelijk een lichtgewicht zoals ik bijvoorbeeld in deze kloosried laat zien. Maar ook stilistisch valt er genoeg te lachen natuurlijk!
To the point. Vrijdag was ik op zoek naar een reactie onder een oud stuk van mij op Jalta (Ja echt!) Ik bladerde daarna wat op de site en kwam terecht bij een oud stuk van Esther Voet uit 2016 met de titel: ‘Een volk dat voor sultannen zwicht’. Het is een aanklacht tegen de slappe houding van Europa tegen Erdogan. Europa is hypocriet omdat ze wél veel kritischer naar Israël is blablabla. Een gebruikelijk inhoudelijk matig Voetiaaans lobbystukje, u kent het wel. Het gaat mij hier echter uitsluitend om de titel waarbij ik in de lach schiet:
Een volk dat voor sultannen zwicht…
Probeert u dat eens uit te spreken? Het is een verwijzing en bewerking van de spreuk op het Van Randwijk-oorlogsmonument in Amsterdam ‘Een volk dat voor tirannen zwicht, zal meer dan lijf en goed verliezen, dan dooft het licht.’ Esther heeft van ‘Tirannen’ ‘Sultannen’ gemaakt en herhaalt op die manier nog even de hele spreuk aan het eind van het artikel, als ware het stuk een opdracht voor de bakvissen workshop journalistiek in 4 Havo.
Het meervoud van sultan is natuurlijk ‘sultans’. In de juiste meervoudsvorm had de gemiddelde Jalta lezer de verwijzing naar Randwijk -de Godwin zeg maar- echt wel begrepen. Maar nee… en het mooie is natuurlijk dat wanneer je van ‘sultan’ het foute niet bestaande ‘sultannen’ maakt in de context van de spreuk, de klemtóón wat vreemd komt te liggen zoals Dr H. J. Kipping al eens duidelijk uitéénzette:
Was er nou niemand op de redactie van Jalta -Esthers schoothondje Bart Schut bijvoorbeeld – die haar op het bovenstaande had kunnen wijzen? Dit is toch roddeljournalistiek niveau? Nu is dit laatste niet zo vreemd want Esther is ooit uit het riool van de roddeljournalistiek gekropen.
Toevallig kwam gisteren het profiel van Fleur Agema van de PVV met de ook vermaakte spreuk Van Randwijk voorbij op twitter. Dat zegt het ook eigenlijk allemaal wel een beetje wat betreft het niveau en de Weltanschauung van Esther Voet: Moslims en Europa zijn slecht maar joden en Israël zijn goed.
3 gedachten aan “Esther Voetveeg: het meervoud van de sultan”