Iedere aanslag verdient zijn eigen #ophef maar soms gaat er #ophef technisch iets mis. Als je als 27-jarige Canadees een moskee binnenloopt en zo’n 25 moskeegangers in de rug schiet dan is de kans groot dat er ‘Allah u Akbar’ wordt geroepen. Nou, dan weet je het wel! Bovendien werd er naast de 27-jarige Canadees ook een Marokkaan aangehouden door de politie. Nou, dan weet je het wel! Soms weten we het gewoon even niet en gaan we snel verder met de volgende #ophef. Ik las dat Peter van der Vorst geblocked werd door Geert Wilders.
Toch wil ik hier even terugkomen op deze huiveringwekkende terreuraanslag van de zo onschuldig ogende Alexandre Bissonette. Zijn daad luidt immers een nieuw hoofdstuk in, in de door sommigen zo gewenste oorlog met de islam. Hoewel moskeeën in het westen vaker en eerder doelwit zijn geweest van brandbommen en vandalisme is met deze ‘geslaagde’ terreurdaad een nieuwe grens overschreden. Voor een soortgelijke terreurdaad moeten we terug naar 1994 toen de joodse fascist Baruch Goldstein 29 biddende Palestijnen doodschoot in de Ibrahimi Moskee in Hebron.
Canada is ver weg en ja ze hebben een premier die lijkt op Jezus Klaver maar voor we over gaan tot de volgende #ophef of de Reductio ad Keukentrapje, lijkt een achter het oor krab moment op zijn plaats. Misschien zelfs een #jesuismuselmanquebecienne? Of een vlaggetje?
Het gezanik in mijn beperkte venster op de wereld gaat vooral over hypocrisie. Als je over het ene iets vindt, ben je hypocriet als je over iets soortgelijks niet hetzelfde vindt of niet even verontwaardigd bent. Nu zijn correcte vergelijkingen niemand’s kopje thee in de twitter moskee maar u snapt dat los daarvan dit een doodlopende weg is. Als we allemaal overal even verontwaardigd over zijn, valt er helemaal niets te zeiken.
Sinds het aanstormen van Trump, met iedere dag een nieuw #ophef decreet inclusief een trotse foto alsof hij net zelf eigenhandig een jong zeehondje heeft doodgeknuppeld, is op links de beer los. Dan ga je de straat op! Dan zegt rechts: ja maar toen met de islam, de islam, de islam, de islam, de islam gingen jullie niet de straat op! Een povere verdediging want voor links hoeft de islam niet aan westerse standaarden of maatstaven te voldoen. Die moslims weten en kunnen toch niet beter en daarom moeten we als links juist opstaan tegen het racisme van rechts.
Erkend goedmens Huub Bellemakers vroeg zich af waarom rechts eigenlijk zelf nooit ergens de straat voor op gaat. Al dat gejank over demonstrerende linkse vrouwen verkleed als kut. Zolang rechts zelf de straat niet opgaat verkleed als lul, moeten ze hun bek houden! Hij heeft een punt. Rechts, en daarmee bedoel ik niet de varkensmutsjes en kaalkopjes, gaat nooit ergens de straat voor op.
Rechts is nu eenmaal burgerlijk. Dat betekent dat je niet de straat op gaat voor je rechten of grieven. Als burgerlijke mensen opgewonden raken proberen ze dat altijd te verbergen. Daarom zou een rechtse demonstratie, ook geen ene bal aan zijn. Een zwijgende of onderling keuvelende massa die als de politie oproept tot het einde weer netjes ordentelijk naar huis toe keren. Maar dan thuis, alleen op de zolderkamer, achter de computer. Dan gaat het los……
Ik kan op dit blog wel blijven schrijven over gratis werk en dwangarbeid. Vandaag kwam er weer eens een bericht voorbij dat me de haren direct recht overeind liet staan. Best moeilijk met een kaal hoofd trouwens. Deze keer is een wethouder van de SP de directe aanleiding. Peter Verschuren is namelijk wethouder in de gemeente Hoogezand-Sappemeer en direct verantwoordelijk voor het gemeentelijke beleid aangaande sociale zaken en werk. Sociaal is echter iets wat de heer Verschuren niet heeft begrepen, zaken doen wel (hij behartigt de belangen van PostNL uitstekend en zijn ambtenaren vullen de HR afdeling met verve in) en de definitie van werk is hem ook vreemd.
Daaaaar zijn we weer, vrijdagmiddag, de Smaak van Verbraak en alles aan de kant. Snel boodschappen doen, kasten vullen en het hele weekend ons heerlijk terugtrekken met eten en drinken achter de warme kachel.
Het was de week van normaal doen en als het je niet bevalt vertrek je maar aldus onze roerganger Mark Rutte. Maar wat is normaal, qua eten denken nog veel mensen om vijf uur aan tafel met vlees, groente en aardappelen. Dat bevalt mij niet, moet de Smaak van Verbraak nu vertrekken? Nee natuurlijk niet want Verbraak is op een missie, een missie om de Smaak te optimaliseren!
Dus daar gaan we weer, vergeet de wekelijkse beslommeringen, vergeet alle ophef, de politieke malheur en geniet!
We hadden vandaag Steur kunnen fileren maar dat is gisteren al gedaan dus leek het mij beter om met deze kou een machtige, stevige quiche te gaan bakken. Geen klassieke quiche maar een speciale met een twist. Een quiche met prei, punt paprika en als verrassing een paar scampi’s.
Hieronder ziet u 5 voorbeeld foto’s maar onder de foto’s volgen enkele extra tips om het werkelijk onvergetelijk te maken.
Ingrediënten voor 4 personen en extra speciale geheimen van Verbraak:
Aangezien er geen filmpje is zal ik kort uitleggen hoe deze speciale quiche binnen anderhalf uur op tafel staat en no worries, de meeste tijd is oventijd!
Neem een ovenschaal of quichevorm en bedek deze met bakpapier, leg nu de rol quichedeeg er netjes in en zet hem apart. Ik kon zelf helaas geen quichedeeg vinden dus heb ik de bodem bedekt met bladerdeeg. Dan moet je gaatjes in de bodem prikken en hem vullen met gedroogde peulvruchten om hem daarna 12 minuten voor te bakken op 200 graden, blind bakken heet dit proces.
Zo nu de basis klaar is kunnen we de prei en chilipeper snijden, 10 minuutjes smoren in olijfolie op zacht vuur en uiteraard op smaak brengen met zout en peper. Daarna de punt paprika’s in kleine reepjes erbij en nog even 2 minuten op wat hoger vuur meebakken. Hop, alle gebakken groenten in een vergiet uit laten lekken en ondertussen de eieren, kookroom en oregano kloppen tot een geheel. Wat zout en peper erdoorheen, kaas raspen en de helft ook nog meekloppen.
Nu is het moment aangebroken om de quiche te assembleren! Giet het groentemengsel over de bodem van de quiche, voeg daarna het eierroomkaasmengsel toe. En dan nu de truc om de quiche echt speciaal te maken, verdeel de ontdooide en gepelde scampi’s over de quiche. Dompel ze driekwart onder zodat het staartje nog een beetje uitsteekt. Dan nu nog de rest van de kaas over de quiche strooien en schuif hem maar snel in een voorverwarmde oven. Drie kwartier op 215 graden en als hij te donker wordt afdekken met aluminiumfolie. Nu nog 15 à 20 minuten af laten koelen om op te stijven, dit moet echt anders is de kans groot dat hij helemaal uit elkaar valt.
En dan is het nu tijd om deze overheerlijke quiche aan te snijden en er volledig in te duiken met nog een laatste boodschap aan de Minister-president.
Het UWV werkt samen met o.a. gemeenten, onderwijsinstellingen en kenniscentra onder de vlag werkgeversservicepunt (WSP). Op de website van het WSP wordt ons al snel duidelijk dat ze het aanspreekpunt zijn voor werkgevers die op zoek zijn naar uitbreiding van hun personeelsbestand. Werkgevers kunnen hun vacature aanmelden om vervolgens in de wachtstand te gaan zitten. Dat wachten vraagt wel het nodige geduld, aangezien het WSP niet bekend staat om haar effectieve werkwijze. Integendeel, de meeste werkgevers die wij spreken hebben de klus al afgerond als het WSP eindelijk met de verkeerde kandidaat komt. Toch scoren ze af en toe en wel op bizarre wijze.
Veel bedrijven, werkgevers en leveranciers van flexibel personeel doen mee aan allerlei “wedstrijden” om zo af en toe ook eens positief in het nieuws te komen. Dergelijke programma’s worden nu van de buis gehaald en prijswinnaars nemen alsnog afstand van hun eerdere deelname. In een aantal gevallen blijken dergelijke wedstrijden namelijk een verdienmodel voor de organisatie van de wedstrijd en niets anders.Lees verder “Alweer een winnaar?”
Daar zijn we weer! Het weekend staat weer voor de deur en na Blue Monday is het de hoogste tijd om weer een lach op de gezichten te toveren. Geen tijd voor depressie, tijd om de smaakpapillen te verwennen en met de mensen waar je het meeste om geeft samen te komen. Samen komen met de Smaak van Verbraak.
Dus daar gaan we weer, vergeet de wekelijkse beslommeringen, vergeet de inauguratie van Trump, de ophef, de politieke malheur en geniet!
Vandaag gaan we Zeeuwse mosselen een oosters tintje geven, kruidig, pittig en zeer verrassend.
Hieronder ziet u zeven voorbeeld foto’s maar onder de foto’s volgen enkele extra tips om het werkelijk onvergetelijk te maken.
Ingrediënten voor 4 personen en extra speciale geheimen van Verbraak:
Aangezien er geen filmpje is zal ik kort uitleggen hoe de Thaise mosselen met geurige limoen pandan rijst binnen 20 minuten volledig zen op tafel staat.
Spoel de mosselen twee maal in ruim water en verwijder de baarden oftewel de uitstulpingen met een aardappelschilmesje. Zet een flinke ketel water op met zout en kook de rijst volgens de aanwijzingen op de verpakking, ondertussen snijden we de ui en fruiten hem met wat gedroogde chilipeper aan in een grote mosselpan. Was de paksoi en sugar snaps en snij de paksoi in grove stukken. De sugar snaps hoeven alleen ontdoen te worden van de uiteinden en kunnen er dan zo bij. Smoor de groenten één minuut mee en dan kunnen de eetlepels rode currypasta erbij, bak deze op wat hoger vuur ook één minuutje mee. Nu roeren we de kokosmelk erdoorheen en als deze zich volledig vermengd heeft met de currypasta kan het vuur vol open en de mosselen in de pan! Plus minus vijf minuten op vol vuur met de deksel op de ketel laten koken. En niet vergeten, om de minuut goed opschudden zodat alle mosselen open zullen gaan. Nu zijn we bijna klaar, nog slechts een kwestie van afronden. Kijk goed of alle mosselen open zijn gegaan en schep alvast vier kommetjes vol met rijst en leg er een limoenpartje bij. Nu kunnen de borden gevuld worden met mosselen, het heerlijke kruidige, romige, pikante vocht, de groenten en ter afronding strooien we er nog een beetje koriander overheen.
Snuif het aroma op, open een fris flesje rosé of witte wijn en dompel je onder in deze meesterlijke mosselen!
Bij Batavirus zijn we erg goed in het analyseren van allerlei problemen, het signaleren van wantoestanden en vervelend gedrag van mensen om vervolgens daar ongezouten onze mening over te geven. Het risico is dat onze lezers ons als een stel zuurpruimen gaan zien. Onze eerste tegenzet om dat in de kiem te smoren, kritiek moet immers altijd kunnen, hebben we De smaak van Verbraak geïntroduceerd. In de catacomben gonsde het echter al geruime tijd. We wilden graag een nieuw item, maar konden geen aanleiding vinden ondanks het dagelijks afspeuren van alle reguliere (zure) media en de social medias. Maar vandaag was eindelijk het moment daar, er is iemand die in aanmerking komt voor onze nieuwe rubriek. Het zal geen wekelijks item worden, we gaan hier namelijk heel prudent mee om. But now we proudly present; De schouderklop.
In de nadagen van dit slechtste kabinet ooit probeert men in aanloop naar de verkiezingen nog enige zelf veroorzaakte puinhopen weg te moffelen. Een van die puinhopen is de wet DBA. De gevolgen zijn namelijk inmiddels volop merkbaar, met de overheid voorop worden zzp-ers namelijk vervangen door payrollers en uitzendkrachten. En dat betreft ook de echte zelfstandige. Maar dat probeert men nu te voorkomen door aanpassingen in de definitie van kwaadwillend. Dit zou meer duidelijkheid geven over schijnzelfstandigheid versus echte zelfstandigheid voor zzp-ers en haar opdrachtgevers.Lees verder “(Schijn) zelfstandigen, zoek het maar uit!”
