Na een hele dag mijn ergernis opgekropt te hebben ben ik eindelijk even in de gelegenheid om het op papier te zetten. De aanleiding was vanochtend het volgende artikel op De Dagelijkse Standaard, waar en passant DDS zich ook even positioneert met het woord moedig in de kop. Waar Jan Roos vroeger uitblonk in het stellen van domme vragen als interviewer, heeft hij dat nu vervangen door het geven van ondoordachte inhoudsloze shockerende one-liners als geïnterviewde in zijn functie van lijsttrekker van VNL. Hij begon trouwens wel goed. Zelfs Jan snapt dat werken moet lonen en dat het goed zou zijn als iedereen aan het werk is. Daarna begint echter het inhoudsloos roeptoeteren. Jan weet namelijk wel een oplossing voor zijn eerste opmerking ‘Werken moet lonen’. De oplossing is uiteraard erg simpel en louter retorisch van aard, zoals overigens alle oplossingen die uit de mond van politici komen. Ja, Jan wist namelijk op te rochelen (vanavond overigens live te aanschouwen bij Dunk op RTL Z, 22.04 uur) dat de bijstand 10% naar beneden kan. Dat werkenden aan de onderkant van de arbeidsmarkt ook elke maand een stukje salaris tekort komen is Jan ontgaan. Nee, Jan kijkt wel de andere kant op als het gaat over armoede in Nederland.