Zorgondernemingen en instellingen worden regelmatig in de tang genomen door de diverse krantenlabels van de Persgroep. Ditmaal was het de beurt aan Carinova uit Deventer door de Stentor , waarbij u zich moet afvragen of dit allemaal wel klopt overigens. Ook het Parool, onderdeel van de persgroep, probeert de klok te luiden maar heeft de klepel niet gevonden.
Categorie: Politiek
Op weg naar de stembus.
Afgelopen week ontvingen alle stemgerechtigde Nederlanders hun stempas. Een stempas die zo ongeveer het laatste restje democratisch recht vertegenwoordigd dat we nog hebben. De vraag is hoelang nog met Kajsa O(rwe)llongren op ramkoers gesteund door het kabinet Rutte III. Ons vertrouwen in het publieke domein wordt steeds kleiner en dat zie je terug in de opkomstcijfers bij de verkiezingen. De gemeenteraadsverkiezingen springen eruit en laten al decennia een neerwaartse trend zien. Vreemd, immers de gemeenteraad is het bestuurlijk orgaan dat het dichtst bij de burger staat. Hoewel, de schaalvergroting van de laatste jaren heeft de afstand tot de burger zeker vergroot. Onder de kabinetten Rutte zijn de taken van de gemeente wel verruimd. De uitvoering van de WMO, de Participatiewet en Jeugdzorg zijn er bijgekomen. Eigenlijk moeten we constateren dat gemeenten verantwoordelijk zijn voor vrijwel alle zaken waar we dagelijks mee te maken hebben.
(Vert)rouwen in de toekomst
Nu de kruitdampen van een felle verkiezingsstrijd volledig zijn opgetrokken, wordt het langzamerhand duidelijk wat het kabinet Rutte III ons de komende jaren gaat brengen. Na het beste kabinet ooit, beter bekend als Rutte II, zijn we nu opgezadeld met het allerbeste kabinet ooit. Een kabinet dat met de wind in de rug de effecten van de jarenlange economische crisis kan wegwerken. Nadelige effecten trouwens, die de burger met name heeft gevoeld als hij aan het eind van de maand weer eens wat koopkracht te kort kwam. Als we alle jubelcijfers mogen geloven gaan we een gouden decennium tegemoet. Rutte III hanteert dan ook het motto “Vertrouwen in de toekomst”. En dat nadat Rutte II ons al meer kwaliteit voor minder geld heeft geboden op het gebied van zorg, onderwijs en veiligheid. U kunt ze echter niet meer aanspreken op de behaalde resultaten. Zorg is nu een taak van de gemeenten. En die hebben inmiddels ontdekt dat ze geld hebben meegekregen voor een Fiat 500 met de opdracht een Mercedes AMG in te kopen. In maart krijgen we gelukkig de kans om met onze lokale vertegenwoordigers af te rekenen, maar daarover later meer.
Halbe was er wel! – The Movie
Uw nederige Batavirist had eventjes tijd vrijgemaakt om een schijtlollig filmpje in elkaar te draaien over de kleurrijke leugens van (nu nog) Minister Halbe Zijlstra. Er zit een Hitler in. En carnaval. En pannenkoeken. Dus niet zo gek dat deze montage momenteel lichtelijk trending gaat natuurlijk. Maar oordeel zelf!
(P.s. Gaarne rustig clicken. De hosting-site is al twee keer down gegaan)
Zo, ik had een half uurtje over.#HalbeWasErbij https://t.co/lXIdWOKkSn
— Svennus J. Max (@SvensTweet) February 12, 2018
“10 op de schaal van Richter”
Begin deze week leek het allemaal zo mooi. De Stichting Waardevermindering Aardbeving Groningen (WAG) won in hoger beroep van de NAM. Op Social Media werd een feestje gevierd, de bestuurders van de WAG hebben er thuis een glaasje champagne op gedronken. Ondergetekende werd weggezet als een azijnzeiker, met name omdat ik aangaf dat het een Pyrrhusoverwinning betrof. Tot mijn spijt lijk ik inmiddels gelijk te krijgen. Een rechtszaak winnen is nou eenmaal geen garantie dat je uiteindelijk ook gecompenseerd wordt voor de schade. En dat is precies wat er nu gaat gebeuren. Lees verder ““10 op de schaal van Richter””
De Nederlandse Leeuw – Megakerk van de Rede (Deel 1 van 2)
Op een warme voorjaarsdag begin 2017 ontstond er een idee. Een idee geboren uit milde frustratie, geïnformeerd onbegrip en één overkoepelende vraag. Waarom laken de hedendaagse politieke partijen slagkracht, visie en draagvlak om hun veelal gefragmenteerde achterban te voorzien van oplossingen die op korte termijn al impact op het dagelijks leven kunnen hebben? Geëngageerde mensen binnen het totale politieke spectrum, van klassiek links tot nieuw rechts en (neo)liberaal tot religieus conservatief, ervaren intellectuele onvrede over gehanteerd beleid op tal van zaken, gecombineerd met onthechting van het oprechte vertrouwen in ons huidige politieke systeem. Dr. Rutger van den Noort beklom met deze gedachten de Pride Rock via Twitter, en begon te brullen. Zo werd De Nederlandse Leeuw geboren.
Binnen enkele weken na deze oproep verzamelden zich een leger aan vrijwilligers, die in grote mate het sentiment van de bedenker deelden. Ondernemers, lokale politici, marketing,- en IT-specialisten, ambachtsmensen, reguliere burgers en jonge aanstormende politieke talenten. Er werd een bestuur gevormd, welke niet alleen ethisch maar ook ideologisch divers is om de totale transparantie en gewenste diversiteit van het discours te garanderen. Elisabeth Hunyadi, Anne Adema en Martijn Kolenbrander sloegen de armen ineen, en de visie en missie konden worden uitgedragen. De overige vrijwilligers konden operationeel aan de slag, sponsoren werden vergaard en de promotie werd gestart. En die gehele rit was, zoals ik als toekijker en halve insider vanaf het eerste uur heb mogen aanschouwen, nogal een achtbaan.
De ambitieuze intentie van De Nederlandse Leeuw was namelijk al direct duidelijk; er moet vanuit de maatschappij meer inspraak worden gerealiseerd in de besluitvorming binnen het huidige, vastgeroeste poldermodel. Wisdom of the crowd (de massa beschikt over meer informatie en kennis dan het individu of kleine collectieven) is een gegeven, en het is onlogisch om dat te negeren. Althans, onze regering heeft wellicht het afschaffen van het referendum gerealiseerd, maar om burgercollectieven kan niemand heen. Bloederige geschiedenislessen zijn daar testament van. Aangezien de initiatiefnemers geen fan zijn van dit soort gewelddadige waarheden, werd besloten om het brede karakter van het evenement te verkondigen aan een pluribus van sprekers. Van voor naar achter, van links naar rechts: iedereen die enig gewicht in de schaal kon brengen qua opinie, intellect, spreekvaardigheid of politiek vernuft werd aangeschoten met het concept. En toen begon het niet geheel onverwachte, maar wel vooraf gevreesde schisma.
Dat schisma had te maken met de thema’s en de geformuleerde hoofdvraag van dit allereerste, privaat gefinancierde nationale burgerdebat. De onderwerpen waren namelijk als volgt;
Voor ieder zinnig mens compleet legitieme vragen, waar best wel een avondje over gebabbeld zou mogen worden zonder politiek correcte retoriek. Want dat is men aantoonbaar zat. Maar ook zonder vooraf al te diep in te gaan op hoge werkloosheidscijfers onder vluchtelingen en de projecties dat dit nog wel even zo zou blijven, de vraag wat überhaupt de definitie is van ‘multiculturele samenleving’ of ‘Nederlandse identiteit’, of de gepresenteerde beeldvorming van de bijna onlosmakelijke en ongezonde symbiose tussen media en Den Haag. Bij het presenteren van deze onderwerpen, en wellicht ook het trotse logo van een leeuw bij dit evenement, haakten vooral politieke sprekers en potentieel interessante opiniemakers van hoofdzakelijk socialistische en links/liberale signatuur af. De selffulfilling prophecy begon daar dan ook: De Nederlandse Leeuw werd ineens in de (extreem)rechtse hoek gedrukt door juist die mensen, die over deze onderwerpen niet in een arena met meerdere perspectieven durfden te debatteren.
Toegegeven, de snelle acceptatie van de uiterst controversiële schedelme… ehm… ‘journalist’ Joost Niemöller voor dit evenement en de voortvloeiende communicatie daaromtrent vanuit De Nederlandse Leeuw zal een rol gespeeld hebben. Echter kende ik persoonlijk de socialisten niet als lafaards die een debat zouden schuwen met iemand met wie zij het hartgrondig mee oneens zijn. Helaas is er geen greintje progressiviteit meer te bekennen bij de progressieven van heden ten dage, op enkele uitzonderingen na. De namen en rugnummers van deze enkelingen die wél bereid zijn te poetsen om glans te bewerkstelligen, zijn bij de redactie bekend. Hoe het ook moge zijn; het social mediacircus van zelfimportante nep-opiniemakers in de marge begon. Maan. Den. Lang.
De Livestro-Angels (Jalta, 5 lezers per dag, per ongeluk) en TPO ZZP-ers (DE CROWDFUNDING VAN CHRIS AALBERTS IS GELUKT!) van deze wereld hebben gezamenlijk met één of andere GroenLinks-promotor waar niemand buiten Twitter ooit van gehoord heeft, een niet-aflatende stroom van negativisme opgeleverd voor de organisatie. Toen de internationaal gerenommeerde professor, psycholoog en Social Justice Warrior-vernietiger Jordan Peterson werd aangetrokken door het evenement, ging regressief links helemaal van het padje af. Tel daarbij op de aankondiging van Rita Verdonk, Adjiedj Bakas, Wim van Rooy, Geerten Waling en zelfs de aangekondigde aanwezigheid van Thierry Baudet (die niet kwam) en je kunt je voorstellen dat de verkoop van rustgevende quinoa-milkshakes, Griekse bergthee en zelfhulpboeken voor millenials werkelijk apocalyptische proporties aannam.
Uiteraard vergaten deze sneeuwvlokjes voor het gemak (en bewuste leunstoeldemonisering) dat er ook sprekers als Sander Terphuis, Cemil Yilmaz en Celal Altuntas hun uitgebreide kennis over deze onderwerpen kwamen delen. Duaal, nee, tertiaal perspectief werd geboden. Maar zelfs dat was niet genoeg voor de zelf-voorprogrammeerde beeldvorming. De Nederlandse Leeuw moest kapot omdat het niet deugde. Alleen jammer dat de sneeuwvlokjes werkelijk helemaal niets in konden brengen tegen de kracht van het concept en de gedrevenheid van de organisatie, ondanks haar beginnersfouten.
Daags voor het evenement zou aanvangen, raakte het namelijk compleet uitverkocht. En wat bleek? De samenstelling van de bezoekers was zo pluriform als het Nederlandse landschap. Links, rechts, Erkenbrand, Antifa, Fries, Limburger, miljonair, WW-er, christen, anti-theist, centrist, en communist. Gek genoeg geen salafist. Raar. Maar het was een bont gezelschap. Bovengetekende kan het weten, want mijn handpalm heeft ongeveer een halve centimeter extra eelt gekweekt van al het schudden.
Het evenement ving aan, de sprekers gingen spreken, En Wat Er Toen Gebeurde Zul Je Nooit Geloven!
(Deel 2 van ‘De Nederlandse Leeuw – Megakerk van de Rede’ volgt op een later tijdstip na uitgebreide analyse door onze redactie. En een warm soda-bad voor voornoemde handpalm.)
Krimp is de nieuwe groei.
Als we onze politici mogen geloven staan we de komende decennia voor een grote uitdaging met verregaande gevolgen, namelijk krimp. De verregaande gevolgen treffen overigens met name de periferie, zeg maar alle gebieden buiten de Randstad. Nou is krimp natuurlijk alleen maar te meten als je een ijkpunt hebt, immers zonder ijkpunt heb je geen vergelijking. En daar begint de schoen al een beetje te wringen. Onze politiek neemt als ijkpunt namelijk het jaar 2017. Op zich best te begrijpen omdat beleid gemaakt wordt voor de toekomst. Echter, een vergelijking met het verleden geeft een compleet ander beeld. Vervolgens is het belangrijk welke krimp we nader bestuderen. Kijken we naar de demografische krimp, krimp van de beroepsbevolking of bijvoorbeeld economische krimp. En dat gaan we nu zelf ook eens doen.
Van reïntegratie naar employability
In aanloop naar de Tweede-Kamer-verkiezingen werden we overspoeld met juichverhalen over een aantrekkende economie en in het verlengde daarvan een aantrekkende arbeidsmarkt (hierover binnenkort meer). Een goede zaak uiteraard, zeker aangezien de meeste Nederlanders de gevolgen van de crisis nog dagelijks in hun portemonnee voelen. Het kabinet Rutte III sorteert inmiddels stevig voor op het herstel van uw koopkracht. Diverse maatregelen lijken er voor te zorgen dat uw toegenomen koopkracht de financiële huishouding van de Staat der Nederlanden en/of de Europese Unie op orde gaat brengen. Met name de energiebelasting, toename van de kosten van de zorg en de verhoging van de lage BTW merkt u direct in uw huishoudbudget. Na het zuur van Balkenende kregen we dus het bitterzuur van Rutte I en II. De marketingmachine Rutte III probeert u nu zoetzuur te verkopen met een pH-waarde 2. In de chemie staat deze pH-waarde ongeveer voor de zuurwaarde van uw maagzuur met het verschil dat Rennies deze keer geen remedie bieden. De komende jaren zullen oprispingen vanuit uw slokdarm regelmatig uw mondgevoel verstoren. En het smaakt niet naar zoetzuur.
Out of the box; sleep well!
Deze week is bekend geworden dat we onze mening mogen geven over ‘de sleepwet’. Een wet die overigens al is aangenomen door de Eerste Kamer. Logisch, immers de sleepwet is het summum voor de overheid die graag achter onze voordeur wil kijken, iets waar we op Batavirus al eerder aandacht aan hebben geschonken. Alles wordt uit de kast getrokken om ons te overtuigen dat het voor onze eigen bestwil is. De mantra ‘als je niets te verbergen hebt, ben je voor de sleepwet’ en de drogredenatie dat het bijdraagt aan de strijd tegen terrorisme zijn de meest gehoorde. En mochten we er toch anders over denken, dan hebben Buma, Rutte en Segers ons al duidelijk gemaakt dat de uitslag van het referendum voor hun besluitvorming niet van belang is. Met andere woorden, die sleepwet gaat er komen, hoe dan ook. Ik verdenk de heren er trouwens van dat ze met het boek 1984 van George Orwell, ooit verplichte kost in het onderwijs, letterlijk en figuurlijk invulling geven aan hun natte droom.
UWV in het pak genaaid
De pleuris is uitgebroken op de La Guardiaweg in Amsterdam bij het hoofdkantoor van het UWV. De plannen van Rutte3 voor de arbeidsmarkt zorgen voor de nodige onrust. Aanleiding is een interne memo waarin medewerkers wordt medegedeeld dat alle verloven tijdens de maanden juli en augustus worden ingetrokken. Het plannen van vakanties in die periode is ook niet meer mogelijk. Een medewerker die anoniem wenst te blijven is laaiend. “Terwijl de Kamerleden en het kabinet zelf twee maanden op reces gaan en half Nederland in de WW zit moeten wij doorwerken. Ik voorzie grote problemen met de werkdruk, hoe moeten wij gaan controleren of de mensen in de WW niet gewoon twee maanden op een camping staan?” Een leverancier van IT personeel die ook anoniem wenst te blijven wenst het UWV een fijne wedstrijd. “Wij hebben het UWV al medegedeeld dat de IT-ers die ze van ons inhuren in de maanden juli en augustus niet beschikbaar zijn. Hoe het UWV haar dienstverlening zonder externe inhuur vorm gaat geven in de maanden juli en augustus is nog een groot raadsel.