Onze gewaardeerde collegabloggers van OpinieZ wisten de afgelopen dagen de wereld te verrassen met een column van Rutger van den Noort. Een stuk dat overigens het verschil in zienswijze tussen OpinieZ en Batavirus meteen duidelijk maakt. De voornoemde rubriek kenmerkt zich namelijk door een hoog retorisch gehalte, zeg maar exact waar onze politiek bol van staat. Het teruggrijpen op retoriek is meestal een teken dat iemand wel ziet dat er iets moet veranderen, maar de oplossing niet voor handen heeft. En dan laat je een luchtballon op. Of een Hindenburg. Erg functioneel indien je een oeverloze discussie wilt openen, zoals we dat kennen uit de politiek en zoals dat past in onze feminiene maatschappij.
Jaar: 2016
Voetveeg: maar….wat vind jij dan van de islam?
Zo af en toe poogt ondergetekende nog wel eens een discussie te voeren met linkse mensen uit de wetenschap over de islam. Dat is over het algemeen een vruchteloze exercitie en hoe wonderlijk die vruchteloosheid mij ook elke keer weer voorkomt, die discussies lopen altijd volgens hetzelfde stramien.
Lees verder “Voetveeg: maar….wat vind jij dan van de islam?”
Nederland wordt groen(er)
De kleur groen heeft vele betekenissen. In de Christelijke symboliek staat groen voor hoop. Raar, als je je beseft dat groen de traditionele kleur van de Islam is. In de vlaggen van Arabische landen verwijst het groen naar de Islam. In het dagelijks leven associëren we groen met de natuur, maar ook met jeugdigheid en onervarenheid. In deze column wil ik het niet hebben over groen in combinatie met welke religie dan ook, hoewel het voor de hand zou liggen om te zeggen dat Nederland groener wordt met de import van de Islam. Ook wil ik het niet met u hebben over het oneigenlijk gebruik van de term groene energie in bijvoorbeeld de energiesector die het al jaren presteert om meer ‘groene’ energie te verkopen dan er wordt geproduceerd. Nee, ik wil het met u hebben over de natte droom van Jesse Klaver, what’s in a name, van Groenslinks. Ik weet niet of het toeval is of niet, maar sinds Jesse aan het roer staat van de partij die kleurenblind is gezien hun logo, immers groen in het rood en links in het groen, lijkt Nederland te veranderen in een groene oase.
De Draaideur
Een draaideur is een van origine Amerikaanse uitvinding van Theopilus van Kannel. Theopilus deed zijn uitvinding al in 1888 en noemde het heel chique een tourniquet. Een gouden uitvinding voor leveranciers en producenten van deuren, immers waar oorspronkelijk 2 deuren voldeden leverde men vanaf dat moment 4 deuren, die aan een centrale verticale as werden gehangen. Tegenwoordig is het excuus dat draaideuren ten opzichte van normale deuren energieverlies voorkomen. In de winter houdt men de warmte binnen, ’s zomers de koelte van de airco. In 1888 maakte men zich nog niet druk om energieverlies, dus de werkelijke reden van de uitvinding van de draaideur zullen we wel nooit te weten komen. Wat we wel weten is dat de draaideur naast zijn fysieke entree ook in figuurlijke zin gemeengoed is geworden. In Nederland hebben we naast diverse producenten zelfs een instantie die zijn werk heeft gemaakt van draaideurconstructies, namelijk het UWV. Specialisten bij uitstek die de draaideur tot grote hoogte hebben gebracht in vele varianten. De bekendste variant is het model Social Return, hierover hebt u reeds mogen lezen op dit blog. Lees verder “De Draaideur”
De Smaak Van Verbraak #19
De week was weer eens niet bij te houden, druk, druk, druk zo omgevlogen. En maar goed ook want nu is het weer vrijdagmiddag, tijd voor bezinning en vooral tijd voor de smaak van Verbraak!
Er waren tijden dat we nu onbekommerd aan het strand lagen met een koel glas bier in de hand genietend van de zon, zee en het vrouwelijk schoon maar die tijden zijn voorgoed voorbij. De Boerkini is namelijk met een opmars begonnen. De Boerkini, terug naar 1900 toen vrouwen stiekem van top tot teen aangekleed de zee in werden gereden als ze wilden zwemmen.
Nu ben ik best conservatief maar dit is de klok iets te ver terugdraaien. Vrouwen zijn volledig gelijkwaardig en hoeven niet verstopt te worden omdat mannen zoveel schoonheid zogenaamd niet aankunnen.
Maar ik hoor jullie al denken wat heeft dit met de smaak te maken, En gelijk hebben jullie.
Ga toch koken mens!
Dus daar gaan we weer, vergeet de wekelijkse beslommeringen, vergeet alle ophef, de politieke malheur en geniet!
Deze week gaan we terug naar de tijd dat we niet aan Boerkini’s dachten en ouderwets aan het strand mosselen aten met zelfgemaakte sausjes en heerlijke frieten.
Hieronder ziet u vijf korte instructiefilmpjes maar onder de video’s volgen enkele extra tips om het werkelijk onvergetelijk te maken.
Ingrediënten voor 4 personen en extra speciale geheimen van Verbraak:
Mosselen:
● 4 kilo Prins & Dingemans super mosselen, spoel ze 3 keer en maak ze echt schoon met een mesje.
● Flinke klont boter
● 1 teentje knoflook
● 100 gram wortel
● 100 gram ui
● 100 gram prei
● 100 gram selderij
● 1 glas witte wijn
● Handje selderij ter garnering
● Peper
Aioli:
● 2 tenen knoflook
● Snufje zout
● Snufje suiker
● Halve limoen
● Flinke theelepel Dijon mosterd
● Scheutje wijnazijn
● Verse eierdooier
● 400 ml olijfolie
Tartaarsaus:
● 5 eetlepels mayonaise
● 3 augurken
● 1 flinke eetlepel kappertjes
● Citroensap, naar smaak
● Handje bieslook
● Handje platte peterselie
Cocktailsaus:
● 4 eetlepels mayonaise
● 1,5 eetlepel ketchup
● Scheutje Sherry
● Scheutje Cognac
● Citroensap
● 1,5 lepel half geklopte room
Frieten:
● 800 gram Bintjes
● Ossewit om in te frituren
Dan is het nu tijd om ons te nestelen in een strandstoel met een flinke pot ijskoud bier. Laat de zeewind door je haren waaien, zie de schoonheid en laat je nooit onderdrukken, wees vrij!
Gaan Wiebes en de VVD door met ondernemers pesten?
In mijn niet ophoudende zoektocht naar misstanden op de arbeidsmarkt trof ik vandaag een brief aan de Autoriteit Consument & Markt in mijn mail. Lees verder “Gaan Wiebes en de VVD door met ondernemers pesten?”
Esther Voet, Europa en Israël. Kloosried
Omejan acht het een keer tijd om een stuk van opiniemaker Esther Voet te kloosrieden. Voet manifesteert zich de afgelopen jaren op opiniesite Jalta en het NIW nadrukkelijk in het Nederlandse publieke debat over allerlei onderwerpen. Meestal blijft dat beperkt tot het herkauwen van stukken en argumenten die door wat meer getalenteerde schrijvers en denkers in het debat al eerder en beter opgeschreven zijn. Op één onderwerp na: Israël. Voet, opgegroeid in een Nederlands christelijk gezin, bekeerde zich op haar 19e tot het Jodendom en was tot mei 2015 directeur van het CIDI. Op basis hiervan werpt zij zich in het debat rond Israël of het Israëlisch-Palestijns conflict op als expert waarbij haar vooringenomenheid – lees: onvoorwaardelijke steun voor Israël en haar beleid – haar echter voortdurend parten speelt om een juiste analyse te kunnen maken. Haar gebrek aan intelligentie en consequentheid ten opzichte van haar andere opinies die niet met Israël te maken hebben, komen dan voortdurend aan het licht.
Essay: De ‘rechtse grachtengordel’ (1)
De beroemde Amsterdamse grachtengordel werd in de 17e eeuw aangelegd als het exclusieve woongebied van de Amsterdamse handels- en bestuurselite. In Amsterdam, als toenmalig centrum van de wereldhandel, was zij naast een woongebied, een figuurlijk venster op de wereld waar in omgekeerde richting de wereld, andere culturen, nieuwe ideeën en modes als eerste het koude kikkerland aan de Noordzee binnendrongen. Niet vreemd dat de grachtengordel in de rest van Nederland door de eeuwen heen symbool werd voor de ‘arrogante’ Amsterdamse kosmopolitische elite. Eind vorige eeuw verschoof de figuurlijke betekenis van het woord ‘grachtengordel’ naar aanleiding van de roman ‘De Grachtengordel’ van Geerten Meijssing over het schrijversmilieu aldaar naar een te onderscheiden ‘incestueuze linkse culturele elite van Nederland’. Niet geheel toevallig verhuisde het hoofdkantoor van de PvdA in dezelfde periode naar de Herengracht.
Keizer Soros: Verdeel en Heers
Wie de geschiedenis niet kent, kan niet anticiperen op de toekomst. Het klinkt cliché, maar ‘de politiek’ is dan ook niets anders dan één grote platitude waar men gebruik maakt van beproefde en bewezen instrumenten om de status quo te handhaven en om persoonlijke verantwoordelijkheid te vermijden. Eén van die tactieken is Divide et Impera. Philippus de Tweede van Macedonië (382 v.Chr.-336 v.Chr.) is de eerste gedocumenteerde staatsman die deze machtsstrategie met groot succes implementeerde en het wordt sindsdien veelvuldig toegepast in zowel bedrijfsleven als politiek. De formule is heel simpel; steun in een conflict beide partijen, liefst met geld. Zo richten de boze ogen zich nooit op de machthebbers, maar enkel op elkaar en op het geschil dat men heeft. Als men met elkaar staat te vechten kun je namelijk rustig het huis leegroven. Lees verder “Keizer Soros: Verdeel en Heers”
Onder de blauwe hemel
In Nederland maken we onderscheid tussen geregistreerde daklozen en niet geregistreerde daklozen. Het resultaat is dat we slechts een gooi kunnen doen naar het totale aantal daklozen, en dat is precies waar het CBS erg goed in is. De groei is overigens schrikbarend en deels te wijten aan stijgende woonlasten die zelfs in de sociale huursector leiden tot huisuitzettingen. Vreemd als je je bedenkt dat de sociale huursector juist is bedoeld om mensen niet dakloos te laten worden. Het recht op een bed lijkt dus inmiddels een wassen neus. In schril contrast hiermee staat het aantal beschikbare bedden bij het COA, maar daar zijn daklozen dan weer niet welkom. De vraag is of daklozen dan wel recht hebben op bad en brood. Lees verder “Onder de blauwe hemel”