Briefje van Omejan aan Ebru Umar

Beste Ebru,

Afgelopen zondag retweette je een tweet van je vriendin Annabel Nanninga die stelde: ‘Stemmen om de democratie op te heffen. Ultieme consequentie van democratie.’

De aanleiding van dit alles was uiteraard het door Erdogan gewonnen referendum waarbij Turkije de facto in een dictatuur verandert. Een gebeurtenis die gezien jouw persoonlijke betrokkenheid en alle persoonlijke ellende die je hebt meegemaakt vorig jaar nogal ingrijpend moet zijn. Ik kan jouw woede die je zo vaak tentoonspreidt op twitter of in je columns dan ook best begrijpen.

Lees verder “Briefje van Omejan aan Ebru Umar”

Esther Voet, Europa en Israël. Kloosried

Omejan acht het een keer tijd om een stuk van opiniemaker Esther Voet te kloosrieden. Voet manifesteert zich de afgelopen jaren op opiniesite Jalta en het NIW nadrukkelijk in het Nederlandse publieke debat over allerlei onderwerpen. Meestal blijft dat beperkt tot het herkauwen van stukken en argumenten die door wat meer getalenteerde schrijvers en denkers in het debat al eerder en beter opgeschreven zijn. Op één onderwerp na: Israël. Voet, opgegroeid in een Nederlands christelijk gezin, bekeerde zich op haar 19e tot het Jodendom en was tot mei 2015 directeur van het CIDI. Op basis hiervan werpt zij zich in het debat rond Israël of het Israëlisch-Palestijns conflict op als expert waarbij haar vooringenomenheid – lees: onvoorwaardelijke steun voor Israël en haar beleid – haar echter voortdurend parten speelt om een juiste analyse te kunnen maken. Haar gebrek aan intelligentie en consequentheid ten opzichte van haar andere opinies die niet met Israël te maken hebben, komen dan voortdurend aan het licht.

Lees verder “Esther Voet, Europa en Israël. Kloosried”

Is Ebru Umar veilig?

Tot grote vreugde van de Bataviristen is Ebru Umar teruggekeerd in het ‘veilige’ Nederland. Veilig tussen aanhalingstekens aangezien we ons afvragen of Ebru wel zo veilig is in haar thuisland. De klucht rond Ebru is namelijk nog lang niet afgelopen. In afwachting van haar definitieve berechting mag ze al twitterend en schrijvend op de bank bij één van haar vrienden haar dagen doorbrengen. Ebru een beetje inschattend zal ze daarbij geen blad voor de mond nemen en haar vizier blijven richten op de Nederturken en het Nederturks idool Erdogan. In de week van 23 mei mag Ebru gelukkig de bank nog even verlaten om met haar stralende verschijning de Libelle Zomerweek, u weet wel dat festijn waar verzuurde huisvrouwen samenkomen om hun tassen vol te stoppen met gratis prullaria van diverse bedrijven (vooral Unilever), tot grote hoogte te stuwen.

Lees verder “Is Ebru Umar veilig?”

Ebru Umar heeft haar punt gemaakt

Terwijl half Nederland afgelopen zaterdag hun oranje tuinbroek aan het strijken was om aankomende woensdag gekleed als een totaalmalloot Koningsdag te gaan vieren, zat een paar duizend kilometer verderop in een Turks vakantiehuisje de columniste Ebru Umar te doen wat ze altijd doet. Beetje vakantie vieren, beetje werken, beetje wijn drinken, beetje Twitteren. En communicatief als ze is, is ze nooit te beroerd om haar mening te geven. Over alles. Daar kun je van houden of niet, maar ik vind dat nogal een groot goed. Ebru, die terecht zeer kritisch is op de huidige koers van zowel Turkije alsook de Nederturken die meer affiniteit denken te hebben met Erdoganië dan met het land waar ze geboren zijn, maakte enkele observaties over het ophangen van grote Turkse vlaggen in de badplaatsen en buitengebieden. Deze vlag betekent voor veel Turken zo veel als #FuckErdogan, want ze zien hem niet als een Turk maar als Armeen. Een Armeense dictator in Turkije dus. Het kan verkeren. Lees verder “Ebru Umar heeft haar punt gemaakt”