Briefje van Omejan aan Ebru Umar

Ebru

Beste Ebru,

Afgelopen zondag retweette je een tweet van je vriendin Annabel Nanninga die stelde: ‘Stemmen om de democratie op te heffen. Ultieme consequentie van democratie.’

De aanleiding van dit alles was uiteraard het door Erdogan gewonnen referendum waarbij Turkije de facto in een dictatuur verandert. Een gebeurtenis die gezien jouw persoonlijke betrokkenheid en alle persoonlijke ellende die je hebt meegemaakt vorig jaar nogal ingrijpend moet zijn. Ik kan jouw woede die je zo vaak tentoonspreidt op twitter of in je columns dan ook best begrijpen.

De bovenstaande tweet vond ik echter om twee redenen vreemd: 1) Ik kan mij niet herinneren dat Femke Halsema ooit zo iets gezegd of geschreven heeft en 2) wat heeft Femke Halsema er in dat geval dan eigenlijk mee te maken los van het (waarschijnlijk onterechte) frame dat Halsema of Groenlinks – mocht die hypothetische situatie zoals in Turkije zich ooit in Nederland voordoen – ook de democratie zouden afschaffen? Of de Sharia zouden toestaan wat natuurlijk iets anders is dan de democratie afschaffen maar afijn geen gemierenneuk.

Nadat ik mijn twijfels hierover had geuit, ontspon zich een welles nietes spelletje waarbij je meerdere keren aangaf dat Halsema dit wel degelijk ‘bevestigd’ (door wie of wat?) gezegd had. Ook maande je me, mij geen zorgen te maken want jij bent iemand die als ze fout zit, dat ook durft toe te geven (applaus).

Veel tweeps kwamen met het beruchte sharia-citaat van Donner aanzetten maar niemand wist het fragment of citaat van Halsema te achterhalen. Toen vervolgens het anti-islam en anti-Groenlinks klapvee aan de haal ging met jouw Halsema frame, stelde ik je nogmaals de vraag en antwoordde je met deze dooddoener:

Ja, waarom zou je je eigenlijk moeten verantwoorden tegenover mij? Ik zou je kunnen zeggen dat je met dit hautaine antwoord mijn negatieve aandacht hebt en dat blijkt zelden een onverhoopt genoegen. Echter, twitter is een open medium en dus je verantwoordt je – na je eigen borstklopperij over dat je fouten durft toe te geven – niet slechts aan mij maar ook aan jouw 30.000 volgers en aan de tienduizenden meelezers. En natuurlijk ook aan Femke Halsema aan wie je wellicht een niet bestaand citaat of fragment toeschrijft. Nu zal dat je allemaal ook geen hol interesseren want daar schijn je een beetje bekend om te staan.

Toch lijkt geloofwaardigheid mij een groot goed als ‘opiniemaker’. Ik geloof nu bijvoorbeeld dat jij Femke Halsema niet leuk vind (om wat voor reden dan ook maar ik sluit niet uit dat dat ook een typisch vrouwendingetje is, je liep vorige week immers ook continu op Fidan Ekiz te zeiken) en dat je haar uit boosheid een oor aan probeert te naaien over een onderwerp dat eigenlijk niet zoveel met haar te maken heeft nu zij uit de politiek verdwenen is. Ik doe dat soort dingen ook regelmatig hoor maar de stelregel daarbij is, is dat je frame of pesterijtje tenminste inhoudelijk klopt. Jij deelt uit, dan moet jij ook leveren en kunnen incasseren als je nat gaat. Of ben je gewoon veel geschreeuw en weinig wol?

Neem nu jouw column van vandaag. En nogmaals, ik begrijp na alles wat je hebt meegemaakt de boosheid echt wel maar die column is toch gewoon een beetje onzinnige woede roeptoeteren in een weinig vermakende matig literaire stijl? Eerst allemaal voorbehouden maken aan je vriend Mark dat het allemaal niet kan (wat slap zeg) en dan: ‘Nederland verdient bevrijd te worden van de “landverraders”‘ en ‘neem het Nederlandse paspoort af van elke Nederturk die deze zomer nog op een vlucht naar Turkije stapt’. Zou je dat echt willen om je eigen gekrenktheid te stillen? Tussen de tekst staat ook nog de suggestie: Lees ook: Tuigturken. Ondanks de zeer knappe alliteratie laat ik die voorspelbare column maar even aan me voorbij gaan Ebru. Je hebt je punt wel gemaakt wat dat betreft.

En voel je niet geroepen te reageren. Mijn ervaring is dat de online media zelfbeffers en eigenpijpers voornamelijk bange poeperds zijn als het op debat aankomt. Ik zal dus niet minder van je denken, al vind ik het wel treurig dat degene die jou als talent ontdekte en waar iedereen op jouw flank zo mee dweept uit een heel ander hout gesneden was.

 

Auteur: Amsterjan

Amsterjan is historicus, Amsterdamse stadsgids en zanger.

0 gedachten aan “Briefje van Omejan aan Ebru Umar”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *