Dit weekend was er een bijeenkomst van de Verenigde neoliberalen Voor Democratie, een contradictio in terminis, in het hoge Noorden. Zoals de gewoonte is op dit soort bijeenkomsten mocht het klapvee, zeg maar de leden van deze moreel verheven partij, hun handen stuk klappen na de vurige redes van hun zelfverkozen leiders. Op dit feest der zelfbevlekking betaamde het onze grote leider van het ‘beste kabinet ooit’ een uitspraak te doen waar het klapvee een staande ovatie voor over had, namelijk:
“We willen nooit meer terug naar de naïviteit van de multiculturele samenleving.”
Een retorische uitspraak waarmee deze omhooggevallen geschiedenisleraar zonder het te beseffen bevestigde wat de burgers van Nederland allang weten, namelijk dat hij compleet wereldvreemd is.
Het was me een weekje wel: een verdwenen Egyptair-toestel, de verdere ontmanteling van de seculiere democratie in Turkije, de gedwongen degradatie van FC Twente en het toetreden van Sylvana Simons tot DENK, de beweging opgericht door de voormalig PvdA-Kamerleden Tunahan Kuzu en Selçuk Öztürk. Een ‘match made in hell’, aldus de reacties op social media.
Ieder jaar laait de discussie weer op rond 4 en 5 mei. De problemen rond het geven van geschiedenisonderwijs over de Holocaust, zeker waar het scholen in de grote steden met veel allochtone leerlingen van islamitische achtergrond betreft. Een heikel punt gezien het feit dat islamitisch geïnspireerd antisemitisme bij de jeugd in Nederlandse moslimgemeenschappen de laatste jaren steeds meer aan de oppervlakte komt.
Het was de week van, ja waar was het eigenlijk de week van? Een week vol nietszeggende ophefjes waar geen mens eigenlijk aan wil denken. Maar voor mij was het de week van de groete Broonk in Gronsveld.
Aan het begin van het seizoen van DWDD zei hoofdredactrice Diewke Nogwat in een interview dat DWDD nog kan groeien in het ‘bepalen van de agenda’. In media taal betekent dat voor #ophef zorgen. Als dan een van je vaste tafeldames, wiens enige expertise bestaat uit RACISME! roepen met iedere week een nieuwe afropruik op haar schedel – iets dat in niet geringe mate bijdraagt aan de toenemende afrofobie in de samenleving – zich aansluit bij de politieke ontbinders van DENK…….. nou dan poetst Matthijs even zijn stahlhelm op als ware het item een guilty pleasure.
Gefeliciteerd met je wekelijkse column bij het AD! Dat heb je toch maar mooi geflikt zou omejan zeggen. Maar Jezus, wat kreeg jij een golden shower van zeikstralen over je heen gisteren zeg. Naar aanleiding van je hoofddoek column. Werkelijk niemand begreep de satire dat je anderen niet moet lastig vallen met je keuze voor een hoofddoek en dan gelijk je hele eerste column er aan wijden. En dat terwijl moslims ook nog eens wijdverbreid bekend staan om hun gevoel voor humor. Ik stond gelijk op het verkeerde been! Als islamofoben dat niet begrijpen tja…. En je weet, als de satire sterft dan sterft de democratie! Dus ga zo door.
In mijn serieover islamofobie in Nederland stelde ik mij als doel om een reële kijk op islamofobie als probleem in de Nederlandse samenleving te krijgen. Om die reden liet ik de definitie van islamofobie opzettelijk links liggen en ging ik nota bene uit van de definitie van Martijn de Koning als waarneembaar proces in het publieke debat en de media om dit te onderzoeken. Naar aanleiding van een aantal reacties en het inmiddels veel besproken stuk van De Koning in de Volkskrant liet ik mij in deel 3 toch verleiden om nog een keer op de definitie in te gaan wat resulteerde in een beter hanteerbare vernauwde definitie van islamofobie:
Maandag 16 mei 2016. Dat is dit jaar de vijftigste dag na Pasen, in de volksmond ook wel tweede Pinksterdag genoemd. Voor de doorsnee burgerbevolking eigenlijk niets meer dan een extra vrije dag. Een dag om met frisse tegenzin IKEA, de meubelboulevard of ander familiair geneuzel te bezoeken. Doorgaans een semi-verplicht nummertje. Vraag je aan deze mensen wat de betekenis van Pinksteren is dan blijft het merendeel angstvallig stil. Uit recente onderzoeken is gebleken dat meer dan de helft van alle Nederlanders geen idee heeft wat we met Pinksteren vieren. En dat is maar goed ook.
Ik was eigenlijk van plan om deze week het BBQ-Seizoen te openen, maar het veranderlijke weer in ons mooie kikkerlandje gooit weer eens roet in het eten.
Dit weekend wordt het weer kil en guur, maar niet gevreesd we maken er binnenshuis gewoon een feestje van.
Dus daar gaan we weer, vergeet de wekelijkse beslommeringen, vergeet alle ophef, de politieke malheur en geniet!
Vandaag gaan we octopus op Griekse wijze brouwen, een delicaat proces. Blijf er echt bij, want even te lang of te kort en je heb kauwgom terwijl het botermals behoort te worden.
Hieronder ziet u één kort instructiefilmpje maar onder de video’s volgen enkele extra tips om het werkelijk onvergetelijk te maken.
Ingrediënten voor 4 personen en extra speciale geheimen van Verbraak:
1 hele octopus, vers in deze niet het beste een diepgevroren octopus wordt veel zachter
1 grote rode ui
Olijfolie, veel
Halve venkel
2 teentjes knoflook
100 ml ouzo
1 blik gepelde Marzano tomaten
1 sappige dikke sinaasappels
2 Laurierblaadjes
Handvol Kalamata olijven, goed gespoeld en ontpit al is dat laatste vooral een persoonlijke keuze voor het gemak
Zout
Verse gemalen 4 seizoenen peper
Jamas, serveren met brood, pasta of rijst!
Een shotje ouzo vooraf en dan aan tafel met een mooie krachtige rode wijn (de Palivos Anemos) terwijl de heerlijke geuren van de zee de kamer vullen.
Veel plezier dit laatste lange feestelijk voorjaaweekend en laat de vurige tongen over onze hoofden uitstorten, maar pas op voor het Pinksterbeest, die is niet mals!
Meer artikelen in deze categorie: [catlist categorypage=”yes”]
In deel 1 en deel 2 van deze serie werden naar aanleiding van het uitkomen van het jaarrapport 2015 van Meld Islamofobie, het rapport zelf, ‘islamofobie’ an sich en de daaruit voortkomende incidenten gedreven door moslimhaat geanalyseerd. Het doel van de serie is om een reëel beeld van de problematiek omtrent ‘islamofobie’ in de Nederlandse samenleving te krijgen. Dientengevolge ben ik uitgegaan van de definitie ‘islamofobie’ van antropoloog Martijn de Koning als waarneembaar fenomeen in de media en het publieke debat: