Gisteren zorgde Johan Derksen weer eens voor zijn eigen maandelijkse #ophef momentje door te stellen dat Marokkaanse jongens een probleem vormen in het Nederlandse amateurvoetbal. Ik weet gelukkig niet veel van amateurvoetbal maar uit de incidenten die de media gehaald hebben de afgelopen 15 jaar kan ik me wel een voorstelling maken. In een groep, grote bek, licht ontvlambaar, kankerhomo! en snel tot vechten overgaand, de straat neemt het veld regelmatig over bij dit type Marokkaanse – niet allemaal – jongens. Voeg daarbij de schijnbaar relatief lage bereidheid van ouders van Marokkaanse voetballertjes om zich als vrijwilliger voor de club in te zetten, een cultuur waar het amateurvoetbal erg van afhankelijk is, dan mogen de voorbedrukte aangifte formulieren tegen Derksen wel weer in de kast blijven. Het lijkt me een feitelijke constatering.
Auteur: Amsterjan
Amsterjan is historicus, Amsterdamse stadsgids en zanger.
Voetveeg: De tijd is rijp voor een schervengericht
Nu het referendum van vandaag een succes lijkt te worden, is het wellicht leuk om vanuit media oogpunt het schemerige pad der directe democratie nog wat verder op te lichten met ostracisme. In het oude Athene werden stemgerechtigden (witte mannen, die goeie oude tijd!) tijdens de volksvergadering gevraagd of ze iemand uit de stad wilden verbannen. Indien dat het geval was, mocht iedere vrije man aanwezig een ostrakon (een scherf) met een naam er op inleveren. Degene die het meest op de scherven vermeld stond, werd dan voor 10 jaar verbannen.
Lees verder “Voetveeg: De tijd is rijp voor een schervengericht”
Voetveeg: Het referendum
Als u denkt dat het referendum over Oekraïne gaat, nou… dan heeft u het goed mis! Het is een namelijk een opstand tegen het politieke en mediale establishment van Nederland en Europa. En die opstand lijkt geslaagd. Als Sylvana Simons in Pauw ondanks de gespeelde frons op haar gezicht – mmm welke afro pruik zal ik morgenavond op mijn schedel zetten? – er niet in slaagt om over racisme te beginnen dan heb je echt wel wat bereikt. En dat terwijl een referendum per definitie zwart-wit is. Meer smaken zijn er niet.
Voetveeg: De wereld snuift, slikt en spuit doorrr!
Aan het begin van het seizoen van DWDD zei hoofdredactrice Diewke Nogwat in een interview dat DWDD nog kan groeien in het ‘bepalen van de agenda’. In media taal betekent dat voor #ophef zorgen. Gisteren lukte dat uitstekend door de advocate van Badr Hari, Benedict Ficq, de verloren dochter van kleur Ayaan Hirschi Ali uit de ‘lijst van belangrijke vrouwen’ weg te jorissen. De enige vrouw van kleur verdween uit de lijst en we mogen niet verwachten dat Asha ten Broeke en Quinsy Gario hiervoor op de bres springen vanwege intersectionele postkoloniale rancune. Kritiek op de islam is zo wit als cocaïne.
Lees verder “Voetveeg: De wereld snuift, slikt en spuit doorrr!”
Zeikhoer!
Er was gisteren op tweede paasdag even geen islamitische bomaanslag om verontwaardigd over te zijn, dus vandaag even geen islam. Gelukkig was daar het kleine mediarelletje dat we op kunnen blazen tot ‘#zeikhoergate’. Wat is het geval? Femke Halsema is weer terug op twitter. Gisteren stuurde ze een tweet de wereld in over een stuk van Elma Verhey op The Post Online:
Voetveeg: Het meten met twee maten
Na de aanslagen is Brussel was er weer weinig te merken van verontwaardiging bij moslims in Nederland. Dat blijft jammer, vind ik. De aanslagen worden immers gepleegd uit naam van dezelfde god waar zij zich ook aan onderwerpen en waar zij zoveel van hun zichtbare collectieve identiteit binnen de Nederlandse maatschappij aan ophangen. De meest interessante tegenwerping die we in de inmiddels plichtmatige riedel van moslimwoordvoerders in talkshows en bij de voxpopjes op straat te horen krijgen is die van ‘ja, het westen meet met twee maten’. Waar is de verontwaardiging als er aanslagen worden gepleegd in Ankara of Bagdad? En natuurlijk Israël.
Voetveeg: islam, criminaliteit, geweld en slachtofferschap
Stoïcisme is de vijand van de boze burger en haat is zijn bestaansrecht. Toe maar. Toch heb ik in tegenstelling tot Grunberg liever die boze burger dan de islamitische kansenparel. Stoïcisme is een van zijn matties waarmee hij zijn haat of onverschilligheid maar al te vaak omzet in geweld. Of hij zich doodgemoedereerd voordoet als reiziger met een spijkerbom op een vliegveld of een moeder tijdens een overval een kaakbreuk trapt, het lijkt hem niet te deren. Deze duizenden rotte appels veroorzaken de maatschappelijke angst aan de hand waarvan de bezorgde nedermoslim het slachtofferschap claimt. Maar schrik voor de eigen rotte appels lijkt hij of zij niet te hebben.
Lees verder “Voetveeg: islam, criminaliteit, geweld en slachtofferschap”
Briefje van Omejan aan: Harriet Duurvoort
Beste Harriet,
In tegenstelling tot de hele GeenStijl GeenPeil goegemeente die over je heen is gevallen dit weekend wil ik je even een klein hart onder de riem steken. Ik voelde namelijk empathie toen ik je tweet en de #ophef daarover ontwaarde vanochtend. Het hele debat rond het referendum kan wel een beetje inlevingsvermogen gebruiken dacht ik zo. Bovendien zat er in de bewuste tweet bedoeld of onbedoeld een intelligente dieper liggende vraag die velen in de hypermedia hysterie ontgaan zal zijn.
Brieven aan Bas: correspondentie tussen twee historici op zoek naar het midden (3)
Op 3 januari jongstleden vond een historische nieuwjaarsborrel plaats in café Batavia (what’s in a name?) te Amsterdam. Onder de aanwezigen waren historicus Jan Tervoort (1971), auteur van Batavirus.nl, en historicus en publicist Bas Kromhout (1975). Tijdens het rijkelijk vloeiende bier kwamen onder andere de groeiende polarisatie in de Nederlandse media en samenleving en het gebrek aan het genuanceerde midden ter sprake. De oprichting van Batavirus.nl was inmiddels in volle gang en ondergetekenden spraken af ooit een correspondentie te starten. Op zoek naar het midden. Beiden zijn van dezelfde generatie maar met verschillende uitgangsposities binnen het politieke spectrum.
Lees verder “Brieven aan Bas: correspondentie tussen twee historici op zoek naar het midden (3)”
Is Wilders een fascist of niet?
Eens in de zoveel tijd barst de discussie in Nederland weer los over de vraag of Geert Wilders en zijn PVV fascistisch zijn. Afgelopen zondag was dat weer het geval nadat hoogleraar bestuurskunde aan de universiteit van Tilburg Paul Frissen in het radioprogramma De Stemming , Wilders ervan betichtte het ‘klassieke fascistische verhaal’ te vertellen ‘door bevolkingsgroepen uit te sluiten’. Tevens karakteriseerde hij de PVV als een gevaar voor de democratie dat door alle andere partijen aangevallen zou moeten worden. Uiteraard liet de PVV deze uitgelezen kans om in de slachtofferrol te kruipen niet voorbij gaan en stelde kamervragen waarin zij Frissen beschuldigde van ‘demonisering’ en om het ontslag van de hoogleraar vroeg. De eis om kritische geluiden uit de wetenschap monddood te maken was voor velen op de linkerflank weer aanleiding om waarschuwend naar Nazi-Duitsland te verwijzen waarmee de discussie weer van voren af aan begon. Dan rijst de vraag: In hoeverre is Geert Wilders en zijn PVV fascistisch en heeft het zin om Wilders en zijn partij als fascistisch te karakteriseren?