Categorie: Arbeidsmarkt

De re-humanisering van de arbeidsmarkt

De arbeidsmarkt, mijn vakgebied, is de basis van iedere economie. Een gezonde arbeidsmarkt, waar zeg maar de beroepsbevolking gemiddeld 28 uren per week tegen betaling participeert, zorgt voor een gezonde balans. Toch kenmerkt de geschiedenis zich door grote schommelingen in deze balans. Schommelingen die samenhangen met de vele economische crises. Perioden van grote werkloosheid worden afgewisseld met perioden van wanhoop bij bedrijven die naarstig op zoek zijn naar gemotiveerd en geschoold personeel. De oplossing wordt meestal gevonden in migratie en bedrijven lobbyen om massaal nieuw arbeidspotentieel binnen te halen. Een tweede oplossing is het verplaatsen van werkzaamheden naar oorden waar het arbeidspotentieel wel voor handen is. De maatschappelijke gevolgen van met name de perioden van grote werkloosheid kennen we. Sterker nog; we zitten er midden in. In deze column wil ik het niet met u hebben over de geschiedenis van de arbeidsmarkt, hoewel deze erg interessant is, maar over de toekomst. We staan namelijk voor grote veranderingen. 

Lees verder “De re-humanisering van de arbeidsmarkt”

De onderkant of kickstart van de arbeidsmarkt? [Payrolling]

Als we de FD-gazellen doornemen dan komen we opvallend veel Payrollbedrijven tegen. Een snel groeiende sector, maar niet zonder risico’s. Dankzij de Wet Werk en Zekerheid waarin is opgenomen dat een medewerker in hoger beroep kan gaan bij een ontslagzaak is het normale dienstverband definitief ten einde, overigens het tegendeel van de doelstelling van de WWZ. De invoering van de wet DBA zorgt voor het laatste zetje waardoor de Payrollsector tot wel 30% omzetgroei kent. Dit heeft geresulteerd tot 10% groei van het aantal uitzenduren. Wat weer te denken geeft, want dat impliceert krimp bij uitzenders. Dat op zijn beurt de toestand van onze economie recht doet. Lees verder “De onderkant of kickstart van de arbeidsmarkt? [Payrolling]”

De gevolgen van de creatie van fictief lage werkloosheidscijfers voor gezinnen en kinderen.

De VVD en de PVDA willen ons graag laten geloven dat het goed gaat met de Economie en Nederland. Met name door lage werkloosheidcijfers te presenteren wil men scoren. In de werkloosheidcijfers worden de Niet Uitkering Gerechtigden (Nuggers) niet meegenomen.
We hebben verschillende niet uitkering gerechtigden:
Lees verder “De gevolgen van de creatie van fictief lage werkloosheidscijfers voor gezinnen en kinderen.”

[Longread] Gratis personeel; het houdt niet op!    Deel 9

Hoewel ik me een poosje heb kunnen beheersen om te schrijven over de wantoestanden op de arbeidsmarkt, werd het volgende bericht ‘Commerciële werkplaats Stadskanaal is kansrijke plek voor werklozen’ in het Dagblad van het Noorden me toch te machtig. Kritiekloos heeft journalist Marcel Looden, wie kent hem niet?, het juichend bericht geplaatst zoals hem dat is aangeleverd door de betrokken partijen. Dat kritiekloos is overigens niet zo verwonderlijk, integendeel de reguliere pers en ook de NPO blinken daar tegenwoordig in uit. Het is mij niet duidelijk of dat nou komt door desinteresse, onderschatting van hun lezers, een totaal gebrek aan werkende hersencellen of uitgeschakelde hersencellen in opdracht van de leiding in verband met andere belangen, bijv advertenties. Het lijkt er sterk op dat in Stadskanaal een nieuw hoofdstuk creatief ondernemen met optimale winstmaximalisatie wordt geschreven. Het voorgaande hoofdstuk werd in 2012 geschreven met de gratis inzet van leerlingen die productie maken tbv o.a. Witec tijdens hun schooluren.  Lees verder “[Longread] Gratis personeel; het houdt niet op!    Deel 9”

Anoniem solliciteren; de realiteit van de arbeidsbemiddeling

Het zijn roerige tijden op de arbeidsmarkt. Er is een tsunami van flexibele arbeid, een overschot aan mensen die al dan niet uit nood ZZP-er zijn geworden en nu gepest worden door de overheid, sociale werkplaatsen die vol zitten met kerngezonde mensen, gemeenten die bestaande banen verdrukken uit eigenbelang zonder enig oog voor mensen die daardoor in de WW belanden, en een schrikbarend groot aandeel verborgen werkloosheid (in uren) in Nederland. Nu kan men daar twee dingen aan doen. Klagen en mokken op het internet, of oplossingen voor bedenken en uitvoeren.

Recentelijk publiceerde dr. Rutger van den Noort op Jalta.nl een artikel over de ‘Uber-isatie’ van de arbeidsmarkt. Hij beschreef hierin hoe arbeidsbemiddeling onherroepelijk aan het veranderen was en hoe dit gelijke kansen voor iedereen gaat opleveren, voor zowel werkgevers als werkzoekenden. Mits men niet vastgeroest zit in ouderwetse denkpatronen natuurlijk. De taxibranche dacht ook ooit dat Uber hun tijd wel zou duren. De gevolgen daarvan weten we inmiddels. Op ditzelfde keerpunt staat de arbeidsmarkt; en dan vooral de manier van bemiddelen.

Het probleem

Want wat is nu het probleem? Werkzoekenden beseffen vaak niet hoeveel geld en tijd werkgevers kwijt zijn aan de zoektocht naar de juiste persoon, en werkgevers begrijpen vaak niet hoeveel talent ze mislopen door het onbenut laten van moderne, snelle en vooral efficiënte tools. Soms speelt arbeidsmarktdiscriminatie (bewust of onbewust) mee, en worden potentieel ideale sollicitanten als eerste op de afwijzingsstapel gelegd vanwege achternaam, geslacht, leeftijd of zelfs postcode. Jazeker, postcode-discriminatie bestaat en is best een ding.

Daarnaast durven veel werkzoekenden die al een baan hebben zichzelf online niet als werkzoekend te profileren op de geijkte vacaturesites, want dat kan gevolgen hebben voor het eerstvolgende functioneringsgesprek bij zijn of haar huidige werkgever. Men staat er namelijk met naam,- en toenaam op, dus komt de zekerheid van inkomsten in gevaar als de werkgever kwaad wil. Begrijpelijk uiteraard, maar tóch is ruim 70% (!) van de Nederlanders ontevreden op hun huidige werkplek. En houden derhalve krampachtig vast aan banen die ze eigenlijk niet willen.

De oplossing

Maar wat nou als we dat eens compleet kunnen omdraaien? Wat als werkzoekenden in al hun vormen (zoekend naar een vaste baan, flexibel arbeidsverband, stage, vrijwilligerswerk of ZZP-klus) zichzelf anoniem beschikbaar kunnen stellen voor werkgevers? Wat nu als er een tool bestaat waarop je je soft,- en hardskills (onder andere werkethiek en opleidingen/werkervaring, inclusief compleet ePortfolio) met het grootste gemak tot in detail in kaart kan laten brengen, zodat werkgevers daar gericht op kunnen zoeken? En wat nu als het inschrijven en bemiddelen voor werkzoekenden compleet gratis is, en ze zélf de regie hebben over welke aanbieding ze accepteren zonder vooraf ooit uit de anonimiteit te treden?

Dat klinkt allemaal te mooi om waar te zijn natuurlijk, dat wachten op de perfecte baan. Want wat hebben werkgevers daar nou aan? Meer dan men op het eerste oog zou denken. Op dit moment geven organisaties namelijk duizenden euro’s uit voor een gemiddelde vacature en moeten ze honderden sollicitatiebrieven afwijzen, waarna ze pas na maanden een geschikt persoon kunnen aannemen. Terwijl er dus nog veel geschiktere kandidaten rondlopen. In de ideale wereld kan een werkgever tot in de fijnste details zijn wensen zelf aangeven en binnen 48 uur iemand op gesprek hebben. Zonder dure tussenpersonen als uitzendbureaus, detacheerders et cetera. Zelfs payrolling met een druk op de knop zou een optie moeten kunnen zijn anno 2016, mits de werkzoekende daar mee akkoord gaat natuurlijk.

Arbeidsbemiddeling anno nu

Dr. Van den Noort haalde in zijn artikel een Nederlandse onderneming aan, die aan het bouwen was aan de ‘Uber’ van de arbeidsmarkt. Een totaaloplossing voor de arbeidsbemiddeling, waar werkgevers en werknemers voor het eerst in de geschiedenis een ‘level playing field’ kregen. Waar arbeidsmarktdiscriminatie niet bestaat, waar mensen zich anoniem en met een compleet profiel kunnen presenteren en waar dure wervingskosten voor goed personeel tot 90% verminderd zouden zijn. Welnu, dat platform is inmiddels gelanceerd. Het heet Yobs!, en het heeft er alle schijn van dat het de toekomst van de arbeidsbemiddeling is.

Of men nu wel of geen werk heeft, veel of weinig diploma’s bezit, een stageplaats zoekt of reeds 30 jaar een vast dienstverband heeft, beperkingen heeft of gezond is; iedereen is daar welkom en gewenst. Vooral door werkgevers, want die hebben al voldoende geld weggegooid aan dure wervingskosten en mismatching van kandidaten. Nooit meer solliciteren en afgewezen worden. Nooit meer dure vacatures plaatsen voor de verkeerde personen. Dat is de arbeidsmarkt anno nu.

U kunt Yobs! vinden op www.yobs.com

De ‘echte’ cijfers van de arbeidsmarkt

Volgend voorjaar mogen we met ons allen naar de stembus om een nieuw kabinet te kiezen. In aanloop naar deze verkiezingen worden we vanuit de diverse media inmiddels gebombardeerd met partijprogramma’s en ondersteunende cijfers. Cijfers die ons moeten gaan overtuigen dat het met de Nederlandse economie weer beter gaat, de arbeidsmarkt aantrekt en uw koopkracht toeneemt. Het is jammer dat er geen grafieken zijn met gevoelswaarde van de koopkracht, want dan zou je een heel ander beeld krijgen. Ik heb in ieder geval het gevoel dat mijn stijgende koopkracht dubbel zo hard verdwijnt door stijgende woonlasten, zorgkosten en Nutslasten. Het einde van de maand en de bodem van mijn budget lopen steeds verder uit de pas. Zo als mijn vaste lezers weten, heb ik een beetje kennis van de arbeidsmarkt. Ik ga u dan ook vermoeien met een alternatieve benadering van de cijfers van de arbeidsmarkt.

Lees verder “De ‘echte’ cijfers van de arbeidsmarkt”

[Longread] Gratis personeel – Deel 8

Regelmatig worden er misstanden in de uitvoering van de Participatiewet aan de kaak gesteld. Af en toe wordt er zelfs een klein resultaat geboekt, denk hierbij aan het werkplein Fivelingo, de nieuwe naam van ISD Noordoost, die na wat ongewenste media-aandacht direct een einde maakte aan Fit voor Werk, u weet wel het gezond shoppen bij de Lidl voor bijstandsgerechtigden. Een tweede noemenswaardig resultaat is het terugdraaien van opgelegde kortingen door diverse gemeentes. Kortingen die worden opgelegd door een ambtenaar met veelal drie petten, namelijk politieagent, rechter en beul. Vreemd genoeg is slechts een deel van de gemeentes tot inkeer gekomen, waardoor er een duidelijke rechtsongelijkheid is ontstaan op basis van uw woonplaats indien u een beroep moet doen op het sociaal vangnet. 

Lees verder “[Longread] Gratis personeel – Deel 8”

[Longread] Gratis personeel – Deel 7

De vaste lezers van deze rubriek weten dat wij ons zorgen maken over de vervaging van de definitie werk. Werk hoort beloond te worden conform CAO of in ieder geval het minimum loon. Het begint er echter steeds meer op te lijken dat werken met behoud van uitkering de nieuwe norm is. Onze overheid wringt zich in allerlei bochten om de Sociale Zekerheid betaalbaar te houden en heeft de uitkeringsgerechtigde als verdienmodel ontdekt.

Lees verder “[Longread] Gratis personeel – Deel 7”

[Longread] Gratis personeel – Deel 6

In de serie Gratis personeel (zie links onder deze column) hebben we tot dusverre aandacht besteed aan de misstanden op de arbeidsmarkt. Gezien de vele reacties is het een thema dat leeft bij vele trouwe lezers. In deze column willen we de aandacht verleggen naar de oorzaken van al deze misstanden en onze visie met u delen hoe de arbeidsmarkt van de toekomst er uitziet. Uiteraard hebben ook wij niet de absolute wijsheid in pacht, echter openen we op deze wijze graag de discussie om met elkaar tot oplossingen te komen die recht doen aan de hedendaagse realiteit. We hopen dat met name onze bewindslieden onder aanvoering van de heer Lodewijk Asscher onze aanbevelingen zullen verwerken in een lange termijn visie.

Lees verder “[Longread] Gratis personeel – Deel 6”