Symptoompolitiek

Maandag 2 september keert ons kabinet terug van het zomerreces, een vakantie die begon op 5 juli jongst leden. Een vakantie met een lengte waar iedere werkende jaloers op wordt. Goed uitgerust keren onze kabinetsleden terug om te beginnen aan de periode tot het volgende reces, het kerstreces dat begint op 18 december. De komende tijd staan er weer enige hoofdpijndossiers op de agenda die zo maar kunnen leiden tot ellenlange vergaderingen laat in de nacht. De belangrijkste dossiers zijn de wet Big II en de Wet Arbeidsmarkt in Balans. Uiteraard zal terloops ook het klimaat ter tafel komen na de enorme records die zijn gevestigd tijdens het reces en de pensioenen zullen niet onbesproken blijven. Tussendoor ter ontspanning nog even Prinsjesdag, de dag waar het stemvee met een prachtige begroting weer eens wordt voorgespiegeld dat we er allemaal op vooruit gaan. Er zijn gek genoeg ook nog steeds mensen die dat echt geloven. Voor de ongelovigen zal de NPO alle registers weer opentrekken om ze alsnog te overtuigen.

Lees verder “Symptoompolitiek”

Even voorstellen; Rutte III “Vertrouwen in de toekomst”

Na de langste formatieperiode ooit in onze parlementaire geschiedenis is het eindelijk zover. We hebben een nieuw kabinet, een uitstekende zaak aangezien enige leiding altijd nodig is, en een regeerakkoord. Het regeerakkoord is uiteraard al lek geschoten door de oppositie en in allerlei media. Met name de discussies over de doorrekeningen van het CPB verbazen mij altijd weer, aangezien het CPB nog nooit een adequate berekening heeft afgeleverd. Logisch, aangezien ze in hun berekeningen geen rekening houden met allerlei onvoorziene omstandigheden en factoren. Iedere planner in het bedrijfsleven kan hun dan ook vertellen dat een regeerakkoord niet meer is dan een richtlijn voor de komende jaren. Een richtlijn waar vanaf geweken wordt zodra de omstandigheden het toelaten. Planningen, prognoses en regeerakkoorden zijn dan ook niet meer dan elastiek. Daarmee sluit het regeerakkoord naadloos aan bij de waarde die we hechten aan een verkiezingsbelofte.

Maar genoeg over de gebakken lucht die een regeerakkoord is. Persoonlijk geef ik de voorkeur aan de naam negeerakkoord. Laten we eens kijken naar de poppetjes die de gebakken lucht mogen realiseren. Ieder bedrijf kiest een stevige leiding op basis van competenties en vaardigheden. De uitzondering op de regel is trouwens het politieke bedrijf, daar verkrijg je een functie op basis van wie je kent en hoe goed je in de groep ligt. De gevolgen hebben we gezien bij Rutte II. Een Schoeversmeisje op Defensie, een oud rechercheur van de FIOD op Economische Zaken, een universitair docent informatierecht met buitengewoon verlof op Sociale Zaken en Werkgelegenheid en tevens vice-premier, een politicologe op Volksgezondheid en dat alles onder de bezielde leiding van een Minister-President afgestudeerd in geschiedenis. Tijd dus om onze nieuwe bewindslieden eens langs de meetlat te houden.

Lees verder “Even voorstellen; Rutte III “Vertrouwen in de toekomst””