Hoewel het te verwachten viel dat het Nederlandse ‘boerkini-debat’ zich net als het algehele ‘islam debat’ binnen het mediale meningenspectrum zou ontwikkelen volgens de ijzeren gepolariseerde denk- en argumentatiestructuren van de linkse grachtengordel enerzijds en de rechtse grachtengordel anderzijds, was er tot mijn grote blijdschap toch nog enige originele en ontregelende inbreng uit onverwachte hoek: Israël.
Categorie: Allerlei
Auf Wiebersehen
Heerlijk die wet DBA en alle oplossingen die tussenpersonen bedenken. Tegen de rooftocht van onze overheid moet je strak en snel optreden. Het deed mij dan ook goed toen gisteren de eerste mensen bij me kwamen die vertrekken uit Nederland. Het betreft een snel groeiende groep zzp-ers die 1 mei 2017 niet gaan afwachten. Lees verder “Auf Wiebersehen”
*Block*
De afgelopen dagen heb ik me weer eens verbaasd over het gedrag van diverse mensen op Twitter. De aanleiding was een account met een ava die niet bij de persoon hoorde achter het account. Ook ik onderschrijf dat het niet netjes is om je uit te geven voor een ander als je anoniem wilt blijven. Wel heb ik er alle begrip voor dat iemand anoniem wil deelnemen aan de social media. Ook ik koester mijn anonimiteit, hoewel er inmiddels een select groepje mensen is die weten wie er schuilt gaat achter het account Watapatja. De reden waarom ik ooit mijn anonimiteit heb opgegeven wil ik wel graag delen, omdat het indertijd op mij een onuitwisbare indruk heeft achtergelaten en mijn mening over het nut van de social media heeft veranderd.
Voetveeg: Oorlog in het hoofd
Het is vijf voor twaalf. Verwarde mannen. Mashetes klieven Allah U Akbar. In Syrië is het op de I-Phone drie uur later. Aanslag! Wie is de dader? Wie is verrader? Wie is er landverrader? Hordes mensen over zee. Een invasie. Rusland. Op TV. Verminkte lichamen in het zand. Roependen in de woestijn. De boerkini-oorlog van 2016. In de krant. Kindbommen. Wir schaffen das!
Het is twaalf uur. Tijd om de hond uit te laten. Ik loop Amsterdam Oost in richting het Tahirplein. De temperatuur is zacht. Je ziet het op de gezichten. Giechelende meisjes fietsen voorbij. Bij de snackbar roken de straatterroristen een jointje met de jeugdcoaches. Ik steek er zelf ook een op. Een grap, er wordt gelachen.
In het Tahirplantsoen laat ik mijn hond los. Ha, PVV-er Martin Bosma op het gras. Terug van de oorlog. Op blote voeten in half open bloes schopt hij de bal naar zijn zoontje. Een goal en omhelzing. Twintig meter verderop ligt de vijand in hinderlaag. Een vrouw met hoofddoek wiegt een kinderwagen. Mijn hond vindt kwispelend een kippenbot en ik check mijn telefoon.
Het is vijf voor twaalf…
De stoelendans van de wet DBA en de dalende werkloosheid
Mensen die de media een beetje gevolgd hebben, hebben het vast wel meegekregen; 1 mei 2016 is de VAR vervangen door de wet DBA. En zo als elke nieuwe wetgeving van dit kabinet zorgt dit voor een hoop onrust. Gelukkig voor alle betrokkenen heeft het de regering behaagd om opdrachtgevers en ZZP-ers tot 1 mei 2017 de kans te geven om te voldoen aan de nieuwe wetgeving, een gedoogperiode zeg maar. Lees verder “De stoelendans van de wet DBA en de dalende werkloosheid”
Voetveeg: maar….wat vind jij dan van de islam?
Zo af en toe poogt ondergetekende nog wel eens een discussie te voeren met linkse mensen uit de wetenschap over de islam. Dat is over het algemeen een vruchteloze exercitie en hoe wonderlijk die vruchteloosheid mij ook elke keer weer voorkomt, die discussies lopen altijd volgens hetzelfde stramien.
Lees verder “Voetveeg: maar….wat vind jij dan van de islam?”
Nederland wordt groen(er)
De kleur groen heeft vele betekenissen. In de Christelijke symboliek staat groen voor hoop. Raar, als je je beseft dat groen de traditionele kleur van de Islam is. In de vlaggen van Arabische landen verwijst het groen naar de Islam. In het dagelijks leven associëren we groen met de natuur, maar ook met jeugdigheid en onervarenheid. In deze column wil ik het niet hebben over groen in combinatie met welke religie dan ook, hoewel het voor de hand zou liggen om te zeggen dat Nederland groener wordt met de import van de Islam. Ook wil ik het niet met u hebben over het oneigenlijk gebruik van de term groene energie in bijvoorbeeld de energiesector die het al jaren presteert om meer ‘groene’ energie te verkopen dan er wordt geproduceerd. Nee, ik wil het met u hebben over de natte droom van Jesse Klaver, what’s in a name, van Groenslinks. Ik weet niet of het toeval is of niet, maar sinds Jesse aan het roer staat van de partij die kleurenblind is gezien hun logo, immers groen in het rood en links in het groen, lijkt Nederland te veranderen in een groene oase.
De Draaideur
Een draaideur is een van origine Amerikaanse uitvinding van Theopilus van Kannel. Theopilus deed zijn uitvinding al in 1888 en noemde het heel chique een tourniquet. Een gouden uitvinding voor leveranciers en producenten van deuren, immers waar oorspronkelijk 2 deuren voldeden leverde men vanaf dat moment 4 deuren, die aan een centrale verticale as werden gehangen. Tegenwoordig is het excuus dat draaideuren ten opzichte van normale deuren energieverlies voorkomen. In de winter houdt men de warmte binnen, ’s zomers de koelte van de airco. In 1888 maakte men zich nog niet druk om energieverlies, dus de werkelijke reden van de uitvinding van de draaideur zullen we wel nooit te weten komen. Wat we wel weten is dat de draaideur naast zijn fysieke entree ook in figuurlijke zin gemeengoed is geworden. In Nederland hebben we naast diverse producenten zelfs een instantie die zijn werk heeft gemaakt van draaideurconstructies, namelijk het UWV. Specialisten bij uitstek die de draaideur tot grote hoogte hebben gebracht in vele varianten. De bekendste variant is het model Social Return, hierover hebt u reeds mogen lezen op dit blog. Lees verder “De Draaideur”
Gaan Wiebes en de VVD door met ondernemers pesten?
In mijn niet ophoudende zoektocht naar misstanden op de arbeidsmarkt trof ik vandaag een brief aan de Autoriteit Consument & Markt in mijn mail. Lees verder “Gaan Wiebes en de VVD door met ondernemers pesten?”
Essay: De ‘rechtse grachtengordel’ (1)
De beroemde Amsterdamse grachtengordel werd in de 17e eeuw aangelegd als het exclusieve woongebied van de Amsterdamse handels- en bestuurselite. In Amsterdam, als toenmalig centrum van de wereldhandel, was zij naast een woongebied, een figuurlijk venster op de wereld waar in omgekeerde richting de wereld, andere culturen, nieuwe ideeën en modes als eerste het koude kikkerland aan de Noordzee binnendrongen. Niet vreemd dat de grachtengordel in de rest van Nederland door de eeuwen heen symbool werd voor de ‘arrogante’ Amsterdamse kosmopolitische elite. Eind vorige eeuw verschoof de figuurlijke betekenis van het woord ‘grachtengordel’ naar aanleiding van de roman ‘De Grachtengordel’ van Geerten Meijssing over het schrijversmilieu aldaar naar een te onderscheiden ‘incestueuze linkse culturele elite van Nederland’. Niet geheel toevallig verhuisde het hoofdkantoor van de PvdA in dezelfde periode naar de Herengracht.