Als fervent niet-kijker van het format Zomergasten heb ik me vanavond over een drempel heen gezet. De aanleiding was de gast van deze avond, minister Eric Wiebes. Een man die zich vrij recent naar aanleiding van zijn rol in het aardbevingsdossier, zeg maar het hoofdpijndossier van de huidige politiek, al eens mocht verheugen in een briefje. Ik zal maar meteen met de deur in huis vallen, deze avond heeft mij alleen maar meer overtuigd doen raken dat ongeacht de gast het totaal verspilde tijd is om naar Zomergasten te kijken. Voor de kleine groep kijkers die toch nog om welke reden dan ook elke zondagavond voor de tv hangt, volgt een korte recensie van deze uitzending. Voor het gemak heb ik de recensie in drie delen opgesplitst, namelijk de gast, de presentatrice en het format.
Auteur: Watapatja
Out of the box omdenker die graag zijn mening ventileert over allerlei onderwerpen met zwaartepunt sociale zekerheid, onderwijs en arbeidsmarkt. Motto; verbaas en verwonder, immers niets is wat het lijkt! Twittert onder de naam @Watapatjee
Tirza de Fockert; geniaal of gek?
Soms kom je van die berichten tegen waar je direct de nodige vraagtekens bij zet. In dit geval gaat het om het bericht waarin Tirza de Fockert oppert om vluchtelingenboten rechtstreeks aan te laten leggen in Amsterdam. Een bericht dat tot grote verontwaardiging en hilariteit leidde op Social Media. Nou is dat op zich niets bijzonders voor ideeën die uit de koker van GroenLinks komen. GroenLinks is namelijk de vergaarbak van idealisten en gutmenschen die onvoorwaardelijk geloven in open grenzen, een autovrije wereld, een inclusieve samenleving en zoals de naam al zegt een groene wereld. Enig besef dat we een gezonde economie (welvaart) nodig hebben om al die luxe (welzijn) te financieren is uiteraard niet gewenst onder de GroenLinksaanhang. Nee, bij hun reiken de bomen bij voorbaat tot in de hemel. En daarmee is de cirkel rond, de gekte van GroenLinks is verklaard. En toch, het idee van Tirza vraagt een nadere beschouwing.
CBS schrijft 3,2 miljoen Nederlanders af
Vandaag viel mijn scherp oog op een tweet van het CBS. De oorzaak is dat alles wat met de arbeidsmarkt te maken heeft nou eenmaal mijn interesse heeft. In de betreffende tweet zit een linkje naar onderstaand YouTube filmpje geplaatst op 14 augustus.
Een dag niet geërgerd, is een dag niet geleefd.
De mens is een vreemd wezen. Neem nou deze onderstaande tweet waar de fractievoorzitter van de VVD te Amsterdam Eric van der Burg zijn ergernis uitspreekt over iemand die zit te genieten van een sigaretje of sigaartje na een heerlijke lunch op een Amsterdams terrasje in de buitenlucht.
Eric gaat hierbij aan een paar zaken voorbij. Hij vergeet dat diezelfde Amsterdamse buitenlucht die hij inademt toebehoort aan één van de meest vervuilde steden van Nederland. Het aandeel van de roker is hierbij trouwens niet meetbaar verwaarloosbaar klein. Dagjestoeristen en plattelandsbewoners / periferisten kunnen trouwens beamen dat steden vervuild zijn. Hun gevoelige neus neemt de stank van een willekeurige stad bij aankomst direct waar, zeker als een nationale hittegolf in combinatie met een ernstig hemelwatertekort het land teistert en de geuren exponentieel versterkt. Een verfrissend regenbuitje doet normaliter wonderen met betrekking tot omgevingsgeuren. Een tweede punt waar Eric aan voorbijgaat is dat hij de vrije keuze heeft en dus niet op het terras behoeft te zitten. Zijn partij heeft er namelijk mede voor gezorgd dat de roker inmiddels is verbannen naar de buitenlucht. Binnen had hij ongestoord en rookvrij van zijn lunch kunnen genieten.
Lees verder “Een dag niet geërgerd, is een dag niet geleefd.”
Met de kloten voor het blok
In Nederland is het de gewoonte dat tijdens het Haags reces één van onze vakantievierende bewindslieden voor wat reuring zorgt. Deze week was het Stef Blok die de eer had om het volk wat brood en spelen te bieden. Uiteraard om te voorkomen dat het volk collectief als een blok in slaap valt tijdens hun welverdiende vakantie. Binnen de burelen, lees achterkamertjes, van de VVD was het even zoeken naar een stevige quote waar iedereen als een blok voor zou vallen. Stef en Mark gingen even een blokje om en kwamen terug met de ultieme uitsmijter. Uiteraard moest er nog een strategie gevonden worden om deze uitsmijter te lekken. Gelukkig laten VVD-ers zich graag filmen in hun achterkamertjes, dus dit was snel opgelost. Aldus geschiedde en Blok zet het Nederlandse volk voor het blok met zijn nietszeggende mening “De multiculturele samenleving is mislukt”. Social media ontplofte, zelfs Nieuwsuur besteedde er aandacht aan, de PvdA eiste een terugkeer van reces om een debat te voeren en de heren en dames van het *kuch* allerbeste kabinet ooit verkneukelen zich in hun strandstoel met elkaar via hun Whatsapp-groepje.
Discriminatie te pas en te onpas
Vandaag viel mijn oog op onderstaand berichtje op Teletekst, u weet wel het nieuwsmedium uit het stenen tijdperk.
Een berichtje dat me deed besluiten de pen maar weer eens ter hand te nemen. Een berichtje dat totaal los van de werkelijkheid staat. Laat ik maar direct met de deur in huis vallen. Iedere werkgever discrimineert, sterker nog iedereen discrimineert. Uiteraard zal ik dat verder toelichten in deze column. Voor de gevoelige lezers wel even een waarschuwing, ook deze column kan sporen van discriminatie bevatten.
De debilisering van de professional
In de nimmer aflatende strijd naar winstmaximalisatie zijn we de afgelopen decennia compleet doorgeslagen. Waar tot de jaren 80 van de vorige eeuw de professional de verantwoordelijkheid had voor zijn functioneren, ligt dit inmiddels in handen van een complete laag nieuw opgeleiden, veelal HBO en/of WO met achter de schermen een boekhouder die aan de touwtjes trekt. Een laag die zich bezighoudt met het schrijven van protocollen en procedures die moeten bijdragen aan efficiënter werken, meer kwaliteit van de dienstverlening, betere service en de nieuwste topper meer plezier in het werk. Nieuwe functionarissen die allemaal manager voorafgegaan door een nietszeggende term op hun visitekaartje hebben staan. De vraag is of deze nieuwe functionarissen wel het gewenste resultaat opleveren.
Contactgestoorde Asociale Rechercheurs
Binnenlands Bestuur beweert een kwalitatief platform te zijn voor ambtenaren en bestuurders in alle lagen van de overheid. Een site, betaald van onze belastingcenten, waar de overheid onomwonden duidelijk maakt dat zij niet in dienst van de burger staat. Integendeel, door u uit te sluiten van de doelgroep bevestigt de overheid dat zij óver ons spreekt, maar niet mét ons. Hoewel ik niet tot de doelgroep behoor neem ik als betrokken burger regelmatig de moeite om me te verdiepen in de beweegredenen en denkwijze van onze overheid en haar dienaren. Elk bezoek en iedere analyse zorgt ervoor dat ik van pure verbazing headdeskend aan mijn bureau eindig. Verbazing omdat deze site me telkens weer doet beseffen dat de overheid mijn en uw grootste vijand is, waardoor de deuken op mijn tafelblad inmiddels niet meer zijn te tellen.
Briefje aan Eric Wiebes
Geachte heer Wiebes,
Vanaf de start van het *kuch* allerbeste kabinet ooit heeft ondergetekende, een geboren en getogen Groninger, met name uw functioneren in het hoofdpijndossier bevingsschade op de voet gevolgd. Ik wil u complimenteren met de slimme strategie die u hebt uitgezet. U wist de Groningers op het verkeerde been te zetten en zelfs hoop te geven op een goede afloop. Inmiddels weten we beter. Afgelopen week werd in het Tweede Kamer debat onomstotelijk duidelijk dat zelfs u niet in staat bent om alle neuzen dezelfde kant op te krijgen. U moest dan ook ruiterlijk toegeven dat u zich had verkeken op de complexiteit van het aardbevingsdossier. En dat kenmerkt uw politieke loopbaan. U bezit de opmerkelijke gave om u steeds weer te laten opzadelen met dossiers waar uw voorgangers al op waren vastgelopen. In Amsterdam was u betrokken bij de ‘ietwat te duur uitgevallen’ Noord/Zuidlijn, de ‘af en toe functionerende’ gemeentelijke ICT, het openbaar vervoer, de ‘één dag Amsterdam staat gelijk aan een verstokte roker’ luchtkwaliteit en het ‘uiterst rendabele, maar niet voor de bezoeker’ parkeerbeleid. Daarna mocht u nog even adviseren over het debacle Fyratreinen om in een ultieme poging de schade te beperken. Uiteindelijk kostte de aanschaf van de Alditreinen de belastingbetaler 11 miljard en Wilma Mansveld haar baan. Wilma is inmiddels toevallig of niet weer opgedoken in het Groningse als baas van de Veiligheidsregio. Uw voorlaatste klus kennen we de eindresultaten nog niet van, maar ook bij de Belastingdienst heeft u een complete chaos achtergelaten. De vraag is hoelang de ICT-systemen het nog uithouden.
De echte cijfers van de arbeidsmarkt deel 2
Afgelopen week werden we weer overspoeld met positief nieuws over de Nederlandse economie. De arbeidsmarkt floreert als nooit tevoren. Klaas Dijkhoff haakte daarop in door op het VVD congres te verkondigen dat de uitkeringen verder omlaag kunnen, afschaffen was nog een brug te ver blijkbaar. Het UWV weet ons met haar kristallen bol in de hand te voorspellen dat het aantal uitkeringen fors verder zal dalen. Verontrustend is dat het UWV ook weet te melden dat een groot aantal sectoren moeite zal hebben met het vinden van gekwalificeerd personeel. De mooiste zin is echter dat de werkgelegenheid sneller groeit dan het arbeidsaanbod. In het verlengde van het UWV komt Randstad binnenkort uiteraard weer met allerlei projecten, door het UWV te financieren, om de hiaten in de arbeidsmarkt op te vullen met migranten. Het is dus tijd om weer eens in de echte cijfers te duiken.