Het UWV is de Nederlandse overheidsinstelling die verantwoordelijk is voor het uitvoeren van de werknemersverzekeringen WW, WAO, WIA, Wajong, WAZ en de Toeslagenwet. De Toeslagenwet slaat hier overigens niet op huurtoeslagen en zorgtoeslagen, deze lopen via de belastingdienst. Nee, het betreft toeslagen voor mensen die onder het sociaal minimum komen terwijl ze een beroep doen op één van de genoemde uitkeringen. Mensen die geen beroep kunnen doen op de Toeslagenwet zijn overigens aangewezen op een bijstandsaanvraag via de gemeente. Een wirwar aan regels die alle werkenden en werkgevers in Nederland financieren; u ziet op uw loonstrook uw maandelijkse bijdrage exclusief de werkgeverslasten. Het laatste is bewust gedaan, immers u zou schrikken wat er maandelijks netto rest.
Auteur: Watapatja
Wie leeft in het verleden, ontkent de toekomst.
Vanochtend werden we in de diverse media geconfronteerd met actiegroep De Grauwe Eeuw. Deze tot dusverre nog onbekende actiegroep had het behaagd om wat beelden te bekladden in het centrum van Hoorn. Een lachwekkende actie waarbij ik justitie oproep om deze daders zo snel mogelijk op te sporen en de schoonmaakkosten op deze simpele lieden te verhalen. Bij voorkeur deze lieden zelfs gebruiken als schuurspons, zo maak je een kat immers ook zindelijk. Een harde aanpak die mijn inziens zo langzamerhand noodzakelijk is. Vandalisme is immers nooit te tolereren. Eén voordeel, de beelden staan er nog en dat is tegenwoordig ook wel eens anders met dank aan de hoge prijzen van de diverse grondstoffen.
Lees verder “Wie leeft in het verleden, ontkent de toekomst.”
Dik tevreden
Afgelopen week viel mijn oog op een artikel in het NRC. De kop van het artikel impliceert dat Nederlanders totaal 50 miljoen kilo overgewicht meetorsen. Het artikel zelf fileert deze cijfers en noemt deze bewering ongefundeerd. De vraag is nu of obesitas echt een maatschappelijk probleem is? De definitie van obesitas is hierin duidelijk, obesitas is namelijk de situatie waarin ernstig overgewicht een direct gevaar vormt voor de gezondheid. Het is dan ook niet meer dan terecht dat we volop aandacht besteden aan deze welvaartsziekte. Gek genoeg doen we dat wederom door in te grijpen als het kwaad al is geschied. Inmiddels is er een hele industrie ontstaan rondom obesitas. Cursussen gezonder eten, liposuctie om even wat overtollig vet te verwijderen of het plaatsen van maagballonnen om te veel eten onmogelijk te maken. Het zou mij overigens niet verbazen als er binnenkort programma’s ontstaan voor die chagerijnige te dunne mensen, u kent ze wel, die lopende röntgenfoto’s.
De re-humanisering van de arbeidsmarkt
De arbeidsmarkt, mijn vakgebied, is de basis van iedere economie. Een gezonde arbeidsmarkt, waar zeg maar de beroepsbevolking gemiddeld 28 uren per week tegen betaling participeert, zorgt voor een gezonde balans. Toch kenmerkt de geschiedenis zich door grote schommelingen in deze balans. Schommelingen die samenhangen met de vele economische crises. Perioden van grote werkloosheid worden afgewisseld met perioden van wanhoop bij bedrijven die naarstig op zoek zijn naar gemotiveerd en geschoold personeel. De oplossing wordt meestal gevonden in migratie en bedrijven lobbyen om massaal nieuw arbeidspotentieel binnen te halen. Een tweede oplossing is het verplaatsen van werkzaamheden naar oorden waar het arbeidspotentieel wel voor handen is. De maatschappelijke gevolgen van met name de perioden van grote werkloosheid kennen we. Sterker nog; we zitten er midden in. In deze column wil ik het niet met u hebben over de geschiedenis van de arbeidsmarkt, hoewel deze erg interessant is, maar over de toekomst. We staan namelijk voor grote veranderingen.
[Longread] De Nederlandse cultuur in het nauw
De afgelopen periode is de discussie over de Nederlandse cultuur stevig losgebarsten. Discussies waarin iedereen langs elkaar heen praat vanuit de eigen veilige stellingen, met als gevolg een volledig gepolariseerd debat waarin elke vorm van consensus is uitgesloten. Het meest opvallend in deze discussies is echter dat iedereen spreekt vanuit een schijnbaar totale onwetendheid wat cultuur, laat staan de Nederlandse cultuur, nou eigenlijk is. Vreemd, zeker als je weet dat Nederlanders een grote rol hebben gespeeld bij het definiëren van cultuur. Alvorens verder in te gaan op de huidige actualiteit en de impasse waarin we lijken te verkeren lijkt het me zinvol om het referentiekader van waaruit de discussie gevoerd kan worden vast te leggen.
Voetveeg: onze overheid
Zo als elke dag screen ik het nieuws even. Vandaag viel mijn oog op het volgende bericht. Ja, u leest het goed, het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu heeft becijferd wat alcohol de Nederlandse samenleving jaarlijks kost. Het CPB heeft dat ook nog eens onderbouwd met uw werkelijke consumptie. De verdere conclusies leest u maar in het stuk van het CPB. De vraag die mij bezighoudt is waarom de overheid dit wil weten? Ik vertrouw deze boekhouders namelijk voor geen cent. Het zal mij dan ook niet verbazen dat we binnenkort een debat in de Tweede Kamer tegemoet kunnen zien, een debat met als inzet de gezonde Nederlander. En daar zit hem nou net de crux.
Out-of-the-box Racismestop
Het zal vandaag niemand ontgaan zijn dat een welbekende groep naïeve enthousiastelingen en wandeling heeft gemaakt voor een beter Nederland. Een Nederland zonder racisme waar plaats is voor mensen uit diverse culturen die allemaal hun positieve steentje gaan bijdragen. Een droom die in alle aspecten haaks staat op de werkelijkheid van alle dag. Op de diverse social media is er veel geschreven over de antipolarisatiebeweging Ieder1. Vooral het commentaar in de Volkskrant wil ik u niet onthouden. Persoonlijk zou ik nooit meelopen met zo een parade, sowieso voor afstanden boven de 500 meter pak ik de auto, maar ik wil wel een voorstel doen om dit nobele initiatief te ondersteunen. Lees verder “Out-of-the-box Racismestop”
[Longread] Gratis personeel; het houdt niet op! Deel 9
Hoewel ik me een poosje heb kunnen beheersen om te schrijven over de wantoestanden op de arbeidsmarkt, werd het volgende bericht ‘Commerciële werkplaats Stadskanaal is kansrijke plek voor werklozen’ in het Dagblad van het Noorden me toch te machtig. Kritiekloos heeft journalist Marcel Looden, wie kent hem niet?, het juichend bericht geplaatst zoals hem dat is aangeleverd door de betrokken partijen. Dat kritiekloos is overigens niet zo verwonderlijk, integendeel de reguliere pers en ook de NPO blinken daar tegenwoordig in uit. Het is mij niet duidelijk of dat nou komt door desinteresse, onderschatting van hun lezers, een totaal gebrek aan werkende hersencellen of uitgeschakelde hersencellen in opdracht van de leiding in verband met andere belangen, bijv advertenties. Het lijkt er sterk op dat in Stadskanaal een nieuw hoofdstuk creatief ondernemen met optimale winstmaximalisatie wordt geschreven. Het voorgaande hoofdstuk werd in 2012 geschreven met de gratis inzet van leerlingen die productie maken tbv o.a. Witec tijdens hun schooluren. Lees verder “[Longread] Gratis personeel; het houdt niet op! Deel 9”
Voetveeg: Ierland
Denkend aan Ierland zie ik een prachtig land dat iedereen een keer bezocht moet hebben. Een rondreis door Ierland brengt je langs o.a. the Cliffs of Moher, The Burren, The Ring of Kerry, The Connemara, the Aran Islands tot aan de prachtige zandstranden aan de Oostkust. Onderweg is het genieten van de rust (Ierland is 2x zo groot als Nederland maar telt slechts 4,5 miljoen inwoners), de eeuwenoude geschiedenis van het land die overal zichtbaar is en de mystieke sfeer die over het landschap hangt. Ook de inwendige mens komt aan zijn trekken, de Ierse keuken is een echte aanrader, waarbij de maaltijd uiteraard wordt begeleid door een Guinness of een echte Ierse Whiskey, waarvan de bekendste wel de jameson en de Bushmill zijn. Spreekwoordelijk is ook de Ierse gastvrijheid, een bezoek aan een echte traditionele Ierse pub is dan ook zeker aan te bevelen. En daar kunt u ook nog eens genieten van de echte Ierse Folkmuziek bij ons bekend geworden door o.a. The Dubliners, the Kilkenny’s, the Corrs, the Chieftains, maar ook Clannad en Enaya.
De ‘echte’ cijfers van de arbeidsmarkt
Volgend voorjaar mogen we met ons allen naar de stembus om een nieuw kabinet te kiezen. In aanloop naar deze verkiezingen worden we vanuit de diverse media inmiddels gebombardeerd met partijprogramma’s en ondersteunende cijfers. Cijfers die ons moeten gaan overtuigen dat het met de Nederlandse economie weer beter gaat, de arbeidsmarkt aantrekt en uw koopkracht toeneemt. Het is jammer dat er geen grafieken zijn met gevoelswaarde van de koopkracht, want dan zou je een heel ander beeld krijgen. Ik heb in ieder geval het gevoel dat mijn stijgende koopkracht dubbel zo hard verdwijnt door stijgende woonlasten, zorgkosten en Nutslasten. Het einde van de maand en de bodem van mijn budget lopen steeds verder uit de pas. Zo als mijn vaste lezers weten, heb ik een beetje kennis van de arbeidsmarkt. Ik ga u dan ook vermoeien met een alternatieve benadering van de cijfers van de arbeidsmarkt.