Vandaag vieren we de intocht van Sinterklaas in Nederland. Van oudsher een feestje voor jong en oud, echter de laatste jaren regelmatig verstoord door een kleine groep activisten. De organisatie ligt in handen van een kleine groep mensen die Zwarte Piet als symbool van racisme en slavernij willen zien. Het meest vreemde aan deze discussie is dat deze groep racisme en slavernij ziet als een probleem tussen de dader, de grote boze witte man, en het slachtoffer, de zielige minderwaardige zwarte man. De geschiedenis leert ons echter dat slavernij en racisme, rassenongelijkheid, van alle tijden zijn en dat alle rassen zowel dader als slachtoffer zijn of zijn geweest, zoals Jörgen Raymann mocht ontdekken toen hij meedeed aan het programma Verborgen verleden. Het zwart-wit denken van een organisatie als Stop Blackface, die opriep tot een vreedzame demonstratie onder de noemer Kick Out Zwarte Piet, werkt dan ook averechts en onnodig polariserend. Immers, waar we collectief, ongeacht huidskleur en afkomst, zouden moeten strijden tegen racisme en slavernij, is het hun gelukt om er een strijd van te maken tussen de negroïde medemens versus de blanke medemens.
Tag: Slavernij
De minderheid is de norm
Tot eind vorige eeuw stond Nederland bekend om haar tolerantie. Het was goed toeven in ons landje waar ‘leven en laten leven’ de norm was. De maatschappij was vrij overzichtelijk. Het gezin was de hoeksteen van de samenleving. Een gezin dat bestond uit een man en een vrouw en bij voorkeur enig nageslacht. Ook de kinderen werden ingedeeld als man of vrouw en kregen dit vermeld op hun geboorteakte en later hun paspoort. Dit betekende overigens niet dat er geen afwijkende samenlevingsvormen en/of genders voorkwamen. Terugkijkend naar deze periode valt slechts te constateren dat de norm erg dwingend aanwezig was en alles wat afweek van de norm het niet altijd even gemakkelijk had. Het ‘leven en laten leven’ uitte zich in het dagelijks leven als ‘doe maar gewoon, dan doe je gek genoeg’. En dat ging op voor grote delen van Nederland. Tolerantie ging niet verder dan de achtertuin. Afwijken mocht, maar not in my backyard. Maar gelukkig waren daar de steden met Amsterdam prominent voorop. In de steden ontstonden complete subculturen. Iedere stad had bijvoorbeeld zijn eigen gayscene met bijbehorende uitgaansgelegenheden. De verschillende subculturen leefden naast elkaar, maar vermengden echter amper. Feitelijk kunnen we hier al spreken van segregatie.
Wie leeft in het verleden, ontkent de toekomst.
Vanochtend werden we in de diverse media geconfronteerd met actiegroep De Grauwe Eeuw. Deze tot dusverre nog onbekende actiegroep had het behaagd om wat beelden te bekladden in het centrum van Hoorn. Een lachwekkende actie waarbij ik justitie oproep om deze daders zo snel mogelijk op te sporen en de schoonmaakkosten op deze simpele lieden te verhalen. Bij voorkeur deze lieden zelfs gebruiken als schuurspons, zo maak je een kat immers ook zindelijk. Een harde aanpak die mijn inziens zo langzamerhand noodzakelijk is. Vandalisme is immers nooit te tolereren. Eén voordeel, de beelden staan er nog en dat is tegenwoordig ook wel eens anders met dank aan de hoge prijzen van de diverse grondstoffen.
Lees verder “Wie leeft in het verleden, ontkent de toekomst.”
[Longread] Gratis personeel – Deel 7
![[Longread] Gratis personeel – Deel 7](https://sp-ao.shortpixel.ai/client/to_auto,q_glossy,ret_img,w_825,h_510/https://batavirus.nl/wp-content/uploads/2016/04/schilders-werkplein.jpg)
De vaste lezers van deze rubriek weten dat wij ons zorgen maken over de vervaging van de definitie werk. Werk hoort beloond te worden conform CAO of in ieder geval het minimum loon. Het begint er echter steeds meer op te lijken dat werken met behoud van uitkering de nieuwe norm is. Onze overheid wringt zich in allerlei bochten om de Sociale Zekerheid betaalbaar te houden en heeft de uitkeringsgerechtigde als verdienmodel ontdekt.
Keti Koti: herdenking afschaffing slavernij 2015 staat in teken van activisme
Het is heet, heel heet, deze keer bij de jaarlijkse herdenking van de afschaffing van de slavernij in het Oosterpark in Amsterdam. Het podiumpje en een groot gedeelte van de zitplaatsen staan vol in de zon dus de sprekers en het publiek wachten grotendeels in de schaduw van de bomen en bosjes rondom het indrukwekkende nationaal monument slavernijverleden af tot de herdenking aanvangt. Om even over twaalf is het zover en verzoekt de Grande Dame van het anti-Zwarte Piet activisme Anousha Nzume iedereen om plaats te nemen. Rechts van het beeld zitten de sprekers, bestuurders en politici. Links van het beeld het gewone publiek. De voorste rij van de publiek kant wordt geheel bezet door anti-Zwarte Piet activisten met de bekende shirts.
Lees verder “Keti Koti: herdenking afschaffing slavernij 2015 staat in teken van activisme”