Nu de kruitdampen van een felle verkiezingsstrijd volledig zijn opgetrokken, wordt het langzamerhand duidelijk wat het kabinet Rutte III ons de komende jaren gaat brengen. Na het beste kabinet ooit, beter bekend als Rutte II, zijn we nu opgezadeld met het allerbeste kabinet ooit. Een kabinet dat met de wind in de rug de effecten van de jarenlange economische crisis kan wegwerken. Nadelige effecten trouwens, die de burger met name heeft gevoeld als hij aan het eind van de maand weer eens wat koopkracht te kort kwam. Als we alle jubelcijfers mogen geloven gaan we een gouden decennium tegemoet. Rutte III hanteert dan ook het motto “Vertrouwen in de toekomst”. En dat nadat Rutte II ons al meer kwaliteit voor minder geld heeft geboden op het gebied van zorg, onderwijs en veiligheid. U kunt ze echter niet meer aanspreken op de behaalde resultaten. Zorg is nu een taak van de gemeenten. En die hebben inmiddels ontdekt dat ze geld hebben meegekregen voor een Fiat 500 met de opdracht een Mercedes AMG in te kopen. In maart krijgen we gelukkig de kans om met onze lokale vertegenwoordigers af te rekenen, maar daarover later meer.
Categorie: Politiek
“10 op de schaal van Richter”
Begin deze week leek het allemaal zo mooi. De Stichting Waardevermindering Aardbeving Groningen (WAG) won in hoger beroep van de NAM. Op Social Media werd een feestje gevierd, de bestuurders van de WAG hebben er thuis een glaasje champagne op gedronken. Ondergetekende werd weggezet als een azijnzeiker, met name omdat ik aangaf dat het een Pyrrhusoverwinning betrof. Tot mijn spijt lijk ik inmiddels gelijk te krijgen. Een rechtszaak winnen is nou eenmaal geen garantie dat je uiteindelijk ook gecompenseerd wordt voor de schade. En dat is precies wat er nu gaat gebeuren. Lees verder ““10 op de schaal van Richter””
Krimp is de nieuwe groei.
Als we onze politici mogen geloven staan we de komende decennia voor een grote uitdaging met verregaande gevolgen, namelijk krimp. De verregaande gevolgen treffen overigens met name de periferie, zeg maar alle gebieden buiten de Randstad. Nou is krimp natuurlijk alleen maar te meten als je een ijkpunt hebt, immers zonder ijkpunt heb je geen vergelijking. En daar begint de schoen al een beetje te wringen. Onze politiek neemt als ijkpunt namelijk het jaar 2017. Op zich best te begrijpen omdat beleid gemaakt wordt voor de toekomst. Echter, een vergelijking met het verleden geeft een compleet ander beeld. Vervolgens is het belangrijk welke krimp we nader bestuderen. Kijken we naar de demografische krimp, krimp van de beroepsbevolking of bijvoorbeeld economische krimp. En dat gaan we nu zelf ook eens doen.
Van reïntegratie naar employability
In aanloop naar de Tweede-Kamer-verkiezingen werden we overspoeld met juichverhalen over een aantrekkende economie en in het verlengde daarvan een aantrekkende arbeidsmarkt (hierover binnenkort meer). Een goede zaak uiteraard, zeker aangezien de meeste Nederlanders de gevolgen van de crisis nog dagelijks in hun portemonnee voelen. Het kabinet Rutte III sorteert inmiddels stevig voor op het herstel van uw koopkracht. Diverse maatregelen lijken er voor te zorgen dat uw toegenomen koopkracht de financiële huishouding van de Staat der Nederlanden en/of de Europese Unie op orde gaat brengen. Met name de energiebelasting, toename van de kosten van de zorg en de verhoging van de lage BTW merkt u direct in uw huishoudbudget. Na het zuur van Balkenende kregen we dus het bitterzuur van Rutte I en II. De marketingmachine Rutte III probeert u nu zoetzuur te verkopen met een pH-waarde 2. In de chemie staat deze pH-waarde ongeveer voor de zuurwaarde van uw maagzuur met het verschil dat Rennies deze keer geen remedie bieden. De komende jaren zullen oprispingen vanuit uw slokdarm regelmatig uw mondgevoel verstoren. En het smaakt niet naar zoetzuur.
Out of the box; sleep well!
Deze week is bekend geworden dat we onze mening mogen geven over ‘de sleepwet’. Een wet die overigens al is aangenomen door de Eerste Kamer. Logisch, immers de sleepwet is het summum voor de overheid die graag achter onze voordeur wil kijken, iets waar we op Batavirus al eerder aandacht aan hebben geschonken. Alles wordt uit de kast getrokken om ons te overtuigen dat het voor onze eigen bestwil is. De mantra ‘als je niets te verbergen hebt, ben je voor de sleepwet’ en de drogredenatie dat het bijdraagt aan de strijd tegen terrorisme zijn de meest gehoorde. En mochten we er toch anders over denken, dan hebben Buma, Rutte en Segers ons al duidelijk gemaakt dat de uitslag van het referendum voor hun besluitvorming niet van belang is. Met andere woorden, die sleepwet gaat er komen, hoe dan ook. Ik verdenk de heren er trouwens van dat ze met het boek 1984 van George Orwell, ooit verplichte kost in het onderwijs, letterlijk en figuurlijk invulling geven aan hun natte droom.
UWV in het pak genaaid
De pleuris is uitgebroken op de La Guardiaweg in Amsterdam bij het hoofdkantoor van het UWV. De plannen van Rutte3 voor de arbeidsmarkt zorgen voor de nodige onrust. Aanleiding is een interne memo waarin medewerkers wordt medegedeeld dat alle verloven tijdens de maanden juli en augustus worden ingetrokken. Het plannen van vakanties in die periode is ook niet meer mogelijk. Een medewerker die anoniem wenst te blijven is laaiend. “Terwijl de Kamerleden en het kabinet zelf twee maanden op reces gaan en half Nederland in de WW zit moeten wij doorwerken. Ik voorzie grote problemen met de werkdruk, hoe moeten wij gaan controleren of de mensen in de WW niet gewoon twee maanden op een camping staan?” Een leverancier van IT personeel die ook anoniem wenst te blijven wenst het UWV een fijne wedstrijd. “Wij hebben het UWV al medegedeeld dat de IT-ers die ze van ons inhuren in de maanden juli en augustus niet beschikbaar zijn. Hoe het UWV haar dienstverlening zonder externe inhuur vorm gaat geven in de maanden juli en augustus is nog een groot raadsel.
Gezocht; gezond verstand!
Afgelopen week zijn we geconfronteerd met een onvervalst staaltje hypocrisie. In 2005 dienden Boris van der Ham (D’66) en Niesco Dubbelboer (PvdA) namens hun partijen een wetsvoorstel voor een bindend correctief referendum in. Destijds werd het bindend correctief referendum gezien als een ultieme vorm van democratie, waarbij de bevolking zich kon uitspreken over echt belangrijke thema’s. Maar de tijden zijn veranderd. Onze Haagse elite, zeg maar het Theater van de Lach dat ons land regeert, is tot de conclusie gekomen dat het volk niet de kennis bezit om mee te denken over complexe vraagstukken. Het is al erg genoeg dat er verkiezingen uitgeschreven dienen te worden. Verkiezingen waarmee wij, het domme klootjesvolk, onze ‘slimme’ bewindvoerders opnieuw mandateren om hun eigen belangen om te zetten in beleid. Het bindend correctief referendum werd dan ook verworpen en zal voorlopig niet meer op de agenda komen. De kloof tussen burger en politiek heeft inmiddels de proporties aangenomen van de Grand Canyon. De vraag rijst of er sprake is van demofobie (angst voor de burger) of een bij voorbaat misplaatste arrogantie van een zelfverklaarde elite?
De rechtse grachtengordel (2): Kan het beter?
Ongeveer 13 maanden geleden schreef ik hier op Batavirus het essay ‘De rechtse grachtengordel’. Een eerste voorlopige analyse van een sociaal, mediaal en economisch netwerk van ‘opiniemakers’, journalisten, wetenschappers dat als rechtse tegenbeweging is ontstaan tegen de zittende voornamelijk cultureel linkse media- en maatschappelijke elite (de grachtengordel). Hoewel ik inhoudelijk op culturele dossiers als islam, immigratie, integratie, identiteit behoorlijk rechts dragend ben – wilde het toeval dat ik een van de voornaamste online criticasters van deze gesloten groep ben geworden. Omdat ik vanwege mijn gebruikelijke zelfoverschatting het essay als eerste in een serie schreef, pak ik een jaar later de draad weer op. Hoe staat het ervoor op de rechtse grachtengordel?
[Longread] Gratis personeel Deel 10
![[Longread] Gratis personeel Deel 10](https://sp-ao.shortpixel.ai/client/to_auto,q_glossy,ret_img,w_1200,h_675/https://batavirus.nl/wp-content/uploads/2017/09/gratis-personeel-deel-10.jpg)
Afgelopen week viel mijn oog weer eens op een ontwikkeling in de arbeidsmarkt die me deed besluiten wederom de pen ter hand te nemen. De aanleiding was het bedrijf Virol Recycling Groep die BBL plaatsen aanbiedt in samenwerking met de gemeente Oldambt. Niets mis mee zou je zeggen. De BBL is namelijk een geweldig instrument voor met name jongeren die nog niet beschikken over een startkwalificatie. Voldoe je op je zestiende nog niet aan de minimale opleidingseis val je onder de kwalificatieplicht. Met name voor jongeren die moeite hebben om de hele dag op school door te brengen is de Beroeps Begeleidende Leerweg (BBL) een uitstekende oplossing. In de praktijk ga je dan één dag in de week naar school en breng je het geleerde vier dagen per week in praktijk bij een erkend leerbedrijf. De interne leermeester van het erkend leerbedrijf verzorgt de begeleiding van de leerling met betrekking tot de praktijk en het ROC verzorgt het theoretische deel van de opleiding. De kunst is natuurlijk om praktijk en theorie op elkaar af te stemmen. Toezichthouder is het S-BB. Een belangrijke taak van het S-BB is het erkennen van leerbedrijven. Je kunt natuurlijk geen slagers opleiden in een bakkerij. Iedere opleiding heeft dan ook een eigen kwalificatiedossier met een specifiek nummer, het zogeheten Crebo-nummer. Bedrijven worden erkend op de dossiers waarvan zij het praktijkgedeelte kunnen bieden.
Een luchtkasteel met zonnepanelen?
Mijn vaste lezers weten dat ik een grote liefde koester voor het Noorden des Lands. Het rommelt echter al een tijdje daar. Nu denkt u uiteraard dat ik doel op de bevingen in Groningen, maar nee. Dat is niet het geval. Waar ik het wel met u over wil hebben is de gevolgen van deze bevingen. Groningen zit namelijk opgescheept met twee problemen. Het eerste probleem is het imago. De NAM, lees de overheid, heeft het namelijk gepresteerd om de Groningers neer te zetten als een stel profiteurs die massaal misbruik willen maken van de gelden die de NAM als de veroorzaker van alle ellende onder druk van de politiek beschikbaar moet stellen.