Geld is het ruilmiddel bij uitstek dat de basis vormt van de wereldwijde ruilhandel. Goederen, diensten en zelfs een mensenleven drukken we tegenwoordig uit in geld. Er zijn zelfs mensen die vanuit hun beperkt wereldbeeld denken dat meer geld je een beter mens maakt. Uiteraard is dat de grootste onzin. Geld wordt pas belangrijk als je tekortkomt voor de invulling van je dagelijkse behoeften. En dat tekortkomen kan iedereen zomaar gebeuren, aangezien deflatie en inflatie de waarde bepalen. De waarde van een munt hebben we zelf mogen ervaren nadat we onze stabiele gulden hebben ingeruild voor de euro. Inmiddels mogen we stellen dat onze euro minder waard is dan de gulden destijds. En dat bemerken we met name in onze koopkracht. Omrekenen naar de prijs in guldens is tegenwoordig niet meer aan te raden, zeker niet voor mensen met een zwak hart.
Auteur: Watapatja
“10 op de schaal van Richter”
Begin deze week leek het allemaal zo mooi. De Stichting Waardevermindering Aardbeving Groningen (WAG) won in hoger beroep van de NAM. Op Social Media werd een feestje gevierd, de bestuurders van de WAG hebben er thuis een glaasje champagne op gedronken. Ondergetekende werd weggezet als een azijnzeiker, met name omdat ik aangaf dat het een Pyrrhusoverwinning betrof. Tot mijn spijt lijk ik inmiddels gelijk te krijgen. Een rechtszaak winnen is nou eenmaal geen garantie dat je uiteindelijk ook gecompenseerd wordt voor de schade. En dat is precies wat er nu gaat gebeuren. Lees verder ““10 op de schaal van Richter””
Out of the box; Masterplan Groningen
De aardbeving van 3,4 op de schaal van Richter heeft afgelopen week veel losgemaakt onder de bewoners van het aardbevingsgebied en ook in de rest van Nederland. Tot mijn spijt moet ik constateren dat dit echter nog niet heeft geleid tot concrete daden. Integendeel, alle betrokken bestuurders blijven uitblinken in de inmiddels zo welbekende kretologie die past bij bestuurlijk onvermogen. Ondertussen blijft het wachten op de volgende onvermijdelijke beving. Een beving die vroeg of laat echt slachtoffers gaat maken. In Groningen denken we liever vanuit kansen dan vanuit bedreigingen. Als geboren en getogen Groninger wil ik dan ook bij dezen het voortouw nemen om de impasse te doorbreken. Uitgangspunt is daarbij dat ik niet terugkijk, maar een plan van aanpak formuleer dat Groningen weer op de kaart zet de komende decennia. Uitgangspunt is ook dat we een halt toeroepen aan het huidige getouwtrek waar met name allerlei bestuurders het geld verteren dat bestemd is voor het herstel. In het verlengde van het Deltaplan dat pas werd ontwikkeld na de watersnoodramp van 1953 presenteer ik u het Masterplan Groningen.
Er gaat niets boven Groningen!
Vanmiddag om 15.00 uur ontving ik weer eens een pushbericht op mijn smartphone. Het betrof een nieuwe beving, deze keer 3.4 op de schaal van Richter. Bevingen die mijn geboorteprovincie langzamerhand slopen. Bevingen die inmiddels een enorme impact hebben op de mensen die woonachtig zijn in het gebied. En met impact heb ik het hierbij niet over de schade aan woningen. Nee, de grootste impact is dat de Groningers zich niet meer veilig kunnen voelen in hun eigen huis. En dat doet iets met mensen. De Groninger is overigens machteloos in deze bizarre horrorsituatie. Huis en haard verlaten is geen optie, mensen zijn gehecht aan de provincie en daarnaast economisch gebonden. Het scenario om een natuurpark van Groningen zonder bewoners te maken en de gaswinning te intensiveren van onze empathische broeders van DENK is ook zeker geen optie. Van de DENK adepten hoeven de Groningers geen hulp te verwachten. Gezien de sneue comments op GeenStijl ook niet van hun reaguurders trouwens. Laten we hopen dat de reaguurders van Geen Stijl geen afspiegeling zijn van onze samenleving.
De leeuw gaat brullen!
We zijn weer aan het einde gekomen van een enerverend jaar. Tijd om eens terug te kijken en een moment van bezinning en relativering in te plannen. De economie draait weer op volle toeren, overigens niet dankzij maar ondanks het beleid van Rutte & co. In het verlengde van de aantrekkende economie komt ook de arbeidsmarkt weer op gang. De grootste uitdaging is om de negatieve effecten van The Race to the Bottom te overwinnen. De doelstelling moet zijn dat arbeid weer loont. Gratis personeel moet tot het verleden behoren. Een belangrijke stap dient gemaakt te worden door onze huidige bestuurders, namelijk het vereenvoudigen van de regels. En daar hebben we al een voorzet gegeven. Een belangrijke aanbeveling is het invoeren van een nieuw stelsel Sociale Zekerheid aangezien het huidige stelsel zijn uiterste houdbaarheidsdatum allang heeft bereikt. In samenwerking met politiek econoom Johan Horeman hebben we verschillende stelsels doorberekend en zijn we tot de conclusie gekomen dat het invoeren van NIT (Negative Income Tax) een stimulans zal geven aan de Nederlandse economie. De kloof tussen het product werklozen en de arbeidsmarkt waar wij grote vraagtekens bij plaatsen hebben we ook voor u onder het vergrootglas gelegd.
Het kerstmaal; Grachtengordel of periferie?
In aanloop naar de Kerstdagen, een van oudsher heidens feest dat in het teken staat van lekker eten en drinken, worden we overspoeld met tips om een heerlijk Kerstmaal op tafel te zetten. Uiteraard moet dat Kerstmaal wel voldoen aan de hoog verheven moraal van de Amsterdamse grachtengordel. Nu het Zwarte Pieten weer is afgelopen, vinden de moralisten van de grachtengordel het nodig om ons te bekeren tot het vegetarisme via onder andere hun mediakanaal de NPO. Gisteravond mocht de vleesgeworden Pierre Wind, zelfbenoemd topkok, ons laten zien dat een vegetarisch Kerstmaal het absolute hoogtepunt van genieten is. Size zéro presentatrice Brecht van Hulten, ook wel bekend als de lopende vegetarische röntgenfoto van Kassa, wist zelfs enthousiast te verkondigen dat een vegetarische visburger, zonder ook maar een spoortje vis uiteraard, bijna beter smaakte als een echte visburger. Knap voor een vegetariër die nooit vis eet en dus niet kan weten hoe een echte visburger hoort te smaken. Op de achtergrond een knapperend haardvuur op een grootbeeldscherm, de gezelligheid droop ervan af.
Krimp is de nieuwe groei.
Als we onze politici mogen geloven staan we de komende decennia voor een grote uitdaging met verregaande gevolgen, namelijk krimp. De verregaande gevolgen treffen overigens met name de periferie, zeg maar alle gebieden buiten de Randstad. Nou is krimp natuurlijk alleen maar te meten als je een ijkpunt hebt, immers zonder ijkpunt heb je geen vergelijking. En daar begint de schoen al een beetje te wringen. Onze politiek neemt als ijkpunt namelijk het jaar 2017. Op zich best te begrijpen omdat beleid gemaakt wordt voor de toekomst. Echter, een vergelijking met het verleden geeft een compleet ander beeld. Vervolgens is het belangrijk welke krimp we nader bestuderen. Kijken we naar de demografische krimp, krimp van de beroepsbevolking of bijvoorbeeld economische krimp. En dat gaan we nu zelf ook eens doen.
Van reïntegratie naar employability
In aanloop naar de Tweede-Kamer-verkiezingen werden we overspoeld met juichverhalen over een aantrekkende economie en in het verlengde daarvan een aantrekkende arbeidsmarkt (hierover binnenkort meer). Een goede zaak uiteraard, zeker aangezien de meeste Nederlanders de gevolgen van de crisis nog dagelijks in hun portemonnee voelen. Het kabinet Rutte III sorteert inmiddels stevig voor op het herstel van uw koopkracht. Diverse maatregelen lijken er voor te zorgen dat uw toegenomen koopkracht de financiële huishouding van de Staat der Nederlanden en/of de Europese Unie op orde gaat brengen. Met name de energiebelasting, toename van de kosten van de zorg en de verhoging van de lage BTW merkt u direct in uw huishoudbudget. Na het zuur van Balkenende kregen we dus het bitterzuur van Rutte I en II. De marketingmachine Rutte III probeert u nu zoetzuur te verkopen met een pH-waarde 2. In de chemie staat deze pH-waarde ongeveer voor de zuurwaarde van uw maagzuur met het verschil dat Rennies deze keer geen remedie bieden. De komende jaren zullen oprispingen vanuit uw slokdarm regelmatig uw mondgevoel verstoren. En het smaakt niet naar zoetzuur.
Knock out voor Kick Out Zwarte Piet?
Vandaag vieren we de intocht van Sinterklaas in Nederland. Van oudsher een feestje voor jong en oud, echter de laatste jaren regelmatig verstoord door een kleine groep activisten. De organisatie ligt in handen van een kleine groep mensen die Zwarte Piet als symbool van racisme en slavernij willen zien. Het meest vreemde aan deze discussie is dat deze groep racisme en slavernij ziet als een probleem tussen de dader, de grote boze witte man, en het slachtoffer, de zielige minderwaardige zwarte man. De geschiedenis leert ons echter dat slavernij en racisme, rassenongelijkheid, van alle tijden zijn en dat alle rassen zowel dader als slachtoffer zijn of zijn geweest, zoals Jörgen Raymann mocht ontdekken toen hij meedeed aan het programma Verborgen verleden. Het zwart-wit denken van een organisatie als Stop Blackface, die opriep tot een vreedzame demonstratie onder de noemer Kick Out Zwarte Piet, werkt dan ook averechts en onnodig polariserend. Immers, waar we collectief, ongeacht huidskleur en afkomst, zouden moeten strijden tegen racisme en slavernij, is het hun gelukt om er een strijd van te maken tussen de negroïde medemens versus de blanke medemens.
Out of the box; sleep well!
Deze week is bekend geworden dat we onze mening mogen geven over ‘de sleepwet’. Een wet die overigens al is aangenomen door de Eerste Kamer. Logisch, immers de sleepwet is het summum voor de overheid die graag achter onze voordeur wil kijken, iets waar we op Batavirus al eerder aandacht aan hebben geschonken. Alles wordt uit de kast getrokken om ons te overtuigen dat het voor onze eigen bestwil is. De mantra ‘als je niets te verbergen hebt, ben je voor de sleepwet’ en de drogredenatie dat het bijdraagt aan de strijd tegen terrorisme zijn de meest gehoorde. En mochten we er toch anders over denken, dan hebben Buma, Rutte en Segers ons al duidelijk gemaakt dat de uitslag van het referendum voor hun besluitvorming niet van belang is. Met andere woorden, die sleepwet gaat er komen, hoe dan ook. Ik verdenk de heren er trouwens van dat ze met het boek 1984 van George Orwell, ooit verplichte kost in het onderwijs, letterlijk en figuurlijk invulling geven aan hun natte droom.