![De onderkant of kickstart van de arbeidsmarkt? [Payrolling]](https://sp-ao.shortpixel.ai/client/to_auto,q_glossy,ret_img,w_1200,h_900/https://batavirus.nl/wp-content/uploads/2016/10/22-payrolling.jpg)
Als we de FD-gazellen doornemen dan komen we opvallend veel Payrollbedrijven tegen. Een snel groeiende sector, maar niet zonder risico’s. Dankzij de Wet Werk en Zekerheid waarin is opgenomen dat een medewerker in hoger beroep kan gaan bij een ontslagzaak is het normale dienstverband definitief ten einde, overigens het tegendeel van de doelstelling van de WWZ. De invoering van de wet DBA zorgt voor het laatste zetje waardoor de Payrollsector tot wel 30% omzetgroei kent. Dit heeft geresulteerd tot 10% groei van het aantal uitzenduren. Wat weer te denken geeft, want dat impliceert krimp bij uitzenders. Dat op zijn beurt de toestand van onze economie recht doet. Lees verder “De onderkant of kickstart van de arbeidsmarkt? [Payrolling]”
Maand: oktober 2016
[Longread] De Nederlandse cultuur in het nauw
![[Longread] De Nederlandse cultuur in het nauw](https://sp-ao.shortpixel.ai/client/to_auto,q_glossy,ret_img,w_900,h_681/https://batavirus.nl/wp-content/uploads/2016/10/longread-cultuur.jpg)
De afgelopen periode is de discussie over de Nederlandse cultuur stevig losgebarsten. Discussies waarin iedereen langs elkaar heen praat vanuit de eigen veilige stellingen, met als gevolg een volledig gepolariseerd debat waarin elke vorm van consensus is uitgesloten. Het meest opvallend in deze discussies is echter dat iedereen spreekt vanuit een schijnbaar totale onwetendheid wat cultuur, laat staan de Nederlandse cultuur, nou eigenlijk is. Vreemd, zeker als je weet dat Nederlanders een grote rol hebben gespeeld bij het definiëren van cultuur. Alvorens verder in te gaan op de huidige actualiteit en de impasse waarin we lijken te verkeren lijkt het me zinvol om het referentiekader van waaruit de discussie gevoerd kan worden vast te leggen.
De Smaak Van Verbraak #26
Vrijdagmiddag, de Smaak van Verbraak is weer daar. Al 26 weken lang het ijkpunt van de week, wat zeg ik het hoogtepunt!
Deze week kabbelde voorbij, de herfst heeft ons land bereikt en de verwarming ging voor het eerst in maanden weer aan. Maar vanavond kan die weer uit want ik neem jullie mee naar het prachtige Sicilië waar de herfst niet bestaat en het heerlijk nazomerd.
Dus daar gaan we weer, vergeet de wekelijkse beslommeringen, vergeet alle ophef, de politieke malheur en geniet!
Vanavond gaan we pasta alla Norma maken, een Siciliaanse klassieker. Er zijn meerdere verhalen over het ontstaan van dit gerecht maar ze zijn allemaal uiteindelijk te herleiden naar de opera Norma van Bellini.
Una vera Norma! (Een echte vorm)
Bellini die overigens afkomstig is uit Catania aan de oostkust van Sicilië.
Hieronder ziet u 5 voorbeeld foto’s maar onder de foto’s volgen enkele extra tips om het werkelijk onvergetelijk te maken.
Ingrediënten voor 4 personen en extra speciale geheimen van Verbraak:
Pasta alla Norma:
● 1 rode ui
● 2 teentjes knoflook
● Flinke hand vol basilicum
● Olijfolie
● 2 aubergines
● Blik gepelde tomaten
● pakje sofrito
● Eetlepel gedroogde oregano
● Pak penne of iig buizenpasta
● Peper
● Zout
● Ricotta, pecorino of beide
Aangezien er geen filmpje is zal ik kort uitleggen hoe de pasta alla Norma gemaakt wordt.
Snij de rode ui en fruit hem alvast zachtjes aan in de olijfolie, plet de knoflook met de achterkant van een mes en snij hem fijn. Voeg deze na een paar minuten toe samen met een klein handje gehakte basilicum, steeltjes meesnijden.
Voeg daarna het blik gepelde tomaten en pakje sofrito toe en breng op smaak met peper, zout en de gedroogde oregano. 30 minuten in laten koken.
De pasta die ik gebruik moet 12 minuten koken dus die gaat na ongeveer 18 minuten in het flink gezouten kokende water. Onder het koken van de pasta kun je met wat kookvocht de restjes uit het blik tomaten en pakje sofrito spoelen en aan de saus toevoegen.
Terwijl de saus pruttelt snij je de aubergines in reepjes en bak je ze in een dikke laag olijfolie in 3 porties goudbruin.
Uit laten lekken in een vergiet en net voordat de pasta klaar is toevoegen aan de saus.
En dan kunnen we aan tafel, roer er een lepeltje Ricotta door en maak het geheel af met wat blaadjes basilicum en eventueel wat geraspte pecorino.
Een heerlijke gezonde en spotgoedkope pasta is klaar, ik maakte het voor nog geen 6 euro dus er is nog genoeg geld over voor een mooie fles Nero d’Avola om het maal te complementeren!
Buon Appetito!
(Longread): De valkuilen van het pro-Palestina of anti-Israël activisme (1)
Besteedde ondergetekende het laatste jaar de nodige aandacht aan de loopgraaf ter rechterzijde van het Nederlandse debat rond het Israëlisch-Palestijns conflict, het wordt zo zoetjes aan weer eens tijd om de bevooroordeelde aannames, historisch inhoudelijke onevenwichtigheden en frames van de loopgraaf ter linkerzijde onder de loep te nemen. Een ondankbare taak want net als in de rechter loopgraaf valt het niet te verwachten dat er op de flank van Anja Meulenbelt en consorten serieuze gesprekspartners op zullen staan, om het debat over dit onderwerp samen een stukje verder richting het niemandsland te dirigeren. Voor velen is de staat Israël en het Palestijns slachtofferschap dat uit de oprichting van deze staat is voortgekomen een obsessie geworden. Een obsessie die een gestaald paradigma baart van kolonialistisch Israëlisch daderschap en Palestijns slachtofferschap waarbij historisch gezien de context van tijd en plaats er niet meer toe doet, de ‘agency’ van de Arabieren en Arabische staten in het Midden-Oosten volledig wordt ontkend en een uiteindelijke oplossing van het conflict vanuit de uiterst complexe actuele status quo van realiteitszin wordt beroofd.
Lees verder “(Longread): De valkuilen van het pro-Palestina of anti-Israël activisme (1)”
Voetveeg: onze overheid
Zo als elke dag screen ik het nieuws even. Vandaag viel mijn oog op het volgende bericht. Ja, u leest het goed, het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu heeft becijferd wat alcohol de Nederlandse samenleving jaarlijks kost. Het CPB heeft dat ook nog eens onderbouwd met uw werkelijke consumptie. De verdere conclusies leest u maar in het stuk van het CPB. De vraag die mij bezighoudt is waarom de overheid dit wil weten? Ik vertrouw deze boekhouders namelijk voor geen cent. Het zal mij dan ook niet verbazen dat we binnenkort een debat in de Tweede Kamer tegemoet kunnen zien, een debat met als inzet de gezonde Nederlander. En daar zit hem nou net de crux.