De Redactie

Toegang zonder Testen

Nederland is met dank aan ons demissionair kabinet in een situatie terechtgekomen waar een tweedeling van de maatschappij op basis van medische gronden werkelijkheid is geworden. Met de noodwet in de hand heeft het onze leiders behaagd een controlesysteem in te voeren op grond waarvan mensen de toegang ontzegd kan worden tot openbare gelegenheden. Het betreft een verregaande maatregel om eventuele gevolgen van het Coronavirus te beteugelen.

Concreet mogen we stellen dat ongevaccineerden, nog steeds een wettelijk grondrecht, met een sneltest moeten aantonen dat ze geen drager van het virus zijn. Vervolgens hebben ze toegang tot de openbare gelegenheid, bijvoorbeeld een café, restaurant, bioscoop of theater, van hun keuze. Hierbij ontmoeten ze hun gevaccineerde landgenoten die middels een groen vinkje in de QR-app zonder verdere test toegang hebben. Onze leiders gaan hierbij voorbij aan het feit dat een gevaccineerde nog steeds besmettelijk kan zijn en dus het virus kan overdragen. Kortom, een ondoordachte stap met verregaande ongewenste maatschappelijke consequenties.

Bovenstaand is al even verwezen naar onze grondwet. In onze grondwet zit verankerd dat we niet mogen discrimineren en ook niet mogen aanzetten tot discriminatie. Feit is dat ons demissionair kabinet verregaande bevoegdheden heeft met de noodwet in de hand. De vraag die we ons moeten stellen is of ze in dit geval niet strijdig handelen met de grondwet en aanzetten tot discriminatie. Een eventuele toetsing bij het Constitutioneel Hof zou voor de hand liggen, echter Nederland beschikt niet over deze bewaker van de rechtsorde.

Het gevolg is een brede maatschappelijke discussie, waarbij met name de horeca ondernemers hebben aangegeven over te gaan tot burgerlijke ongehoorzaamheid gesteund door circa de helft van de Nederlandse bevolking als we de diverse peilingen mogen geloven. Bij Batavirus begrijpen we het standpunt van de horeca ondernemers volledig, ze hebben immers al genoeg voor de kiezen gehad de afgelopen 18 maanden. Nu ook nog de compensatieregelingen met ingang van 1 oktober ophouden begint hun strijd om te overleven. We snappen ook de Nederlander die weer snakt naar een normaal leven. Immers, de mens is een sociaal dier.

Om tegemoet te komen aan de roep van de grote groep mensen die zonder enige restrictie een openbare gelegenheid willen bezoeken hebben we dan ook meegedacht. Boven en onder deze column staat een herkenbaar logo dat iedere ondernemer die kiest voor Toegang zonder testen kan downloaden, uitprinten en vervolgens goed zichtbaar kan voeren. Ieder bezoeker van een openbare gelegenheid, gevaccineerd en ongevaccineerd, is welkom. De groep Nederlanders die absoluut enkel en alleen in omgevingen wil vertoeven met medelanders in het bezit van een geldige QR-code kunnen zelf de afweging maken of ze gebruik maken van de gastvrijheid van de openbare gelegenheid met het Toegang zonder testen logo of een deurtje verder gaan op zoek naar een voor hun “veilige omgeving” met toegangscontrole.

Wij van Batavirus wensen iedereen in ieder geval een normaal sociaal leven, waarbij het zaak is dat we onze maatschappij niet aan een tweedeling ten onder te laten gaan. Samen overwinnen we Corona. Samen gaan we terug naar het oude normaal.

Dit logo is gratis te downloaden (met een click op uw rechtermuisknop) en vrijelijk te gebruiken indien u ook kenbaar wil maken dat uw organisatie of bedrijf niet mee wenst te werken aan een sociaal-maatschappelijke tweedeling.

*UPDATE*

Nu is er ook digitale duidelijkheid wat betreft de (horeca)gelegenheden waar iedereen, ongeacht prikstatus, van harte welkom is. Het kaartje was vanmiddag (15/09/2021) toen wij het voor het eerst onder ogen kregen iets minder druk, maar het loopt inmiddels behoorlijk storm met 400 aanmeldingen van ondernemers die, net als wij, geen tweedeling wensen.

Dus als je wil weten waar je zorgeloos kunt drinken en eten, kijk vooral op het onderstaande kaartje (via de link) van Nederland en de participerende (of juist niet) bedrijven.

https://www.google.com/maps/d/u/0/viewer?mid=1AvaXk8XYPlwPbmLG1PUcdM3RQvGLrb-H&hl=nl&ll=52.14790349974975%2C5.294245100000006&z=6

[Interview] Jenny Douwes over het vonnis, veiligheid en het vervolg

Voor het onvolprezen Café Weltschmerz interviewt Sven Hazelhekke personen die het afgelopen jaar positief of negatief (afhankelijk van uw perspectief) in de media zijn verschenen, of nog steeds golven in de ether veroorzaken.

Vandaag is het de beurt aan Jenny Douwes. Onderneemster, moeder, Friezin, incidentele vlogger met grote gevolgen, Patroonheilige der Pieten en vooral ook nuchter mens. In dit gesprek vertelt ze zelf over de werkelijke oorzaak van haar zorgen, het beeld dat er over haar ontstaan is, de uitspraak van de rechtbank die haar 240 uur wil laten schoffelen en de brede maatschappelijke steun die ontstaan is door haar oproep tot een veilige en nuchtere discussie over het activistische anti-Pieten gedram.

Dit interview is onderdeel van een tweeluik, waarbij Esther van Fenema dieper ingaat op haar intrinsieke motivatie, kijk op feminisme, nuchtere levensbeschouwing en de gevolgen voor haar persoon en werk. Dat gesprek plaatsen we later, maar voor nu: veel kijkplezier!

[Interview] Anne Fleur Dekker, de (Slimste) Mens achter de Meningen

Het is dan eindelijk zo ver; de eerste aflevering van een serie over ‘De Mens achter de Meningen’ staat online. In deze serie van het onvolprezen Café Weltschmerz interviewt Sven Hazelhekke personen die het afgelopen jaar positief of negatief (afhankelijk van uw perspectief) in de media zijn verschenen, of nog steeds golven in de ether veroorzaken.

De eerste gaste is activiste, feministe en deelneemster aan De Slimste Mens 2018 Anne Fleur Dekker. Gedurende dit persoonlijke gesprek reizen we terug naar haar jeugd, worden keerpunten in haar leven besproken en krijgen we inzicht in de opvallende keuzes die zij gemaakt heeft en nog steeds maakt.

Een uur lang Anne Fleur Dekker die praat over een kip, Wim Kok, biseksualiteit, rellen in Hamburg, de onstuurbare liefde, slachtoffers van milieubeleid, bedreigingen, messen in de rug, de overeenkomst tussen socialisme en religie en de ultieme saaiheid van onderduiken. Uiteraard valt er ook een kleine scoop te verwachten. Veel kijkplezier!

Nooit meer oorlog!

“Bye bye Britain, we love you but we won’t miss you. Hope you are man enough to bear the consequences of your own lunacy.”

Marcel Canoy, anglofiel, voorzitter van Longkanker Nederland, distinguished lecturer Erasmus School of Accounting and Assurance, adviseur van ACM en columnist van het Financiëele Dagblad over de Brexit.

De Brexit, hoewel het lidmaatschap van de Britten van de Europese Unie altijd een verstandshuwelijk is geweest, laat daar geen misverstand over bestaan, is een klap voor een uniek proces in Europa. Een proces dat in de laatste 70 jaar leidde tot een langzamerhand sterker wordende integratie van de landen die samen eerst de Europese Gemeenschap van Kolen en Staal vormden, later de Europese Economische Gemeenschap, weer later de Europese Gemeenschap en uiteindelijk de Europese Unie. Een unie die in grote mate heeft bijgedragen aan een periode van 71 jaar vrede, een ongekend lange periode in 3000 jaar Europese geschiedenis. Mijn grootouders maakten 2 wereldoorlogen mee, mijn ouders één, ik ben de 1e generatie die geen oorlog aan den lijve heeft meegemaakt.

Lees verder “Nooit meer oorlog!”

Zonde van de kogel!

Het kapitalisme draait op het eenvoudige principe dat er winst wordt gemaakt, met andere woorden dat een verkoper een product of dienst verkoopt tegen een hogere prijs dan waarvoor het gemaakt of ingekocht is. Een verkoper is dus altijd op zoek naar een afnemer, c.q. klant. Een verkoper is dan ook bij voorbaat klantgericht zou je denken. De werkelijkheid is echter wat weerbarstiger. En dat hebben we te danken aan marketeers. Marketeers zijn namelijk de mensen die het tot kunst hebben verheven de klant te overtuigen over te gaan tot de koop van iets waarvan de klant eigenlijk zeker weet dat hij het niet nodig heeft. Klantgerichtheid is daarmee verworden tot een modewoord in de orde van de marketeers. Klantgerichtheid is door de marketeers tot all over the World ingeroepen als inleiding tot een nieuwe golf van facturen voor allerlei wazige adviezen voor de benadering en verovering van even wazige markten met zeer wazige overbodige producten of diensten. Bent u eenmaal tot koop overgegaan stopt de wereld van de marketeer, verwacht dus geen service achteraf.

Lees verder “Zonde van de kogel!”

[Gastcolumn] De Dictatuur der Diversiteitspieten

Wie Amsterdam zegt, zegt Rijksmuseum, grachten of sex, drugs & rock ’n roll. Wie daarentegen Enkhuizen zegt, die krijgt, waarschijnlijk, een vragende blik. Dikke kans dat een hoop Nederlanders niet eens weten waar het überhaupt lígt. Iets dat, voor een groot deel, waarschijnlijk komt doordat onze hoofdstad zo ongeveer dagelijks in het nieuws is, terwijl Enkhuizen de landelijke media zelden haalt – slechts toen er een levensgevaarlijke gifslang zou zijn ontsnapt (die uiteindelijk echter nooit werd gevonden ), of toen de plaatselijke wethouder middels een twitter-actie de dijk tussen Enkhuizen en Lelystad op de weerkaart van het RTL-nieuws wilde krijgen (anders dan de slang was dat géén grap ), slaagde Enkhuizen erin de landelijke media te halen. Twee frivole berichtjes, type komkommertijd. Verder niks.

Amsterdam weet het landelijke nieuws, zoals gezegd, wél te frequenteren, maar bij mij, woonachtig te Enkhuizen (en trots op m’n stadje !!), leidt dat allerminst tot jaloezie. Integendeel!! Zo is Amsterdam de crimineelste stad van Nederland , terwijl Enkhuizen stukken beter scoort , en waar in 020 de kransen voor de dodenherdenking ’s nachts worden verwijderd , wegens grote kans op vandalisme en vernieling, blijven ze in de haringstad (de bijnaam van Enkhuizen) dag en nacht keurig liggen. Waar het Kerstfeest in onze hoofdstad niet overal meer ‘Kerstfeest’ heet (“om alle culturen tegemoet te komen”, aldus het Parool ) creërt Enkhuizen elk jaar een Anton Pieck-achtig sfeertje in de oude haven (met duizenden waxinelichtjes ) en terwijl Amsterdam zich bezighoudt met genderneutrale toiletten is the talk in town in mijn stadje de herinrichting van het lokale recreatie-gebied (stukke “normaler” dan dat gender-geëmmer). Of, nog zoiets, waar in Mokum inmiddels de azaan (de islamitische gebedsoproep) steeds gebruikelijker wordt , houden we het in Enkhuizen bij de mooie en respectabele klanken van onze twee eeuwenoude hemony-carillons .

Geen hoofdstedelijke hysterie en quasi-progressivisme dus, bij ons in West-Friesland, en een mooi voorbeeld daarvan is (of liever: wás, lees maar verder) het Pietendorp. Een jaarlijks terugkerend evenement waarbij het Zuiderzeemuseum (een nagebouwd vooroorlogs dorp met tal van kleine huisjes en oude ambachten) wordt omgetoverd in een waar Sinterklaas-festijn . Ruim honderd Zwarte Pieten (voelt u ‘m al aankomen?) houden zich bezig met de verkoop van snoep, het bemannen van de nostalgische draaimolen en het ondersteunen van talloze activiteiten. Kinderen kunnen overal bij helpen en voor het museum zijn de Pieten-dagen een groot succes . In Enkhuizen is er geen haan die een punt maakt van de zwarte kleur van de Pieten, alle heisa immers is bovenal een randstedelijk dingetje , maar na jaren van zorgeloos en ongedwongen feesten was het in 2015 helaas gedaan met de rust. Een groepje van maar liefst twintig tegenstanders van Zwarte Piet (twintig !!) was speciaal voor hun preoccupatie met dat beetje schmink naar Enkhuizen getrokken om aldaar bij het Pietendorp te demonstreren . De organisatie bleef er echter nuchter onder, “Zwarte Piet blijft Zwarte Piet”, zo klonk het , maar wel deden ze de toezegging dat het uiterlijk van de Sinterknecht, ik citeer , “stapje voor stapje” zou worden aangepast. Een term, dat ‘stapje voor stapje’, die nogal rekbaar zou blijken, want waar in 2016 nog werd besloten dat “slechts” een op de vijf Pieten een zogeheten roet-Piet moest zijn deelde het Zuiderzeemuseum haar vrijwilligers medio mei 2017 per mail plots mede dat het over en uit is met Zwarte Piet en dat enkel de roetveegvariant nog is toegestaan . Een luttele twintig activisten hebben één keer lopen gillen en nog géén twee jaar later is het museum compleet overstag.

De vrijwilligers, waar het hele evenement op draait, hebben niets in de beslissing in te brengen, velen lijken nu zelfs af te haken , en om de boel draaiende te houden moest het museum in 2016 haar toevlucht zoeken in wat stagiaires en jongeren, in plaats van in de harde vrijwilligers-kern. “Ik begrijp niet dat het museum alles omgooit vanwege een paar demonstranten bij het hek”, citeert de regionale krant een van de teleurgestelde vrijwilligers, die daarmee, waarschijnlijk onbewust, de spijker zeldzaam trefzeker op de kop slaat. De Pietendiscussie wordt weleens afgedaan als overdreven, of stompzinnig, want waarom zo star vasthouden aan dat zwarte kleurtje? Wat maakt het nou uit als Piet roetvegen krijgt, of groen wordt, of desnoods pimpelpaars met gele stippen? In principe niets, dat klopt, maar gaat het bij deze hele heisa niet om veel meer dan alleen dat kleurtje? Gaat het niet uiteindelijk om een pricipe? Zou het, om het in een kerk-metafoor te zeggen, niet om het prekende vingertje gaan, in plaats van om de boodschap?

In het gros van Nederland is de zwarte schmink van Piet totaal geen issue. In dorpen speelt het überhaupt niet , buiten de Randstad vieren mensen Sinterklaas zoals ze het gewend zijn , en de roetveegpiet? Da’s iets voor Amsterdam , of een van de andere grote steden. Desalniettemin, zie Enkhuizen, begint de discussie ook richting de periferie te sijpelen – zelfs het Friese Grou (slechts 5733 inwoners !!) weten de activisten tegen Zwarte Piet inmiddels te vinden . BN’ers verzetten zich tegen Zwarte Piet, de Verenigde Naties bemoeien zich ermee (alsof die niks beters te doen hebben…) en de regering, aldus voormalig minister Van der Steur in antwoord op Kamervragen van DENK, is er “voorstander van dat het feest met de tijd meegaat” (een eufemisme voor: veranderen die hap!!). Anders dan Prinsjesdag en Koningsdag, met hun officiële karakters, is het Sinterklaasfeest bij uitstek een volksfeest, het is een feestje van, voor en door lokale gemeenschappen. De commercie heeft het, zoals wel vaker, een beetje gekaapt, maar in de kern draait het nog steeds om intochten, schoentje zetten, snoep, surprises en cadeautjes. Je zou zeggen: laat het over aan waar het hoort, aan die lokale gemeenschappen. Besluit Amsterdam om Piet aan te passen? Prima, vooral doen. Maar kiest Enkhuizen, Grou, Medemblik, Hendrik Ido Ambacht of Bergen ervoor om Piet gewoon lekker zwart te houden? Ook prima, ook zeker doen. Helaas echter denkt de Randstad daar anders over. Amsterdammers, aldus geograaf Josse de Voogd , “hebben de neiging aan inwoners van Emmen of Leeuwarden te vertellen wat ze moeten doen, hoe ze zich moeten opstellen tegen vluchtelingen en wat ze van Zwarte Piet moeten denken”. Vroeger was het de dominee of pastoor die op een verhoogde kansel stond te oreren hoe je diende te leven, tegenwoordig zijn het de zelfbenoemde progressievelingen (dikwijls woonachtig in de Randstad) die weten “hoe het heurt”.

Vandaag is het Zwarte Piet, vandaag moet het Enkhuizer Pietendorp zich aanpassen omdat een kleine kosmopolitische klasse (die waarschijnlijk geen idee heeft waar Enkhuizen überhaupt lígt…) dat zo wenst, maar wat is het morgen? Moet het buurthuis in Emmercompascuüm binnenkort genderneutrale toiletten installeren? Moet de Burgemeester Waldaschool op Ameland, net als de Vrije Universiteit in Amsterdam , straks aan de islamitische gebedsruimte? We zijn toch een vrij land? Waarom wordt het geluid van de ene groep dan zo opgedrongen aan de andere? Het Sinterklaascomité van Harderwijk dwingt geen enkele DWDD-tafeldame of Volkskrant-columnist om Pakjesavond verplicht bij hen mee te vieren, waarom trachten die DWDD-dame en Volkskrant-scribent dan wel om dat lokale Harderwijker comité zover te krijgen zich te schikken naar de Mokummer mores? Het toverwoord dezer dagen was toch ‘diversiteit’, wat is er zo divers aan een land waar iedereen eenstemmig hetzelfde kosmopolitische liedje loopt mee te neuriën ?

Dit is een gastcolumn van Dave Boots, die ook op Twitter actief is onder de naam @nandoecolumnist

De zielenkreet van een ras-Feyenoorder

De meest actueel relevante filosofische uitspraak ooit word toegeschreven aan David Hume: Feiten zijn slaven van de hartstocht. En nergens is de hartstocht groter dan in het Voetbal. Vergeef mij dus. Ik voelde mij bij hoge uitzondering geroepen om in de pen te klimmen toen zondag mijn Club totaal door het ijs ging tegen een veredeld Jeugdelftal. Het feit dat Feyenoord, dat een vrij stabiel seizoen draait en vooraf voor het eerst sinds tijden als titelkandidaat werd bestempeld, met vertrouwen naar de Arena afreisde maar er niet aan kwam tegen een middelmatig Ajax, dreef mij tot waanzin. Ze slaagden er in de Arena (een parodie op een voetbalstadion maar dat terzijde) wederom in de tegenstander er een stuk sterker te laten aanzien dan die feitelijk was. Hieronder probeer ik in overzichtelijke termen greep te krijgen op deze bizarre feiten, en redenen aan te voeren over het hoe en waarom van dit zoveelste debacle in onze tweestrijd met Ajax. Lees verder “De zielenkreet van een ras-Feyenoorder”

Staat aansprakelijk stellen inzake wet DBA?

Naar aanleiding van dit artikel uit het FD is recent nogmaals de Autoriteit Consument en Markten gevraagd in te grijpen in het kader van de wet DBA. Een eerder verzoek, over oneigenlijke marktwerking door de wet DBA treft u hier. Lees verder “Staat aansprakelijk stellen inzake wet DBA?”

De schouderklop: Wilma

Bij Batavirus zijn we erg goed in het analyseren van allerlei problemen, het signaleren van wantoestanden en vervelend gedrag van mensen om vervolgens daar ongezouten onze mening over te geven. Het risico is dat onze lezers ons als een stel zuurpruimen gaan zien. Onze eerste tegenzet om dat in de kiem te smoren, kritiek moet immers altijd kunnen, hebben we De smaak van Verbraak geïntroduceerd. In de catacomben gonsde het echter al geruime tijd. We wilden graag een nieuw item, maar konden geen aanleiding vinden ondanks het dagelijks afspeuren van alle reguliere (zure) media en de social medias. Maar vandaag was eindelijk het moment daar, er is iemand die in aanmerking komt voor onze nieuwe rubriek. Het zal geen wekelijks item worden, we gaan hier namelijk heel prudent mee om. But now we proudly present; De schouderklop.

Lees verder “De schouderklop: Wilma”

2016: Het Uiterst Succesvolle Jaar Van Batavirus

U mag uw broekriemen nóg wat losser gaan zetten na de bacchanalen van de afgelopen Kerstdagen; Batavirus gaat u trakteren op wat alle andere blogsitejes en opiniedingetjes als ‘not done’ beschouwen. We gaan u namelijk onze cijfers bekendmaken! Het is blijkbaar een soort ongeschreven regel voor websites om zelf nooit hun bezoekersaantallen te publiceren of de betrokken mensen te lauweren, maar daar hebben wij natuurlijk lak aan. Waarom? Nou. Waarom niet! Het Calvinistische ‘je mag niet bij ons in de digitale keuken kijken’ is de sluitspierreflex van het internet en past niet bij de vrije geesten van Batavirus. Daarbij wordt zo ook duidelijk dat we dit niet voor Jan Penis doen; naast forse bezoekersaantallen hebben we zelfs maatschappelijke impact. De wereldheerschappij begint in 2016! Lees verder “2016: Het Uiterst Succesvolle Jaar Van Batavirus”