Op een zondagochtend fietsend op de Lekdijk bij Ameide denk ik aan Nederland. Mijn gedachten gaan uit naar de multiculturele samenleving van het land aan de Noordzee. Alhoewel er weinig te zien is van de superdiversiteit van dit land in Ameide, wordt de Nederlander in grote en middelgrote steden een minderheid in eigen land.
De karavaan der vluchtelingen lijkt te stoppen. Schijn bedriegt. De voornamelijk mannelijke ‘vluchtelingen’ halen hun gezinsleden, die zich nu in het veilige Turkije bevinden, hier naartoe. De gezinshereniging zorgt ervoor dat er een dubbele hoeveelheid kansloze mensen naar Nederland zal komen. Het is kansloos, omdat wij niks uit het verleden hebben geleerd.