Zorgondernemingen en instellingen worden regelmatig in de tang genomen door de diverse krantenlabels van de Persgroep. Ditmaal was het de beurt aan Carinova uit Deventer door de Stentor , waarbij u zich moet afvragen of dit allemaal wel klopt overigens. Ook het Parool, onderdeel van de persgroep, probeert de klok te luiden maar heeft de klepel niet gevonden.
Om meerdere redenen stoor ik mij aan dergelijke suggestieve berichtgeving waarbij een werkgever in de zorg schade wordt berokkend. Ten eerste omdat het de Persgroep, onder kennelijke invloed van onze overheid, er maar niet in slaagt uit te leggen dat decentralisatie met minder middelen een race to the bottom veroorzaakt. De te lage tarieven die Gemeenten nog betalen voor zorg leiden tot financiële problemen waar met name het personeel werkzaam in de zorg de dupe van is geworden. Al deze problemen moeten gewoon op het bordje van Rutte III worden teruggelegd, want zijn eerdere twee kabinetten zijn als enige verantwoordelijk.
Voor mij is er echter nog een veel grotere reden waarom de Persgroep in deze materie echt moet ophouden met schrijven. Want in dit geval is er sprake van een pot die de ketel verwijt dat hij zwart ziet. Als er een onderneming is die de afgelopen jaren schandalig met het personeel is omgegaan dan is het de Persgroep zelf. Nu begrijp ik dat advertentie inkomsten terug zijn gelopen, dat de diverse onderdelen volledig zijn leeggeroofd door voormalig aandeelhouders en dat online verdienmodellen lastig bleken te realiseren. Dus is er door al dat mismanagement en ontbrekend verkooptalent maar domweg bezuinigd op het personeel. Waar journalisten voorheen best een redelijk betaalde baan hadden werkt men tegenwoordig bij de persgroep met nog kleine redacties in loondienst en met daaromheen heel veel schijnconstructies met zzp-ers. Deze mensen hebben geen enkel recht op loondoorbetaling bij ziekte en krijgen steeds minder uitbetaald, waarbij inmiddels zelfs gewoon sprake is van volledige ontwijking van het minimumloon.
In dit artikel op Villamedia lezen we “kun je als freelancer leven van een woordtarief van 13 cent? En wat te denken van 42 euro per foto?”. Dat kan best, rekent zakelijk directeur Bart Verkade van de Persgroep voor. En, de Persgroep kent ook hogere tarieven. Want de markt bepaalt uiteindelijk de prijs. Voordat de Persgroep elke maand haar freelancers betaalt, tekent zakelijk directeur Bart Verkade de totaaloverzichten. Jaarlijks gaat het om tientallen miljoenen euro’s aan teksten, foto’s en urendeclaraties voor bijvoorbeeld eindredactie en vormgeving”. Dit artikel dateert van mei 2016 voor de goede orde. Dat is van belang omdat mij zeer recent weer een in en in triest dossier ter hand werd gesteld.
Een kennis van mij is al even op zoek naar een nieuwe baan. In een regionaal label van de Persgroep stond een personeelsadvertentie voor correspondent. In de advertentie stond voor de goede orde niet dat het zou gaan om een contract als zzp-er. Mijn kennis had dan namelijk absoluut niet eens de moeite genomen te solliciteren. Na twee maanden, wat rijkelijk laat als je het aan mij vraagt, kwam de reactie, mijn kennis mocht een proefartikel schrijven en foto aanleveren. Werd dat goedgekeurd dan zou een contract volgen. Mijn kennis schreef een leuk artikel van ongeveer 600 woorden en leverde een foto aan, in totaal nam dat ongeveer 8 uur in beslag. Het artikel werd goedgekeurd waarop het contract werd toegestuurd.
Mijn kennis heeft momenteel een WW uitkering en belde mij verheugd op, maar vroeg zich af hoe het UWV zou aankijken tegen deze werkzaamheden. Ik vroeg om het contract en na dat gelezen te hebben heb ik samen met mijn kennis een afspraak gemaakt bij het UWV. De voorwaarden (die u hier download) van de Persgroep waren van dienaard dat er echt even goed nagedacht moest worden. Ze betalen namelijk nog maar 6,5 cent per woord in plaats van de eerder genoemde 13 cent in 2016. Voor een foto betalen ze nog maar 10 euro in plaats van de eerder genoemde 42 euro. Daarnaast moest mijn kennis gaan factureren en dus als zzp-er beginnen (zie aanmeldingsformulier). Geen loonbetaling bij ziekte, geen verzekering voor arbeidsongeschiktheid, geen opbouw WW en altijd het risico dat een artikel alsnog wordt geweigerd en er niet wordt betaald. Terwijl uit het handboek (wat u hier download) best enige gezagsverhouding blijkt overigens. Het is echt een schijnconstructie, en men ontwijkt loonvolgend werken en het wettelijk minimum uurloon.
De voorwaarden vond ik zo schandalig dat ik eigenlijk zei “Dit moet je niet willen!”. Mijn kennis had echter twee goede redenen het toch te willen doen. Ten eerste was het goed voor uitbreiding van het netwerk en daarnaast kan het bijdragen aan personal branding waardoor mijn kennis dacht mogelijk eerder gevonden te worden door een werkgever. Dus het werk zou eigenlijk in het teken staan van sollicitatie activiteiten. Dat was ook voor mij reden mee te gaan naar het UWV om te kijken of het UWV die weg ook zag zitten. Want 8 uur per week niet beschikbaar zijn voor alle oproepen van het UWV zou mijn kennis 600 euro netto in de maand gaan kosten.
We spraken een ervaren medewerker van het UWV die daar al sinds 2002 werkt en kennelijk deze artikelen van de Persgroep nog vers op het netvlies had. Zo mocht mijn kennis pas aanvangen met deze werkzaamheden als het UWV ermee akkoord zou gaan dat mijn kennis als zzp-er zou gaan ondernemen. De werkzaamheden werden niet gezien als activiteiten om kansen op de arbeidsmarkt te vergroten en zouden zeker resulteren in een korting op de WW-uitkering van 25%. Dat het werk dan geld gaat kosten was niet het probleem van het UWV. Ieder moment kan iemand opgeroepen worden voor een gesprek, eventueel met een werkgever, door het UWV en daar moet je beschikbaar voor zijn. Toen werd mijn kennis wat emotioneel en vroeg of deze werkzaamheden dan als vrijwilliger gedaan zouden mogen worden. Daarop was de medewerker van het UWV heel resoluut, de persgroep is geen ANBI dus die kans is nul. Al met al zeer bedroevend. Reden voor mij om een contactpersoon in loondienst bij de Persgroep te benaderen of een uitzendconstructie voor 2 uur per week bijvoorbeeld mogelijk zou zijn. Geen enkele reactie volgde, waarom zou je als journalist ook maar een stap zetten binnen jouw bedrijf voor een collega die als zzp-er moet gaan werken.
Natuurlijk heb ik de goede vriend van werk willend Nederland , de initiatiefnemer van de Wet Aanpak Schijnconstructies, Lodewijk Asscher ook benadert. Hier kon de PVDA scoren in het kader van de Gemeenteraadsverkiezingen dacht ik. Geen enkele reactie, het interesseert die Tweede Kamer leden echt helemaal niets wat er allemaal misgaat in dit land door hun lamlendig afbreukbeleid.
Mijn belofte aan onze lezers en de Persgroep; Iedere keer dat de Persgroep over iets meent te moeten schrijven over ondernemers en instellingen met een slecht personeelsbeleid, dan reageer ik onder dat artikel met een link naar dit artikel. Neemt de persgroep anderen de maat, neem ik hun de maat. Ik roep het personeel van de Persgroep op de code van Athene nog eens door te nemen. Ga eens na denken over jouw eigen toekomst, als de Persgroep onverhoopt zelf een keer failliet gaat, hoe zou jij het dan vinden als je een dergelijk aanbod krijgt van bijvoorbeeld de Telegraaf?
