Op een pinksterzondag leuk om even een boek te lezen, De Kantorenkoning over de opbouw en ineenstorting van Eurocommerce. En nee, ik val u niet lastig met een recensie. Wel wil ik mijn leeservaring met u delen, zeker omdat niet iedereen dit boek zal lezen. Bij veel vastgoedverhalen heb ik al langer de indruk dat banken ook zelf enige verantwoordelijkheid hadden. Dit boek bevestigt dat en gaat wat verder. Duidelijk wordt namelijk dat teneinde de bonuscultuur te redden, leningnemers allerlei verklaringen en nepcontracten moesten overleggen zodat de overfinanciering van vastgoed door kon gaan. Daarmee stelden de bankiers hun bonus veilig.
Maar tot mijn verbazing werd het nog gekker en trof ik een passage die ik hier echt even moet citeren.
“ Allereerst wordt hij in 2007 naar eigen zeggen benaderd door Maurice Lippens en Jean-Paul Votron, twee bestuurders van Fortis. De bankiers bellen Visser rechtstreeks op. Fortis kent de ijzersterke financiële positie van Eurocommerce en de bankverzekeraar heeft in de aanloop naar de crisis grote moeite zijn koers op peil te houden. Of Visser geen aandelen wil kopen. Visser voelt zich vereerd. Hij zegt toe voor 25 miljoen euro Fortis-aandelen te zullen kopen.
Fortis is niet de enige bankier die zijn oog laat vallen op de vleespotten van Eurocommerce. Op een dag in 2007 vindt Visser zich ook terug op de hoogste verdieping van het ING-hoofdkantoor in Amsterdam. Hij wordt daar ontvangen door Michel Tilman, de hoogste baas van deze bankverzekeraar. Of Visser met zijn surplus aan liquide middelen ING-aandelen wil kopen.
Tilman neemt de projectontwikkelaar mee naar een privékamer. ‘Ik wil nog iets met u delen, in strikt vertrouwen,’ hoort Visser de bankier zeggen. ‘We willen Aegon overnemen. We hebben zelf al een pakket aandelen, maar we mogen er niet meer kopen. We willen nu particulieren interesseren om Aegon-aandelen te kopen, in de wetenschap dat wij gaan overnemen. Wilt u voor tien miljoen euro aandelen kopen?’
Visser valt bijna van zijn stoel. Voor tien miljoen euro in aandelen Aegon… een stevig bedrag. Hij aarzelt. Maar de bankier dringt aan: ‘Wat voor risico loopt u? Als we Aegon overnemen, krijgt u een bonus. Als het niet doorgaat, hebt u aandelen van een kerngezond bedrijf.’
Visser leent privé 100 miljoen euro van Eurocommerce en koopt daarvoor aandelen Fortis, ING en Aegon. Een jaar later, als de bankencrisis de financiële wereld op zijn kop zet, Fortis wordt genationaliseerd en ING en Aegon aan het infuus van de staat moeten, is Visser ruim 50 miljoen euro lichter.”
U begrijpt dat kleine beleggers dus volledig in het duister tasten bij het handelen in aandelen van bedrijven als ING, Fortis en AEGON. Dit boek is net uit dus ik neem aan dat zowel het OM als de AFM onderzoek doen in alle stilte. Dit artikel gaat in elk geval ook voor de zekerheid naar wat Tweede- Kamer-leden.
Als dit waar is kunnen we wat mij betreft direct beginnen met het arresteren van bankiers. Overigens is handel met voorkennis strafbaar. Dus neem ik aan dat Visser dit verhaal echt meent aangezien hij met de rug tegen de muur stond en de banken mee wou nemen in zijn val. Ondanks het geleden verlies kan deze passage ook opnieuw leiden tot strafvervolging van de heer Visser. Wat ik hem na het lezen van dit boek overigens zeker niet gun. nee, de heer Visser verdient de beschermde status van klokkenluider, en dan ook echt beschermd. De overige namen uit bovenstaand stuk horen wat mij betreft langdurig thuis in een eenpersoons cel waar ze hun zonden mogen overdenken. Tot inkeer komen zal niet tot strafvermindering leiden. De heren hebben al te veel schade aangericht.
