Bij Batavirus zijn we erg goed in het analyseren van allerlei problemen, het signaleren van wantoestanden en vervelend gedrag van mensen om vervolgens daar ongezouten onze mening over te geven. Het risico is dat onze lezers ons als een stel zuurpruimen gaan zien. Onze eerste tegenzet om dat in de kiem te smoren, kritiek moet immers altijd kunnen, hebben we De smaak van Verbraak geïntroduceerd. In de catacomben gonsde het echter al geruime tijd. We wilden graag een nieuw item, maar konden geen aanleiding vinden ondanks het dagelijks afspeuren van alle reguliere (zure) media en de social medias. Maar vandaag was eindelijk het moment daar, er is iemand die in aanmerking komt voor onze nieuwe rubriek. Het zal geen wekelijks item worden, we gaan hier namelijk heel prudent mee om. But now we proudly present; De schouderklop.
De eerste schouderklop ooit gaat naar iemand die we tot onze trouwe lezers mogen rekenen en die we allemaal volgen op Twitter. Vandaag was haar grote dag. Volledig belangeloos heeft ze namelijk een nier afgestaan om deze te doneren aan een volkomen onbekende die er hopelijk een beter leven door krijgt. Met alle respect en een diepe buiging van alle Bataviristen, Wilma je hebt deze schouderklop meer dan verdiend.
Wilma, vanachter ons toetsenbord wensen we je een voorspoedig herstel. Samen met jou spreken we de wens uit dat de transplantatie ook voor de ontvangende partij tot het zo gewenste resultaat leidt.
Altruïsme bestaat niet. De mens is een machine die dient om genot voor zichzelf te scheppen. Meer niet.