Onze democratie lijkt op sterven na dood, de EU raast door en in het Haagse laten ze hun oren gewillig hangen naar wat men in Brussel wil. Maar nu, nu is het moment aangebroken om daar een stokje voor te steken.
Iets minder dan vier jaar geleden gaven wij gezamenlijk een mandaat aan onze destijds gekozen volksvertegenwoordigers om de juiste beslissingen te nemen voor ons, ons de bevolking van Nederland. In geen enkel verkiezingsprogramma werd gerept over Oekraïne, logisch want die kwestie speelde nog niet maar in vier jaar verandert er veel.
En nu staan we aan de vooravond van het eerste historische raadgevend referendum; een ware doorbraak. Na 50 jaar D66, de eeuwige roep om bestuurlijke vernieuwing, is er eindelijk een bres geslagen in de versterkte dijk die door de regenten opgeworpen was.
Een kleine bres maar door het hele land voel je een aardschok. De burger is weer wakker, van Enschede tot aan Maastricht staan mensen op. Mensen die nooit met politiek bezig waren, mensen voor wie Brussel onbegrijpelijk is, mensen die willen dat er gewoon eens geluisterd wordt. Geluisterd naar de problemen in de wijken in plaats van die steeds groter wordende Europese Unie die op hen neerkijkt en de lokale problemen negeert.
En niet heel toevallig is het associatieverdrag met Oekraïne exemplarisch voor de steeds verder uitdijende Europese Unie. De vervreemding van de burger is compleet als dit er weer doorgedrukt wordt.
Het associatieverdrag is namelijk vooral gunstig voor de welvaart van een kleine groep. Op de Zuid-As wrijft men zich al in de handen. De Oekraïnse oligarchen stallen er graag hun geld. De Nederlandse pluimveehouderij siddert, eindelijk voldaan aan eisen voor diervriendelijkheid… jammer de plofkip uit Oekraïne is goedkoper. En meneer Pechtold schermt met het feit dat één of andere palletboer er zeven tientjes per transport op vooruit gaat.
Het is duidelijk, dit is vooral een geopolitiek spel. De EU als sokpop van de VS, de koude oorlog is nooit weggeweest en de Russen blijven het gevaar. Want wat de voorstanders van het associatieverdrag graag onvermeld laten is het militaire gedeelte in het associatieverdrag. Als het verdrag in werking wordt gesteld dan zijn de soevereine grenzen van Oekraïne onschendbaar. En dus zal de EU in moeten grijpen als deze geschonden worden, zoals in de Krim gebeurde. Na het ratificeren zijn wij dus voor je het weet in oorlog met Rusland als er zich weer een dergelijke situatie voordoet.
En om de bovengestelde punten is dit referendum een ware dijkdoorbraak: de burger wil participeren, meedoen, inspraak. Door dit referendum weten we in Nederland meer over het associatieverdrag dan alle burgers in de rest van de 27 EU landen bij elkaar.
Dit referendum betrekt, maakt bewust en geeft de kans om de kloof tussen politiek en burger te slechten.
Dus ga stemmen 6 april, wees verschillig!
Meer artikelen in deze categorie:
[catlist categorypage=”yes”]
