Afgelopen zondag heeft het programma De Monitor in haar uitzending aandacht besteed aan de wantoestanden in de thuiszorg. Opvallend was dat in het programma ook de dubieuze rol van de gemeenten werd benoemd. Gemeenten die klakkeloos zijn meegegaan in de welbekende mantra van ons beste kabinet ooit: ‘meer kwaliteit voor minder geld’. De gemeenten hebben zich hierdoor laten opzadelen met een onmogelijke opdracht. Ze hebben de regie gekregen over de thuiszorg met als uitgangspunt dat ze een Mercedes moesten aanschaffen met het budget voor een VW Up. De gevolgen zijn inmiddels duidelijk, uiteraard is dit niet gelukt. Iedere weldenkende burger zag dit overigens ruim van tevoren aankomen, echter onze bestuurders binnen de gemeenten niet.
In de thuiszorg zien we nu onderbetaalde mensen, toenemende inzet van alfahulpen die werken met behoud van uitkering of de inzet van gratis stagiairs als alfahulp. En uiteraard ZZP-ers, u weet wel de schijnzelfstandigen, die via een veiling mogen bieden op thuiszorgcliënten. Een omgekeerde veiling, waar een gewone veiling bedoeld is om een zo hoog mogelijk bod te verkrijgen, krijgt hier het laagste bod de klus. Het zou me niet verbazen als veilingmeester mannetje Pechtold hier ’s nachts van ligt te dromen.
Nog niet zo lang geleden was ik te gast op een afdeling van de Zonnehuisgroep, een afdeling voor dementerenden. Hoewel de bewoners zich mij niet meer zullen herinneren, heeft dit bezoek op mij een onuitwisbare indruk achtergelaten. Met name de manier waarop de werknemers omgingen met de bewoners en de liefde en toewijding waarmee ze dat werk deden zou een voorbeeld moeten zijn voor iedere werkende. En mijn bewondering nam alleen maar toe nadat ik in gesprek raakte met enkele medewerkers. Wat schetste namelijk mijn verbazing, het team bestond uit drie betaalde krachten, waaronder één gediplomeerd verpleegkundige, ondersteund door twee helpenden aangevuld met twee stagiairs en vijf vrijwilligers. Drie van deze vrijwilligers hadden voorheen hetzelfde werk verricht als betaalde kracht, echter de Zonnehuisgroep had afscheid van hen genomen bij de laatste reorganisatie. In overleg met hun uitkerende instantie was hen hun vroegere baan aangeboden als vrijwilligerswerk. De dames hadden besloten hier gehoor aan te geven, omdat ze hun dementerende oudjes niet in de steek wilden laten. In mijn optiek een vreemde situatie waar ik meer van wilde weten.
Wat blijkt, de Zonnehuisgroep, één van de grootste zorginstellingen van ons land, mag zich al geruime tijd verheugen in de niet onverdeelde aandacht van de vakbonden. De ene reorganisatie is nog niet afgerond of de volgende wordt alweer aangekondigd. Uiteraard gaat elke reorganisatie gepaard met de nodige ontslagen. Het bestuur van de Stichting Zonnehuisgroep geeft namelijk aan structurele financiële tekorten te kennen, mede veroorzaakt door de Haagse bezuinigingsdrift. Overigens is dit erg lastig te controleren aangezien er geen jaarverslagen gepubliceerd worden en men deze ook niet hoeft te deponeren bij de Kamer van Koophandel. Gezien de vergrijzing lijkt het in ieder geval wel erg onwaarschijnlijk dat de zorgbehoefte is afgenomen. Het bestuur onderkent dat probleem en heeft een duidelijke visie neergelegd op de zorg in de toekomst. De subtitel van het document ‘Zonder cement geen bouwwerk’ is veelzeggend, namelijk ‘vrijwilligerswerk in de zorg, nu en in de toekomst’. Blijkbaar heeft men een oplossing gevonden voor al dat dure personeel.
Nadere bestudering van het rapport ‘Zonder cement geen bouwwerk’ deed me van de ene verbazing in de andere vallen. Het rapport is een handleiding voor zorginstellingen om de focus van vast personeel te verschuiven naar vrijwilligers. En men is daar al ver mee, zie onderstaand staatje.
Nu zult u zeggen dat van oudsher de zorg een sector is waar veel vrijwilligers actief zijn. Dat ga ik zeker niet weerleggen, ik durf echter wel te stellen dat de grens tussen reguliere werkzaamheden te verrichten door betaalde professionals en ondersteunende werkzaamheden door vrijwilligers volledig zoek is. Het lijkt mij zelfs onmogelijk om de minimale zorg te bieden als vanaf morgen de vrijwilligers hun taken neerleggen. En dat kan nooit de bedoeling zijn geweest, of toch wel? Gezien de uitspraak van Adrie van Osch van Brabantzorg in ieder geval wel, zie onderstaand screenshot.
Speurend in de wereld van de zorg kom ik nog 2 interessante rapporten tegen die ik u niet wil onthouden. Het eerste rapport is ‘Binden vanuit de basis’ en is in feite een handleiding voor vrijwilligerscoördinatoren in de zorg. Het tweede rapport ‘Een solide basis’ is blijkbaar geschreven als tussentijdse evaluatie, waarbij de opdracht was om een lofzang op het vrijwilligerswerk neer te zetten. Nergens lees je echter iets over mensen die hun baan verloren hebben en de maatschappelijke gevolgen daarvan. De rapporten stammen uit 2009 en 2011 en tonen onomwonden aan dat er sprake is van duidelijke opzet vanuit een structurele aanpak met betrekking tot het inruilen van betaalde krachten voor vrijwilligers.
De Zonnehuisgroep Noord dendert ondertussen aan de hand van interim-manager Vincent Maas, onder andere bekend na zijn gedwongen vertrek bij jeugdinstelling Harrezorg, door. Ondanks zijn spoor van vernieling door de zorgwereld wordt Vincent Maas vast en zeker uitstekend betaald voor zijn diensten. En de Zonnehuisgroep als totaal zoekt naarstig naar vrijwilligers, zie de vrijwilligerspagina’s van Noord, Vlaardingen, Amstelland en IJssel-Vecht.
Vacatures heb ik uiteraard amper kunnen vinden. Aangezien ik inmiddels twee muizen en een toetsenbord van woede heb versleten, heb ik besloten geen verder onderzoek in te stellen naar andere zorggroepen. Ik draag het stokje over aan de professionals. De bestuurders van de vakbonden FNV en CNV die betrokken zijn bij het reorganisatieplan van Zonnehuisgroep Noord of de redactie van het programma De Monitor wil ik graag te woord staan. Ik ben bereid mijn bevindingen met hen te delen, mede omdat ik hoop dat het laatste woord over deze totaalafbraak van de zorg nog niet gesproken is. En u, lezer van dit stuk, zou ik willen vragen goed na te denken alvorens u ooit nog een keer doneert aan stichting De Zonnebloem, het Rode Kruis of Humanitas gezien hun betrokkenheid bij deze dubieuze gang van zaken waar de beroepskrachten massaal worden vervangen door vrijwilligers in een sector die ons allen na aan het hart ligt. Stop deze afbraak in de zorg!
PS Waar in de tekst melding wordt gemaakt van geen deponeringsplicht jaarstukken wil ik een kleine nuance aanbrengen. Jaarstukken worden namelijk wel gedeponeerd, echter via VWS. Opvallend blijft dat er geen jaarrekening beschikbaar is van stichting Zonnehuisgroep, het overkoepelend orgaan.
Deze serie bestaat uit de volgende delen: ● [Longread] Gratis personeel - Deel 1 ● [Longread] Gratis personeel - Deel 2 ● [Longread] Gratis personeel - Deel 3 ● [Longread] Gratis personeel - Deel 4 ● [Longread] Gratis personeel - Deel 5 ● [Longread] Gratis personeel - Deel 6 ● [Longread] Gratis personeel - Deel 7 ● [Longread] Gratis personeel - Deel 8
Meer artikelen in deze categorie:
[catlist categorypage=”yes”]
Chapeau chapeau vwb je vastberadenheid en speurwerk!
ik sluit mij aan bij de vorige reactie..!
Dank je voor je speurwerk en je artikel. Ik weet hoe het is, al werk ik dan op een andere soort plek in de zorg. Man, man, man het is een trieste boel in de zorg.