Sinds kort ben ik met vrouw Watapatja op stap met de intentie om een nieuwe woonomgeving te vinden. We hebben samen een wensenlijstje opgesteld en hebben vervolgens afspraken gemaakt bij diverse makelaars. Onze voorkeur gaat in eerste instantie uit naar het kopen van een woning, zeker met de huidige lage rentestanden en de absurde huren. En met uiteraard in het achterhoofd dat ten gevolge van de crisis het aanbod overweldigend is, omdat menigeen de lasten niet meer kan opbrengen. Dit alles onder het motto van de economische wetmatigheid “De een zijn dood, is de ander zijn brood”.
Nu we het toch over economische principes hebben, ik moet u melden dat deze niet opgaan voor de woningmarkt. Tot mijn grote verbazing is een huis blijkbaar een beleggingsobject waar je na jaren wonen dikke winst maakt bij verkoop. Ik vergelijk een huis met een auto. Als je een auto hebt gekocht en je haalt hem af bij de garage ben je de eerste 10% van je investering al kwijt als je het terrein van de dealer afrijdt. Een vrij logisch principe, immers de auto is vanaf dat moment een gebruikt exemplaar, een occasion zeg maar. Voor een huis geldt dit blijkbaar niet. Het eerste huis dat we bekeken voldeed volledig aan onze wensen. De huidige vraagprijs deed me echter steil achteroverslaan. Dit prachtige object is sinds het bouwjaar 1965 namelijk het 6-voudige waard volgens de makelaar. Ik trek dit ernstig in twijfel. De sporen van 50 jaar bewoning zijn namelijk duidelijk aanwezig, zodat ik zeker weet dat ik voor de keuze kom te staan om te renoveren of om op de prachtige locatie nieuw te bouwen. Feitelijk koop ik dus de locatie. Op mijn vraag waar de vraagprijs op is gebaseerd, geeft de makelaar aan dat het een kwestie van vraag en aanbod is en dat de vraagprijs overeenkomt met de herbouwwaarde. Ik heb hem vervolgens mijn youngtimer, een degelijke auto die inmiddels langer dan 15 jaren deelneemt aan het (economisch) verkeer, aangeboden tegen de huidige vervangingswaarde. Hij bleek niet geïnteresseerd en gaf aan dat hij bij interesse niet meer dan 5% van de nieuwwaarde destijds wilde betalen. U kunt wel raden hoe de rest van ons gesprek is verlopen.
Ik blijf nu met de vraag zitten waarom een huis niet voldoet aan de economische wet van de afschrijving op de waarde. Blijkbaar is er een vreemd mechanisme werkzaam waarbij men ons wijs heeft gemaakt dat een huis kopen op de lange termijn geld moet opleveren. Zelfs zoveel dat in mijn specifieke voorbeeld de verkopende partij in geval van bouw tot verkoop 50 jaren gratis heeft gewoond en het 6-voudige van hun investering terugkrijgt. Het gekke is dat iedereen meedoet aan dit maffe principe. Alsof huizen eeuwigheidswaarde hebben. Dat klopt natuurlijk niet, ooit is ook een huis aan vervanging toe. Zeker met de huidige bouw vanaf zeg maar de jaren 70 van de vorige eeuw mag je toch wel stellen dat de gemiddelde Vinexwijk een maximale levensduur heeft van 30 jaren, niet toevallig de looptijd van een hypotheek(!). De locatie zal enige waarde houden, maar het bouwsel is rijp voor de sloop. En u? U gaat ervan uit dat u dan kunt verkopen tegen de dan geldende nieuwbouwwaarde. Een bizarre gedachtegang die in mijn ogen niet de realiteit kan zijn. Ik geef u meer kans op winst met een staatslot, en die is al minimaal. En toch is het de realiteit. Uitzondering op de regel zijn in autotermen de klassiekers, maar dat type huis wordt al jaren niet meer gebouwd.
Na langdurig beraad met de vrouw heb ik nu besloten om een stuk grond op een mooie locatie te kopen en zelf een huis te ontwerpen dat voldoet aan al onze wensen en te laten bouwen. Ik kijk wel realistisch naar het bedrag dat ik daarna per maand mag aftikken richting hypotheekverstrekker. In mijn boekhouding worden ze opgenomen als woonlasten en ik calculeer in dat bij eventuele verkoop over enige jaren mijn huis minder waard zal zijn dan de huidige nieuwbouwwaarde. Vanaf mijn veranda zal ik glimlachend toekijken hoe het huizenmarktsysteem verder instort en hoe velen met tranen in de ogen hun belegging zien verdampen. Uiteindelijk winnen namelijk altijd de economische basisprincipes.
Makelaars, projectontwikkelaars, hypotheekverstrekkers en overheid; succes met het aanjagen van de zeepbel die de HUIZENJACHT is. Ik begrijp nu waar het woord huizenjacht vandaan komt!
Meer artikelen in deze categorie:
[catlist categorypage=”yes”]
