Briefje van omejan: aan Eddy Terstall

Beste Eddy,

Het publieke debat radicaliseert. Dat is uiteraard geen nieuws maar het feit dat uitgerekend jij als ‘opiniemaker’ naar aanleiding van je column ‘Vrouwen aller landen verenigt U’ een golden shower van ‘feministische’ zeikstralen over je heen kreeg, dat is voor mij een teken aan de wand.

Veel opiniemakers leven namelijk van en voor dit soort golden showers. Jij volgens mij niet. Jij kan dingen. Films maken. Het is niet zo dat je de discussie schuwt of dat je columns niet provoceren of oproepen tot discussie maar de feministische vijandigheid naar uitgerekend jou als man en persoon was deze keer opvallend.

Ik ken jou een beetje uit het echte leven en in tegenstelling tot veel andere ‘opiniemakers’ die ik heb leren kennen ben jij een authentiek, bescheiden, gematigd, empathisch persoon met een groot rechtvaardigheidsgevoel. In het ‘debat’ en op twitter zie je dat ook terug. Daar hanteer je een vrij consistente ‘oud linkse’ lijn die ondanks dat die zeker ergens voor staat altijd een bepaalde hang naar consensus tussen de verschillende elkaar bestrijdende kliekjes in zich draagt.

En nu zijn de ‘feministen’ of de intersectionele ‘moslims zijn zielig’ voorhoede daarvan boos op je. De mooiste reacties kwamen van de ‘feministen van kleur’ die met hun kuddegedrag achterbuurt engels gingen smijten: ‘Sit yo ass down!’ Omdat jij een ‘rooie’ man bent moet je je bek houden! En de ervaringsdeskundigen van kleur die hetzelfde punt maken als jij zijn opportunisten, huisnegers en excuusmoslims!

Als je je door de berg met drogredenen naar beneden werkt, zie je onderop een zenuw liggen. Dat is de zenuw van het collectieve narcisme waar je op bent gaan staan. Een steeds groter probleem in onze op aandacht en exposure draaiende publieke debat. Een bundeling van individueel narcisme dat veiligheid en voordeel zoekt in een collectief onder het mom van een identiteit of een doel. De eigen afzonderlijke verongelijktheden vormen dan uiteindelijk de inhoudelijk collectieve oogkleppen voor de hele groep. Het publieke debat wordt zo voor individualisten en alleenstaande eigenpijpers een beetje zoals dat spel van vroeger met al die kleurtjes op de grond…’Twister’. Ik vond dat altijd een kutspel.

Verder is alles wel een beetje gezegd in de discussie volgens mij. Ik wilde je eigenlijk alleen even laten weten dat ik je een goeie gozer vind.

PS: De enige wiens irritatie ik wel begreep was Stella Bergsma. Stella is naar ik meen net als ik ‘voorbij haar eigen narcisme’. Dat zij zich door een mild verwijt van collectieve hypocrisie aangesproken voelde als vrouw of feminist leek mij een soort collectiviteitspersoonsverwarring. Als essentialistisch emancipist speelt zij helemaal geen twister meer. Het volgende briefje is aan haar.

 

 

 

Auteur: Amsterjan

Amsterjan is historicus, Amsterdamse stadsgids en zanger.

Eén gedachte over “Briefje van omejan: aan Eddy Terstall”

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *