Op dit moment hebben de politieke partijen een denkpauze gekregen van formateur Schippers om na te denken hoe de kabinetsformatie uit haar status quo geraakt. Een kansloze missie aangezien de afgelopen dagen duidelijk is gebleken dat alle betrokkenen meer bezig zijn met hun eigen belang, lees ego, dan het landsbelang. En dat is niet nieuw. We zitten namelijk al decennialang opgescheept met bestuurders zonder enige vorm van visie. En zonder visie heb je geen missie. Lachebekje Rutte is daarvan de ultieme uitwas. Zonder blikken of blozen heeft hij altijd verkondigd niet te geloven in visie. Hij zit er slechts om problemen op te lossen. Wat Rutte vergeet is dat je een visie en missie nodig hebt om problemen structureel op te lossen. De gevolgen van dit beleid, noem het incidentenpolitiek, kennen we. Neem het voorbeeld van deze week, een hoofddoekje bij de politie. Een incident dat enorm uitvergroot wordt, waar onze bestuurders vergeten leiding te geven en wijzen op het grotere belang. Het grotere belang is hierbij uiteraard de scheiding van kerk en staat. Eén van de fundamenten van de Nederlandse samenleving die bij voorbaat deze discussie zou beëindigen. In een publieke functie zijn religieuze uitingen uitgesloten. Onze incidentenpolitiek zorgt ervoor dat ons fundament langzamerhand afbrokkelt, het ruïne scenario. Alvorens verder te gaan met de formatie van een nieuw kabinet lijkt het me daarom wenselijk dat we de belangrijkste punten van het fundament van Nederland nog eens benoemen. Vervolgens kunnen we een kabinet formeren dat bereid is om de nodige maatschappelijke problemen aan te pakken met respect voor onze fundamenten. Fundamenten die onaantastbaar zijn en de basis vormen voor een lange termijn visie waar we met ons land voor willen staan.