In 2014 bepleitte het Nationaal Comité om Bevrijdingsdag om te dopen in Dag van de Vrijheid. Uiteindelijk heeft het Nationaal Comité onder aanvoering van Jacques Wallage bakzeil moeten halen. En dat is maar goed ook: Bevrijdingsdag vieren we om te herdenken dat de Duitse bezetter capituleerde. Nederland was weer een vrij land, een zelfstandige natie, maar dat wil niet zeggen dat de Nederlanders vanaf dat moment in vrijheid konden leven. Wallage en co beseften blijkbaar niet dat vrijheid iets anders is dan bevrijd worden van een bezetter. Vrijheid kent namelijk vele definities waarvan het recht om vrij te zijn van slavernij, gevangenschap of overheersing van een despotische macht gegarandeerd door een grondwet er slechts één is. In de sociologie wordt vrijheid bijvoorbeeld gezien als de mogelijkheid om te doen en laten wat men wil zonder de vrijheid van een ander te beperken, zowel in lichamelijke als in geestelijke zin. Voor de lezers die geïnteresseerd zijn in filosofisch geneuzel heeft Wikipedia een redelijk beschouwende pagina. Libertariërs gaan altijd uit van individuele vrijheid en benoemen dat als soevereiniteit van het individu. Centrale vraag blijft of we vrij zijn in ons doen en denken.
Tag: Normen en Waarden
De maakbare wereld
Genietend van een schitterende zonsondergang op het Wad zit ik, onder het genot van het laatste restje van een 15 jaren oude jubileum Beerenburg van de Weduwe Joustra, in de kuip van mijn bootje dat ik aan de rand van de Koffiebonenplaat ten zuidoosten van Terschelling voor anker heb gelegd. Het klotsen van de golven en af en toe het krijsen van een meeuw zijn de enige geluiden die ik hoor. In de schemering lijken de zeehonden, die de Koffiebonenplaat als hun thuisdomein zien, op spookachtige verschijningen. Onder de indruk van de alom aanwezige en immer imponerende natuur, schieten er allerlei gedachten door mijn hoofd. Gedachten over “de maakbare wereld”.
Weg met ons!
Op de redactie van Batavirus wordt de laatste dagen veel gediscussieerd over de grote instroom van “gelukzoekers” in de Europese Unie. Hoewel de meningen ernstig verschillen en daardoor de emoties regelmatig hoog oplopen, bemerken we ook dat er consensus is. We erkennen allemaal dat er een humanitaire ramp gaande is. Ook begrijpen we dat deze mensen de gebieden waar ze vandaan komen de rug toekeren, gebieden die nog niet geschikt zijn om een kernproef te houden. Wat we niet begrijpen is de vreemde berichtgeving die we wel of juist niet tegenkomen, berichtgeving die vaak haaks staat op ontwikkelingen in de Nederlandse samenleving die ons arme Nederlanders aangaan. Een klein overzichtje.