Geachte heer Pauw, beste Jeroen,
Woensdagmiddag zoefde ik in mijn comfortabele limousine door het prachtige Groninger landschap met op de achtergrond het geluid van radio NPO1 alwaar jij werd geïnterviewd. Hoewel jouw sonore stemgeluid mij in het algemeen niet stoort, wist je deze keer mijn irritatiegrens te overschrijden. Schrik niet, het was niet het timbre van je donkerbruine stem, nee het betrof de inhoud van je woorden. Uitgebreid wist je prachtig te verhalen over de trieste omstandigheden van de arme zieltjes in Nepal.