‘Iek bein hart oppèh zoekhè geweist…. maar die naiderlandsè identitaait?…. neej die hep iek niet kevondein’. Deze historische uitspraak van prinses Maxima uit 2007 kunnen we wellicht als de aanvang van het kansloze geneuzel over de Nederlandse identiteit beschouwen. Hoewel we nu inmiddels gelukkig wèl weten waar die identiteit uit bestaat – Zwarte Piet, de joods-christelijke Paashaas in het Hema krantje en de kerstboom – kom ik nog uit het pijnlijke verleden dat het minder duidelijk was en dus enigszins aansloot bij de zoektocht van onze Max.