Ewout Klei heeft het helemaal gehad met de modieuze obsessie van regressief links voor identiteit. Ook het gekerm van Nadia Ezzeroili die geen ‘Nederlander’ wil zijn hangt hem de keel uit.
Wat hebben Nadia Ezzeroili, Arzu Aslan, Lamyae Aharouay, Asha ten Broeke, Sunny Bergman, Linda Duits, Quinsy Gario, Sylvana Simons en last but not least Monique/Mounir Samuel met elkaar gemeen? Ze hebben van hun ‘identiteit’ hun verdienmodel gemaakt. Ze zijn feministische, zwarte en/of islamitische narcistische navelstaarders, die de godganse dag jeremiëren over hoe zielig ze zijn en dat dit alleen maar de schuld is van de boze blanke, pardon ‘witte’ man. Pas wanneer ze voor 100% hun zin krijgen en de witte man is gebroken (dus tot androgyne, GroenLinks-stemmende zitplasser met een lullige naam, zeg maar Wil Eikelboom, is getransformeerd) voelen ze zich schadeloos gesteld. Maar vermoedelijk vinden ze niet lang daarna een nieuwe cause célèbre om zich met hart en ziel voor in te zetten. Heel erg Carl Schmitt, maar identiteitspolitiek heeft een vijand nodig om zich tegen af te zetten.