Genietend van een schitterende zonsondergang op het Wad zit ik, onder het genot van het laatste restje van een 15 jaren oude jubileum Beerenburg van de Weduwe Joustra, in de kuip van mijn bootje dat ik aan de rand van de Koffiebonenplaat ten zuidoosten van Terschelling voor anker heb gelegd. Het klotsen van de golven en af en toe het krijsen van een meeuw zijn de enige geluiden die ik hoor. In de schemering lijken de zeehonden, die de Koffiebonenplaat als hun thuisdomein zien, op spookachtige verschijningen. Onder de indruk van de alom aanwezige en immer imponerende natuur, schieten er allerlei gedachten door mijn hoofd. Gedachten over “de maakbare wereld”.