Aanstaande zaterdag 15 april viert Noord-Korea de 105ste geboortedag van de eeuwige president Kim Il-Sung. Een belangrijke feestdag in Pyongyang. Helemaal nu. Normaal gesproken wordt deze dag ‘opgefleurd’ met extra provocaties richting de internationale gemeenschap. Zoals een (mislukte) raketlancering. Maar durft Pyongyang nu ook verder te provoceren met een onvoorspelbare president Trump en een Amerikaans oorlogsschip dat onderweg is naar het Koreaanse schiereiland?
Afgelopen nacht was er ophef op Twitter omdat Noord-Korea tegen buitenlandse journalisten gezegd zou hebben dat er een grote gebeurtenis zou plaats vinden. Het bleek uiteindelijk om de opening van een nieuwe straat te gaan. Ophef om niks. En dat had men kunnen weten. Het regime kondigt ‘belangrijke gebeurtenissen’ die tot internationale ophef leiden nooit van ter voren aan.
En nee, ondanks alle dreigementen zal men in Pyongyang niet zomaar overgaan tot een preventieve aanval op de Verenigde Staten van Amerika of één van diens bondgenoten. Deze dreigementen zijn niet nieuw maar hanteert men al decennia lang. Het is blufpoker en tot nog toe erg succesvol om internationale partners tegen elkaar uit te spelen. Een aanval zou pure zelfmoord zijn, en het luxe leven dat men nu heeft wil men echt niet zomaar op het spel zetten. Het atoom- en raketbewapening programma van het land dient een ander doel.
Ten eerste dient het als dekmantel voor interne politiek. Zolang men onder de bevolking het beeld kan handhaven van de Amerikanen als grote vijand die het land willen aanvallen, en het regime dat haar zal beschermen, wordt de aandacht afgeleid van het werkelijke probleem van de bevolking. Namelijk voedseltekort en armoede. Een bloeddorstige vijand die je middels propaganda overal de schuld van kan geven helpt dan enorm. Ten tweede helpt deze strategie het land ook als troefkaart bij onderhandeling met buitenlandse partners. Hoevaak heeft Noord-Korea al niet bakken met geld ontvangen van de internationale gemeenschap voor het tijdelijk bevriezen van het wapenprogramma? Heel veel. Terwijl de belofte van het regime uiteindelijk een farce bleek.
Hoewel China officieel het atoomwapen programma afkeurt weet men in Pyongyang dondersgoed dat China niet zit te wachten op regime change. Amerikaanse soldaten aan de grens bij Dandong, nee dan liever de schuimbekkende ‘vrienden’ uit Pyongyang waar men weinig van heeft te vrezen.
Volgens satelietbeelden van de Zuid-Koreaanse inlichtingendiensten zou Noord-Korea klaar zijn voor een nieuwe ondergrondse kernproef. Niet geheel toevallig vlak voor ‘de dag van de zon’. Komende zaterdag wordt dus wederom een belangrijke dag voor het land, is men echt bereid verder te provoceren en daarmee haar overlevingskansen te verkleinen of blijft het slechts bij woorden. Dat laatste is het meest waarschijnlijke.
