Decemberstress

Decemberstress

Inmiddels hebben we het Sinterklaasfeest en de bijbehorende zwartepietendiscussie en de kortste dag van het jaar achter ons gelaten en mogen we weer vooruitkijken richting rokjesdag. Langzamerhand worden de dagen langer en kruipen we richting de situatie dat we niet meer in het donker vertrekken en thuiskomen van weer een dag op kantoor. Wel moeten we nog een paar maanden afzien en de naargeestige winterperiode overleven. Een periode waar de mens niet voor gemaakt is blijkt ieder jaar uit de piek in het aantal zelfdodingen en slachtoffers in het verkeer. Voordat we weer ons normale levenspatroon kunnen oppakken moeten we ons nog even door de komende feestdagen en jaarwisseling worstelen. Afzien, maar dat is de decembermaand sowieso.

Achter menig voordeur slaat de decemberstress inmiddels volop toe. Noodgedwongen, immers verplicht 2 weken vrij voor velen, zitten we de hele dagen op elkaars lip. Leuk zo’n familie maar je moet er niet de hele dagen mee hoeven doorbrengen. Ondertussen gaan de voorbereidingen voor de kerstdagen verder. Beide dagen zijn inmiddels weer volgepland, eerste kerstdag met de schoonfamilie en tweede kerstdag met de  schoonfamilie van je partner. Hoe je het ook bekijkt, er zit altijd iemand met schoonfamilie opgescheept. Familie die je overigens de rest van het jaar alleen op verjaardagen treft, verplicht nummertje. Familie die je hebt gekregen door je geboorte of je partnerkeuze en die je normaal niet tot je vriendenkring zou rekenen. Tot overmaat van ramp is in het schema opgenomen dat we dit jaar eerste kerstdag optreden als gastheer. De discussies over het kerstdiner hebben nog net niet geleid tot een huwelijksbreuk. Gelukkig weten we wat een ieder wel of niet lust en is de menukaart samengesteld uit minimaal 5 gangen opgebouwd uit voedsel wat we enkel en alleen met kerst tot ons nemen. Wat rest is het prettige vooruitzicht om de benodigde ingrediënten in huis te halen. Het kerstpakket draagt zo als altijd niet bij en levert louter nutteloze dingen op die ergens in de kast verdwijnen om ze in de loop van het jaar geleidelijk richting kliko te verplaatsen. Uiteraard lukken de kerstinkopen niet bij 1 winkel, integendeel dezer dagen kom je in winkels waar je normaliter geen klant wilt zijn. Naast de voorbereidingen voor een copieus kerstdiner moet uiteraard ook het huis in kerstsfeer worden gebracht. Inmiddels hebben we de loden gang naar het tuincentrum, het walhalla van de kerstspullen sinds augustus jongst leden, achter de rug. Oh ja, en de klucht van de jaarlijkse postsponsoring in deze periode, het verzenden van Kerst en Nieuwjaarsgroet. Uiteraard zijn er wat mensen verhuisd en blijkt dat we onze administratie niet op orde hebben. Ook krijgen we kaarten binnen van mensen die we uit ons systeem hadden verwijderd, maar waar we ons nu verplicht voelen ze toch een kaart terug te sturen.

Als dan eindelijk de kerstdagen achter de rug zijn hebben we 1 week om ons voor te bereiden op de jaarwisseling. Een jaarwisseling die we thuis doorbrengen en waar iedereen het nog niet vroegtijdig afgestoken vuurwerk de lucht inknalt als de klok 12 uur slaat. Weer of geen weer, iedereen komt naar buiten en wenst zijn buren een “welgemeend” voorspoedig Nieuwjaar met klef gezoen en handje schudden. Je betrapt je er op dat het je niet gelukt is om die buurvrouw of buurman te ontwijken die je absoluut niet wilde zoenen. Na het vuurwerk belanden we ergens in de buurt bij iemand in de woonkamer en doen net of we het gezellig vinden om samen met de buren dronken te worden. Het is humoristisch om te zien hoe onuitgesproken ergernissen langzamerhand zichtbaar worden naarmate er meer alcohol door het lichaam is opgenomen en de remmingen verdwijnen.

En dan is het 2 januari en mag je eindelijk weer aan het werk. Ook op kantoor moet je je nog even door de nieuwjaarswensen heenslaan. Als je pech hebt trouwens ook nog door wat nieuwjaarsrecepties. Eind januari is dan eindelijk alles weer normaal. Wat rest is het opmaken van de rekening van de maand december, een maand waar we gek genoeg maar 1 maandloon binnenkrijgen terwijl we er 2 uitgeven. En weer bekruipt je de gedachte dat je hiervan een hele mooie vakantie had kunnen boeken. Een vakantie ver van de decemberstress in een land waar ze niet aan Kerst en jaarwisseling doen, als er tenminste zo’n paradijs op aarde bestaat.

Mocht u nu denken dat ondergetekende dit jaar meedoet aan dededecemberstress, dan kan ik u geruststellen. Ik heb me weten te drukken voor alle verplichtingen en sluit me een dag of tien af van welke vorm van een sociaal leven dan ook. Wat rest is u Vrolijke Kerstdagen en een prettige jaarwisseling toe te wensen.


Meer artikelen in deze categorie:
[catlist categorypage=”yes”]


Auteur: Watapatja

Out of the box omdenker die graag zijn mening ventileert over allerlei onderwerpen met zwaartepunt sociale zekerheid, onderwijs en arbeidsmarkt. Motto; verbaas en verwonder, immers niets is wat het lijkt! Twittert onder de naam @Watapatjee

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *