De afgelopen dagen heeft onze regering ons verrast door een duidelijk standpunt in te nemen tegen Turkije. Mark Rutte en met name Aboutaleb hebben het signaal afgegeven dat we niet langer met ons laten spotten. In de diverse media zijn de achtergronden voor het conflict dat is ontstaan inmiddels vanuit alle hoeken belicht. De liefhebbers van Social Media hebben genoten en hun onderbuik kunnen legen. Wat met name opviel was de stoere taal die vanuit de toetsenborden het wereldwijde web werd opgegooid. Het Nederlandse volk dat toch bekend staat om haar feminiene grondslag presteerde het om uiterst masculiene terminologie uit te slaan. De vraag is of deze toetsenbordhelden die elke nuance voorbij waren ook in actie komen als hun masculiene taal omgezet dient te worden in masculiene daden. Ik denk dat ze zich dan liever verschuilen achter de brede ruggen van onze nationale politie, ME en overige goed getrainde diensten.
En daar hebben we de crux te pakken. Wereldwijd kennen we namelijk meer masculiene maatschappijen dan feminiene. Nederland behoort samen met de Scandinavische landen en Costa Rica namelijk tot de uitzonderingen. En dit plaatst de reactie van denemarken naar aanleiding van de Turkijerel ook in een ander daglicht. De rest van de wereld is in meer of mindere mate masculien. Geert Hofstede, cultuurantropoloog van het eerste uur, heeft hier jaren onderzoek naar gedaan. Uit zijn onderzoek blijkt overigens dat Turkije en ook Rusland tot de middenmoot van de masculiene landen behoren. Onderstaande vergelijkingen kunt u zelf terugvinden door deze link aan te klikken. Vult u voor de lol maar eens Japan in, dat is de absolute top qua masculiniteit.
Uiteraard zit er een groot verschil tussen masculiene en feminiene maatschappijen. Een uitleg over de verschillen tussen masculien en feminien vindt u hier. En deze verschillen worden pas echt duidelijk als we kijken naar communicatie. Kort gezegd heb je iemand die vanuit een feminiene cultuur communiceert nooit bij kop of kont. Het is niet voor niets dat we al jaren opgescheept zitten met het polderen, het zoeken naar eeuwige consensus om iedereen tevreden te houden met als gevolg dat nooit iemand tevreden is. Grenzen aangeven is geen onderdeel van een feminiene cultuur. In masculiene culturen zie je juist het tegendeel, veel geschreeuw en gebluf waardoor oplossingen meestal ook ver te zoeken zijn. Een verschil dat na enkele decennia migratie inmiddels ook in ons dagelijks leven is geslopen, immers veel migranten komen uit masculiene culturen.
De Turkijerel is een eerste stap in de omslag die ons land de komende jaren nodig heeft. We hebben behoefte aan een sterk bestuur die knopen gaat doorhakken. Vanavond hebben we een debat tussen Rutte de feminiene en Wilders de masculiene. Ik kijk er met genoegen naar uit aangezien deze sterke tegenstelling de leukste debatten oplevert. Wel besef ik me dat het een clash gaat worden tussen twee plucheklevers die niet zal leiden tot enig inzicht hoe het verder moet met ons land. Maar dat is logisch, het zijn beiden politici die retorisch sterk zijn, maar elke vorm van een duidelijke visie ontberen. Ja, ze zijn gemeten naar Hofstede meer Nederlander dan ze zich zelf beseffen. En toch, ik zie vooruitgang, Nederland recht de rug!
