Veel bedrijven, werkgevers en leveranciers van flexibel personeel doen mee aan allerlei “wedstrijden” om zo af en toe ook eens positief in het nieuws te komen. Dergelijke programma’s worden nu van de buis gehaald en prijswinnaars nemen alsnog afstand van hun eerdere deelname. In een aantal gevallen blijken dergelijke wedstrijden namelijk een verdienmodel voor de organisatie van de wedstrijd en niets anders.
Afgelopen donderdag was het tijd voor de “Dag van de Flexibele Arbeid inclusief de uitreiking van de Staffing Awards”. Een goed initiatief om in deze markt het kaf van het koren te scheiden. Met een sterke jury, zo zien we op de website van Staffing Awards waaronder zeker niet de minsten zoals:
- Josien van Breda (FNV Zelfstandigen)
- Jurriën Koops (Directeur ABU)
- Gerard Mulder (Commercieel directeur Textkernel)
- Reinald Snik (Ceo Carerix)
- Mark Bassie (Directeur Flex-Beheer)
- Sjouke Wynia (DGA Wynia&Co)
Van een dergelijk gerenommeerde Jury mogen we het e.e.a. verwachten. De uitslag treft u hier. Wat daarbij opvalt is het ontbreken van een aantal toch zeer gerenommeerde intermediairs en een best hoge notering voor bijvoorbeeld het vrij onbekende Panda International. Dat brengt ons tot de spelregels. Het draait voornamelijk om referenties en dat kan een prima uitgangspunt zijn. Graag zou ik zien dat ook financiële criteria werden meegenomen. Dit zodat bijvoorbeeld niet een bedrijf dat haar hele vermogen heeft uitgeleend aan haar moedermaatschappij zonder zekerheden daarvoor gekregen te hebben, met een prijs aan de haal gaat. Je wilt geen prijswinnaars die mogelijk failliet kunnen gaan op korte termijn, althans lijkt mij. In elk geval heeft de jury helaas niet al teveel invloed.
De einduitslag wordt namelijk gebaseerd op de volgende drie onderdelen:
– Via Ratecard ontvangen referenties (70%);
– Antwoorden op de enquête/vragenlijst (10%);
– Juryoordeel op basis van video-interview (20%).
Wat dus opvalt is dat Ratecard zwaar weegt. Dan volgt bij mij de vraag of beïnvloeding van de uitslag tot de mogelijkheden behoort. Daarnaast vraag ik mij af of er bij deze Awards sprake is van een level playing field. We lezen dat de Staffing Awards dit jaar voor de derde achtereenvolgende keer werden georganiseerd door VictorMundi B.V., de initiatiefnemer van de verkiezing. VictorMundi is een 100% dochter van de Tomorrow Group. Dan volgt de vraag wat is Ratecard, van wie is Ratecard en heeft iedereen gelijke kansen of is het resultaat door geld te betalen mogelijk te beïnvloeden?
Het betreft een tool voor het inwinnen van referenties op de arbeidsmarkt. Het is een handelsnaam van NEW-It BV een 100% dochter van de Tomoorrow Group. Op deze menu kaart ziet u dat het gebruik van Ratecard volledig gratis is. Echter is het voor partijen mogelijk om tegen betaling van extra mogelijkheden gebruik te maken bij Ratecard. De vraag is in hoeverre actieve betalende klanten van NEW-It BV invloed hebben op de via Ratecard te ontvangen referenties die voor 70% de uitslag bepalen. Gezien de referenties op Ratecard en de prijswinnaars heb ik een donkerbruin vermoeden hoe dit werkt.
Aan de andere kant zal een branchevereniging als de Abu haar goede naam niet op het spel zetten. Haar leden zullen ook graag zien dat de directie van de Abu een winnaar in de markt aanwijst, althans als je de winnaar wordt. Derhalve reken ik erop dat de heer Koops zeer kritisch zal hebben gekeken naar zijn rol in deze verkiezingen en goed toezicht zal hebben gehouden.
De jury leden zou ik voor volgend jaar in elk geval willen adviseren alle referenties mee te laten tellen. Dus niet uitsluitend de referenties die via Ratecard binnen kwamen. Dat lijkt mij de kansen op een echt eerlijke competitie toenemen. Waarbij ik overigens ook denk dat het verstandig is als de juryleden de referenties zelf gaan beoordelen. Nu worden de referenties op basis van big data-analyse en menselijke interpretatie door de getrainde en onafhankelijke professionals van VictorMundi B.V. gecontroleerd en – indien wel of niet akkoord – geverifieerd of afgekeurd.
Hoewel, die big data-analyse klinkt natuurlijk wel weer als hyper moderne muziek in de oren.
