Geachte heer Wijnberg,
Net als u ben ik een millennial (32), heb gestudeerd en ben opgegroeid in een gegoede familie. Tot zover onze overeenkomsten Ik kom uit rechts-conservatief gezin, ICTO, VVD en uiteraard een abonnement op StaVast. Veel van de wereld gezien, maar vakanties vieren we bij voorkeur in het familiehuisje in Eernewoude. Hoe we over het Koninklijk Huis denken laat ik maar aan uw verbeelding over. Kort en goed, een fatsoenlijk rechts gezin.
Ik heb uw open brief aandachtig en met waardering voor uw uitgestoken hand gelezen, waarbij ik direct struikelde over de zin ‘Ik snap die stiekeme voorliefde voor een beetje populisme wel’. Hier wringt de schoen en het volstaat uw schrijven te beantwoorden aan de hand van deze ene opmerking.
Geen term is zo aan inflatie onderhevig als populisme. Dat is overigens niemand kwalijk te nemen, van populisme kan immers niemand een duidelijk afgekaderde definitie geven. Populisme is een containerbegrip geworden, een zinloos begrip waar feitelijk geen enkele eigenschap, inhoud, kwaliteit of kwantiteit mee kan worden aangeduid. Dat u, iemand van ‘voorbij de waan’ het toch gebruikt vind ik erg jammer.
Is Wilders een populist, omdat hij zegt namens het volk te spreken? De partij van Wilders heeft in concreto twee speerpunten: de Europese Unie en de Islam. Onderzoek na onderzoek wijst uit dat de Nederlandse bevolking bij (ruime) meerderheid niet positief tegenover zowel de Europese Unie als de Islam staat. Dat maakt het lastig om te weerspreken dat Wilders het geluid van een substantieel aandeel Nederlanders verwoordt. Veel relevanter is de vraag of Wilders dit met de juiste intenties doet, of dat hij met zijn verhaal demagogie bedrijft. Dat vind ik een betere vraag dan zinloos gekissebis over de vraag of een politiek correcte inhoudsloze definitie op Wilders van toepassing is.
Bijkomend voordeel is dat u met deze vraagstelling niet direct alle aanhangers van Wilders, of mensen met kritiek op de islam of de Europese Unie, verdacht maakt. Of, nog erger, wegzet als een groepje domoren die niet door de retoriek van een charlatan kunnen prikken. Wie op Wilders stemt mag dan niet altijd ‘hoogopgeleid’ zijn, ze hebben verdomd goed begrepen waar de schoen wringt: ze verpesten het feestje van de winnaars. Mensen die baat hebben bij de EU, omdat ze er geld aan verdienen of voorstander van federalisering zijn, worden liever niet gewezen op de nadelen van hun hobby. Zo ook hebben mensen die dromen van geslaagde multiculturele integratie veel moeite met kritiek. Er bestaat binnen die kringen een blinde vlek voor de verliezers die hun opvattingen met zich meebrengen.
Mensen die hun wijken zien veranderen, de stad niet meer herkennen, onophoudelijk horen dat hun identiteit niet bestaat en door de aansluiting van arme landen zoals Polen hun werkgelegenheid als tuinman, klusjesman, lasser, chauffeur etc. aan hun neus voorbij zien gaan. Het volstaat niet om nu, jaren later, te beweren dat er aandacht voor die mensen is, dat we beter gaan luisteren. Op de SP en PVV na is geen enkele partij bereid concessies te doen aan de Europese Droom, teneinde de sociaal/economische onderlaag te beschermen. De facto kiezen de andere partijen voor de winnaars van de veranderende samenleving. In veel opzichten een begrijpelijke keuze, maar niemand durft ‘Henk en Ingrid’ tête-à-tête te vertellen dat hun belang moet wijken voor het grotere (Europese) plaatje.
Het probleem is niet dat u en de uwen het belang van de sociaal/economische onderklasse niet dienen, maar dat u waarschijnlijk denkt dit wel te doen. Een voorbeeld: ik lees uw blog regelmatig en met name artikelen van de heer Bregman lezen als een exponent van extremistische redelijkheid. Hij krijgt het voor elkaar om van een gemeenteraadslid intimiderende schavuit een slachtoffer van de media-cultuur te maken. Zelfs bij DWDD mocht meneer bij wijze van wiedergutmachung een paar minuten presenteren. Herinnert u zich nog die Tokkie die “jullie kunnen geen piemel krijgen” tegen dames van Vluchtelingenwerk riep? Stuur meneer Bregman eens bij hem langs, ik ben benieuwd welk maatschappelijk leed hij achter de voordeur van de blaaskaak ontwaart.
Voor wie kiest meneer Bregman/uw blog partij? Voor de wijkbewoners die geen macht of middelen hebben om zich tegen de treitervlogger te weren of voor een wit voetje bij de progressieve elite, die smult van een plottwist waarin de nobele wilde alsnog een slachtoffer van onze keiharde rechtse samenleving blijkt? Goed, de vlogger heeft geen prettig leven. Gescheiden ouders, schulden, weinig te besteden en naar alle waarschijnlijkheid een laag zelfbeeld. Maar dat lot treft veel jongeren in deze nieuwe economische realiteit en niet iedereen kiest ervoor om het bijltje erbij neer te leggen. Hoe denkt u dat Rachid, Fatima of Ugur het vinden, dat telkens weer de zwarte schapen uit hun gemeenschap op het schild gehesen worden en hun wandaden bedekt met de mantel der empathische liefde?
Welk belang u hiermee denkt te dienen, behalve een geruststellende bevestiging van uw eigen wereldbeeld, is mij een raadsel van mythische proporties. Daar zou ik graag uw mening over horen. U besluit uw betoog met een oproep tot het verlaten van onze ‘hokjes’. Dat is een aardige oproep, maar dan moet u de hokjes wel juist benoemen. U schrijft ‘beste PVV-stemmer’, maar dat is beslist niet een één en ondeelbare categorie. Veel mensen stemmen PVV met de grootst mogelijke tegenzin, bijna beschaamd, maar vooral boos dat alle andere partijen het vertikken om hun geluid te laten weerklinken in Den Haag. Uiteraard trekt een rechtse volkspartij figuren aan die het liefst op een eiland zou droppen, maar adresseer die groep apart en als zodanig. Verwar ons, brave rechtse rakkers, niet met het tuig dat AZC’s belaagd of lacht op Facebook om gruwelijke foto’s van verdronken migranten. Wij willen een samenleving waarin iedereen gelijke kansen heeft, ongeacht huidskleur, religie, afkomst of lidmaatschap van de Correspondent. Ook wij zijn bezorgd over de toenemende segregatie, verharding en polarisatie, wees daar goed van doordrongen.
De ‘boze burger’ is niet gevallen voor het vermaledijde populisme maar heeft geen greintje vertrouwen meer in de politiek. Jaren geleden werd ‘het volk’ al nagedaan als een onophoudelijk mopperend wezen dat niet ophoudt over ‘de hoge heren’ en dat ‘hun zakkenvullers benne’. Van Koten en de Bie, Jiskefet, Joop en Ria van Draadstaal, Koefnoen, onze rode komieken weten er wel raad mee. Genoeg gelachen zou ik zeggen, tijd om na al die jaren eens de moeite te nemen om die gekke arbeiders eens serieus te nemen. Snoei ongenadig hard in de semi-overheidssector, hanteer de Balkenende-norm en zet criminelen die zich openlijk identificeren als (bijvoorbeeld) Marokkaan in plaats van Nederlander uit na het plegen van een zwaar delict. Het is niet te veel gevraagd, zeker niet in ruil voor een toekomst waarin veel mensen een uitzichtloze toekomst moeten accepteren en delen met nieuwkomers. Wat we ook van de Nederlandse toekomst maken, laat het in ieder geval rechtvaardig zijn. Dat is, zeer beknopt, wat ik u als boze rechtse man zou willen meegeven.
Lang leve het Koninkrijk,
Met vriendelijke groet,
Ron Doherty
Lees ook: Briefje van Omejan aan Rob Wijnberg
Eén gedachte over “Ingezonden: Het feestje van de winnaars”