Afgelopen week viel mijn oog op een artikel in het NRC. De kop van het artikel impliceert dat Nederlanders totaal 50 miljoen kilo overgewicht meetorsen. Het artikel zelf fileert deze cijfers en noemt deze bewering ongefundeerd. De vraag is nu of obesitas echt een maatschappelijk probleem is? De definitie van obesitas is hierin duidelijk, obesitas is namelijk de situatie waarin ernstig overgewicht een direct gevaar vormt voor de gezondheid. Het is dan ook niet meer dan terecht dat we volop aandacht besteden aan deze welvaartsziekte. Gek genoeg doen we dat wederom door in te grijpen als het kwaad al is geschied. Inmiddels is er een hele industrie ontstaan rondom obesitas. Cursussen gezonder eten, liposuctie om even wat overtollig vet te verwijderen of het plaatsen van maagballonnen om te veel eten onmogelijk te maken. Het zou mij overigens niet verbazen als er binnenkort programma’s ontstaan voor die chagerijnige te dunne mensen, u kent ze wel, die lopende röntgenfoto’s.
De werkelijke oorzaken van overgewicht laten we echter buiten beschouwing, terwijl daar mijn inziens de meeste winst te behalen is. Obesitas is namelijk een ziekte die nu op de kaart staat omdat ons dagelijks leven de afgelopen decennia nogal veranderd is. De grootste verandering betreft ons dagelijks werk. Echt fysieke arbeid is inmiddels een uitzondering, we zitten de hele dag vastgeplakt in onze comfortabele bureaustoelen. Dit zie je overigens ook terug in de ARBO-wetgeving, we mogen fysiek ook niets meer. Voor werkgevers regelmatig een frustrerend iets, je medewerker mag bijvoorbeeld op het werk niet meer dan 25 kg tillen. Dezelfde medewerker gaat na het werk naar de sportschool waar hij/zij zonder problemen aan gewichten loopt te sjorren die de grens van 25 kg zoveel mogelijk overtreffen. Absurditeit ten voeten uit. Maar werkgever wees blij, dit is tenminste een medewerker die nog sport en daarmee de nodige calorieën verbrand. En hiermee komen we tot de kern van het probleem. Hoe we ook ons best doen om gezonder te eten, we bewegen te weinig. Voor gezonde maaltijden kunt u uiteraard elke vrijdag weer terecht op Batavirus, waar onze chef-kok Verbraak u de lekkerste gerechten voortovert inclusief de instructies hoe u deze zelf kunt reproduceren. De laatste bijdrage was speciaal voor de liefhebbers van Bambi. Inmiddels staan er genoeg bijdragen om een maand lang gevarieerd en verantwoord te eten. Maar dan moet u wel zelf koken. En nee, een kant-en-klaar-maaltijd in de magnetron opwarmen valt niet onder de culinaire vaardigheden.
Maar gezond en bewust eten alleen zal u niet helpen. Nee, iedere Nederlander moet meer bewegen. In plaats van het vele geld dat in voorlichting gaat zitten, zou ik onze overheid dan ook willen oproepen om sport weer op de agenda te zetten. Openbare zwembaden moeten tegenwoordig kostendekkend zijn, en dat zijn ze indien een deel van de voorlichtingsgelden naar de exploitatiekosten gaat. En als we toch bezig zijn dan kan het schoolzwemmen ook direct weer op de agenda. Hetzelfde geldt overigens voor sporthallen, in mijn jeugd stonden deze naast iedere basisschool en werden deze overdag gebruikt voor de gymlessen van de school terwijl ’s avonds de lokale sportverenigingen hun trainingen hier afwerkten. Een sporthal en een basisschool horen onlosmakelijk bij elkaar. Dit geldt ook voor alle andere vormen van onderwijs. De jeugd krijgen we dus weer aan het bewegen door het op school in te voeren. Volwassenen ligt wat lastiger. Laten we in ieder geval zorgen dat volwassenen die willen sporten dit betaalbaar in hun omgeving kunnen doen, komt de sociale cohesie ook ten goede.
En dan heb je nog die mensen die niet willen sporten, de mensen die als een echte Bourgondiër door het leven gaan. De mensen die er ook niet mee zitten om een kilootje of wat extra mee te tillen. Wel, dit valt onder het zelfbeschikkingsrecht. Niet iedere Nederlander die graag lekker eet is ziek, zo als niet iedere regelmatige genieter van een alcoholische versnapering verslaafd is. Dus overheid, biedt goede zorg voor iedereen die echt ziek is, denk meer in preventieve oplossingen en faciliteer deze. En accepteer het nou maar, die vele gezellige “dikkerds” zijn dik tevreden met hun extra kilootjes.
