[Gastcolumn Erik de Vlieger] Het verrottingsproces

Eric de Vlieger

Buitenlandse zaken is in de afgelopen decennia een verlengstuk van met name de PvdA geworden. Dat is begonnen ten tijde van het kabinet Den Uyl en eigenlijk nooit meer opgehouden. Symptomatisch voor een groot deel van de overheid: de geslaagde ‘mars door de instituties’ van links. Overal zitten PvdA’ers: op basis van hun partijloyaliteit, zelden op basis van merites.

Aan de faculteiten voor menswetenschappen komen bijna alleen ‘linkse’ mensen aan het werk. Bij de omroepen, de pers, het maatschappelijk middenveld, internationale organisaties, het onderwijs enzovoort. Overal hetzelfde. En de andere partijen als CDA, D66 en VVD hebben dit gewoon laten gebeuren. Via de verdeelsleutel – Wie is er nu aan de beurt? – immers krijgen ook zij allerlei baantjes, zij het dat de PvdA vanuit het prille verleden deze banencarrousel het beste beheerst.  En als een partij die aan de beurt is niemand heeft met de juiste kwalificaties, dan benoemt men desnoods iemand die volkomen ongeschikt is. En belangrijker nog is het uitvoeren, tegen elke prijs, van de eigen politieke agenda, met die van de PvdA voorop. Dit weet de grachtengordelmedia trouwens ook, maar niemand spreekt het uit.

Is het u opgevallen hoeveel enorme missers en overschrijdingen bij inmiddels tientallen overheidsprojecten plaatsvinden? Waarbij de topmanagers of bestuurders zonder uitzondering leden van politieke partijen zijn? Toeval? Nee, het resultaat van een al decennia falend politiek systeem.

Laat ik een concreet voorbeeld geven van een kennis die betrokken was en waar het helemaal mis ging.  De zaak Srebrenica. Sinds 1986 werkte hij regelmatig in Oost-Europa. Voorafgaand aan zijn studie had hij zich in de geschiedenis van deze regio gespecialiseerd. In militaire dienst leerde hij Russisch. Tijdens zijn werk kwamen daar vloeiend Pools, Tsjechisch en later ook Hongaars bij. Vanaf 1992 werkte hij permanent vanuit zijn standplaats Hongarije voor een Amerikaanse organisatie waarvoor hij regelmatig rapporteerde. Doel was om in het grensgebied van vijf Centraal-Europese landen een mogelijk ’tweede Joegoslavië’ te voorkomen. Wat hem regelmatig bij bezoeken aan ambassades opviel was de ongelooflijke onkunde van Nederlandse diplomaten inzake deze regio. Geen talenkennis, geen historische kennis… helemaal niks. Hij vond dat zorgwekkend. Maar het kon nog erger…

De ambassadeur en minderhedenkwesties

In november 1994 had hij intensief contact met de Nederlandse ambassadeur in Hongarije. De oorlog in Joegoslavië was dagelijks in de media. De ambassadeur was ook gevolmachtigde voor Nederland in Kroatië, dat nog niet erkend was, en een hoofdrol speelde in de oorlog. De man – lid van de PvdA – vertelde hem over zijn carrière. Hij was tamelijk gefrustreerd. Hij was eerder met een collega op het vaderlandse Ministerie van Buitenlandse Zaken verantwoordelijk geweest voor de invoering van een fraudebestendig paspoort. Wellicht kunt u zich deze ‘paspoortenaffaire’ nog herinneren? Het liep uit op een drama met een faillissement voor een Nederlands bedrijf en 150 gedwongen ontslagen. Buza had volkomen gefaald.

Je zou verwachten dat na een dergelijk politiek schandaal (o.a. een parlementaire enquête) het dan einde carrière is voor zo’n man. Welnee, hij kon gewoon zijn carrière voortzetten, maar moest wel uit het zicht van het parlement, dat immers maatregelen had geëist, opdat ‘zoiets nooit meer zou gebeuren’.

Hij werd benoemd tot tweede man in Zuid-Afrika – dus: buiten het zicht van de Tweede Kamer – en later vervolgens tot ambassadeur in Hongarije en daarmee ook gevolmachtigde voor Nederland in Kroatië. Niks sanctie, niks ontslag, gewoon voortzetting carrière ondanks zijn falen. Over tot de orde van de dag. “Komt wel vaker voor”, dacht mijn kennis nog even maar het kon nóg erger…

Tijdens het gesprek in 1994 viel het mijn kennis op dat de Nederlandse ambassadeur niets van Oost-Europa of zelfs maar van Joegoslavië wist. Hij sprak geen enkele relevante taal. Van de geschiedenis van het land of van Centraal-Europa was hij nauwelijks op de hoogte. Wel was er iets vreemds. Terwijl in Nederland de multiculturele samenleving hoog op de agenda van zijn partij – de PvdA – stond, wilde hij niet praten over ‘minderheden’ in Oost-Europa.

Ze hadden het wel over de instelling van de safe havens, zoals bij Srebrenica, door de VN. Hij had hier een hard hoofd in en sprak zijn twijfels uit over het nut van de Nederlandse inzet bij Srebrenica.

De ambassadeur sprak toen de voor hem nog altijd legendarische woorden: “Ach, kerel minderhedenkwesties zijn zo achterhaald, dat is de 19e eeuw!” Mijn kennis geloofde zijn oren niet! De man wist niets van het gebied waar hij onze vertegenwoordiger was. Een gebied dat diverse etnische zuiveringen had gekend in de 20ste eeuw! En nu in oorlog was in verband met etnische haat. En deze man was ‘onze man in Kroatië’. Verbijsterend!

Maar weet de media iets van deze onwetende sukkels die via politieke partijen op hun goed betalende zetels zijn neergezet? Ach, de buitenlandredactie van NRC schijnt voortdurend te worden ingefluisterd door het Ministerie van Buza.

De banden gaan zelfs nog veel verder. Een voormalige NRC-correspondent in Rusland was/is getrouwd met een Nederlandse diplomate. De voormalige journalist H.S. (voor het gemak noem ik hem maar even Hubert Smeets) was en is een boezemvriendje van Frans Timmermans. Is dat nieuws? Ik dacht het wel.

Dat verklaart natuurlijk ook de 290.000 euro subsidie die Smeets heeft weten los te peuteren voor zijn Oost Europese nieuwsblog-avontuur. Geld en links zijn in Nederland een ordinair verdienmodel geworden.

De walgelijkheid ten top. Dus wat verwachtten we überhaupt eigenlijk nog van onze zogenaamde kwaliteitsmedia en bovendien wat verwachten wij van de NRC?  Helemaal niets… Helemaal niets. Laat staan van de PvdA als politieke partij. Maar die fuseren binnenkort toch met GroenLinks. 1+1=niets

Erik de Vlieger (@EWdeVlieger)
Erik is ondernemer in Nederland en Portugal
en schildert als @AmsterdamArtist



Meer artikelen in de categorie “Gastcolumns”
[display-posts author=”ingezonden” wrapper=”ul” posts_per_page=”5″ include_date=”false” order=”desc” orderby=”rand”]


Auteur: Verbraak

Auteuriteit. Twittert onder de naam @Verbraak

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *