De enorme stroom reacties die we zowel in de panelen maar vooral daarbuiten ontvingen op voorgaande columns heeft het beeld bevestigd dat vele lezers de wereld van de werkloosheid niet of nauwelijks kennen. In deze editie nemen we u mee aan de hand van Willem en maken u deelgenoot van de idioterie die Willem over zich heen kreeg bij de overgang van een WW-uitkering naar de WWB.
Willem is een man van begin 50, samenwonend en gehuwd en heeft 2 kinderen die niet meer thuiswonen. Willem was werkvoorbereider bij een aannemersbedrijf dat enige jaren geleden failliet ging ten gevolge van de crisis. Willem is sinds zijn 21e al de kostwinner van het gezin, zijn vrouw Sonja heeft altijd de zorg voor het huishouden en de kinderen op zich genomen en is actief als vrijwilligster voor o.a. de Zonnebloem en het Multi-Functioneel Centrum in hun woonplaats. Algemeen kunnen we stellen dat Willem en Sonja een afspiegeling zijn van een doorsnee Nederlands modaal gezin.
De aanvraag
Willem beschikt gelukkig over de nodige computervaardigheden en gaat er eens even goed voor zitten. Een WWB-uitkering (bijstand) dient hij aan te vragen via werk.nl. Het inloggen op dit besloten deel gaat via Digid. Eenmaal ingelogd begint Willem voortvarend aan de aanvraag. De eerste ergernis komt op pagina 2 (zie screenshot).
Willem mag nu aanvinken dat hij akkoord is met alle verplichtingen die een bijstandsuitkering met zich brengt. Vervolgens kan Willem beginnen met het 7-stappenplan (zie screenshot).
Bij stap 1 dient Willem uit te leggen waar hij eigenlijk het lef vandaan haalt om een beroep te doen op de bijstand. Vreemd, aangezien zijn WW-uitkering al meer dan 2 jaren via dit portaal loopt. Vervolgens mag Willem de gegevens van Sonja opzoeken, omdat hem al snel blijkt dat een bijstandsaanvraag gezamenlijk wordt ingediend. Stap 2 gaat over de inkomsten, deze zijn snel ingevuld aangezien er geen sprake is van neveninkomsten, alimentatie of nog gelden tegoed. Bij stap 3 dient Willem alle bankrekeningen in te vullen en de waarde van bezittingen als auto, caravan of boot en antiek of sieraden. Na het invullen van alle verdere stappen, waarin o.a. beschikbaarheid voor de arbeidsmarkt, kan Willem eindelijk op de knop verzenden klikken. De eerste stap naar een bijstandsuitkering is gezet. Willem heeft geluk gehad, alles is in 1x juist ingevuld en verzonden zonder storing.
Het vervolg
Na 3 dagen ontvangen Willem en Sonja een ontvangstbevestiging van hun aanvraag WWB. Tevens moeten ze tot hun verbazing nogmaals een volledige inkomstenverklaring invullen, ondersteund door kopieën van de laatste 3 maanden. De volgende pagina gaat echter een stap verder. Ze moeten alle vaste uitgaven (huur, energie, verzekering, lidmaatschappen, water en eventuele overige vaste lasten) invullen en kopieën bijvoegen van deze lasten. Even breekt er lichte paniek uit bij Willem en Sonja, maar gelukkig vinden ze ook hun originele huurcontract van 12 jaren geleden terug. Vervolgens mogen ze nogmaals een overzicht, inclusief waarde van al hun bezittingen, invullen. Het blad schulden kunnen ze gelukkig terzijde leggen; ze hebben geen schulden. Op het laatste blad volgen wederom alle persoonlijke gegevens en bankrekeningen. Een kopie ID moet toegevoegd worden. Vreemd, aangezien deze is verstrekt door hun eigen gemeente, en vervolgens dienen kopieën van alle bankrekeningen van de afgelopen 3 maanden bijgevoegd te worden. Als laatste werd verwacht dat ze een sollicitatie-overzicht invulden over de afgelopen 3 maanden en kopieën van de sollicitatiebrieven en afwijzingen bij te sluiten. Willem en Sonja hebben een onbehaaglijk gevoel bij het inleveren van al deze gegevens, maar begrijpen dat een gemeente moet toetsen en deze gegevens daarvoor nodig heeft. Willem besluit voor de zekerheid het hele dossier persoonlijk af te leveren aan de balie van het gemeentehuis.
Na 5 dagen staan er onverwachts twee potige mannen op de stoep. Als Sonja de deur opent, stellen deze mannen zich voor als sociaal rechercheurs en zij verklaren dat ze in het kader van een rechtmatigheidsonderzoek een huisbezoek komen afleggen. Tevens wordt Sonja medegedeeld dat het niet meewerken aan een huisbezoek consequenties kan hebben voor de uitkering. Verbouwereerd laat Sonja de heren binnen. Terwijl de vriendelijkste van de twee haar en Willem allerlei vragen stelt, loopt de ander door de woning en kijkt ongegeneerd in kastjes en laden. Na een kwartier nemen de heren afscheid en laten Willem en Sonja in shock achter.
Ondertussen wordt op het gemeentehuis, afdeling Sociale zaken en Werkgelegenheid, een ambtenaar belast met een ander deel van het rechtmatigheidsonderzoek. Binnen de gemeente noemt men dit het digitale deel. De ambtenaar controleert alle aangeleverde gegevens door onder meer het raadplegen van de Basisregistratie personen, Suwinet-Inkijk, Inlichtingenbureau (RDW, SVB, DUO, belastingdienst, Kadaster, GKB en RDW), het UWV en het Digitaal Klanten Dossier. Alle gegevens worden vergeleken en het is te hopen voor Willem en Sonja dat er geen verschillen worden gevonden, want dat zou de basis zijn voor een diepgaand onderzoek. De bevindingen van de sociaal rechercheurs worden aan het dossier toegevoegd en een consulent inkomen en een werkcoach worden aan de nieuwe cliënten gekoppeld.
De consulent inkomen stuurt Willem en Sonja een uitnodiging om over 4 weken hun uitkeringsaanvraag te komen toelichten op het gemeentehuis. De werkcoach nodigt hen eveneens uit, echter daar mogen ze al binnen een week verschijnen. De werkcoach is overigens niet in dienst bij de gemeente. De uitnodiging is verzonden door een afdeling van de Sociale Werkplaats die blijkbaar deze taken uitvoert in opdracht van de gemeente. Opvallend is dat in het intakeformulier wordt gevraagd naar eventuele medische beperkingen of schulden die een actieve invulling van een participatiebaan in de weg zouden kunnen zitten. Let wel (!): een arbeidsbemiddelaar mag dit niet vragen. Hier is hele strenge privacy-wetgeving tegen. Eveneens opvallend in de brief is onderstaand screenshot waar dus een onafhankelijk werkcoach wijst op gevolgen voor de uitkering.
Hoewel Willem en Sonja nog steeds geen cent uitkering hebben mogen ontvangen, terwijl hun vaste lasten doorlopen, melden ze zich voor het gesprek met de werkcoach. Tot hun verbazing begint de sessie met een algemene toespraak voor alle opgeroepen bijstanders. In een flitsende presentatie wordt hen onder de neus gewreven dat het toch echt hun eigen schuld is dat ze geen betaalde baan hebben. Eigenlijk zijn ze met zijn allen een stelletje profiteurs die gebruik maken van algemene middelen waar andere mensen een deel van hun zuurverdiende centen voor afdragen. Ze zijn dan ook verplicht een Tegenprestatie te leveren. Na deze enerverende sessie volgt het gesprek met de werkcoach. De werkcoach is er al snel uit. Het is goed voor Willem en Sonja om in een arbeidsritme te blijven, sociale contacten te onderhouden, netwerk te vergroten en zichzelf verder te ontwikkelen. Ze mogen zich de maandag er op melden bij de Sociale werkplaats. Willem zal ingezet worden in de buitendienst en Sonja mag in de productiehal lichte inpakwerkzaamheden verrichten. Ze krijgen een participatie-overeenkomst voorgelegd en zien tot hun verbazing dat het een contractduur van 6 maanden betreft voor 32 uren per week. Een salaris is niet opgenomen in de overeenkomst, het betreft een ontwikkelplek met behoud van uitkering in het kader van de Participatiewet. Tussen neus en lippen wordt hun duidelijk gemaakt dat weigeren geen optie is, aangezien dan hun uitkeringsaanvraag wordt stopgezet. Op de vraag van Sonja hoe dit dan moet met haar vrijwilligerswerk voor de Zonnebloem krijgt ze te horen dat ze dit moet beëindigen, zeker omdat de Zonnebloem niet erkend wordt door de gemeente als vrijwilligersorganisatie. Sonja zit huilend tegenover de werkcoach en geeft aan dat ze dit werk al 26 jaren doet en ze dit niet kan en wil missen. De werkcoach is echter onvermurwbaar; vrijwilligerswerk mag slechts plaatsvinden bij goedgekeurde organisaties door de gemeente.
Willem en Sonja zijn brave burgers en voldoen inmiddels aan hun verplichtingen en verschijnen trouw op hun ontwikkelplek. Sonja zit Goudse kaarsen in te pakken bestemd voor de export en Willem brengt de post rond binnen de gemeente. Het gesprek met de consulent inkomen heeft geen noemenswaardige problemen opgeleverd. Hun uitkering wordt na 9 weken toegekend met dien verstande dat er een overbruggingsperiode van 28 dagen wordt vastgesteld waar ze geen recht op bijstand hebben, omdat Sonja niet had voldaan aan de sollicitatieplicht in de 3 maanden voorafgaand aan de aanvraag. Willem en Sonja halen hun pensioen wel als gratis personeel in het kader van de Participatiewet.
Deze serie bestaat uit de volgende delen: ● [Longread] Gratis personeel - Deel 1 ● [Longread] Gratis personeel - Deel 2 ● [Longread] Gratis personeel - Deel 3 ● [Longread] Gratis personeel - Deel 4 ● [Longread] Gratis personeel - Deel 5 ● [Longread] Gratis personeel - Deel 6 ● [Longread] Gratis personeel - Deel 7 ● [Longread] Gratis personeel - Deel 8
Meer artikelen in deze categorie:
[catlist categorypage=”yes”]
Hebt jaren in de raad gezeten en wij hebben gevochten voor een meer menselijke behandeling. Als ik dit zo lees waren mijn vermoedens toch op waarheid gestoeld. Ik vind het wel erg jammer dat men alleen gemeentelijke erkende bedrijven de vrijwilligers aanbied. Als je wil, kun je werkervaringen in een opleidingstraject delen met de jeugd die in dezelfde vakgroep zit. Sla je 2 vliegen in een klap. Groet, Hans.
Altijd correct blijven, niets weigeren, verder de rest naar God saboteren, klagen, miepen, zeuren, zeiken, zemelen, zodat de kapo’s en schreibtischmörder uiteindelijk verzuchten;
The head nurse spoke up
Said “leave this one alone”
She could tell right away
That I was bad to the bone …
Stel je voor zeg, dat iedereen die een beroep doet op gemeenschapsgelden (hypotheekrentebijstand, kindertoeslagbijstand, alternatieve energiebijstand, en niet te vergeten al het gratis geld dat ondernemers krijgen om het volk te knechten) daarvoor een tegenprestatie moest leveren zoals de hierboven beschreven dwangarbeid van brave burgers die hun hele leven heben betaald voor het recht waar ze nu gebruik van moeten maken! Het gratis geld gaat met bakken naar de oveheid en het bedrijfsleven!
ik word misselijk… verdrietig en boos.
Sorry even geen diplomatieke beargumenteerde reactie.. ik geef jullie alleen het diepe gevoel van schaamte mee.