Kuierend in een lekker oranje lentezonnetje op deze verplichte vrije dag valt mijn oog op een bijzonder tafereel op het terras bij onze lokale kroeg. Een gemêleerd gezelschap maakt het even eenvoudig genieten van een versnapering onmogelijk, doordat hun overenthousiaste aanwezigheid in combinatie met hun gestaag stijgende alcoholpromillage het aantal decibel dat ze produceren lineair doet toenemen. Aangezien er maar één lokale kroeg is in ons dorp en ik behoorlijk uitgedroogd ben geraakt door mijn wandeling, hetgeen normaliter niet in mijn bewegingspatroon thuishoort, besluit ik toch plaats te nemen aan het enige lege tafeltje op het terras naast het feestende gezelschap om een versnapering tot mij te nemen. Nog voor ik mijn achterwerk op een terrasstoel heb kunnen positioneren brengt de bediening mij al een Dikke Citroen van de Weduwe Joustra, ondertussen zich verontschuldigend voor het lawaaierige gezelschap.