Afgelopen week zijn we geconfronteerd met een onvervalst staaltje hypocrisie. In 2005 dienden Boris van der Ham (D’66) en Niesco Dubbelboer (PvdA) namens hun partijen een wetsvoorstel voor een bindend correctief referendum in. Destijds werd het bindend correctief referendum gezien als een ultieme vorm van democratie, waarbij de bevolking zich kon uitspreken over echt belangrijke thema’s. Maar de tijden zijn veranderd. Onze Haagse elite, zeg maar het Theater van de Lach dat ons land regeert, is tot de conclusie gekomen dat het volk niet de kennis bezit om mee te denken over complexe vraagstukken. Het is al erg genoeg dat er verkiezingen uitgeschreven dienen te worden. Verkiezingen waarmee wij, het domme klootjesvolk, onze ‘slimme’ bewindvoerders opnieuw mandateren om hun eigen belangen om te zetten in beleid. Het bindend correctief referendum werd dan ook verworpen en zal voorlopig niet meer op de agenda komen. De kloof tussen burger en politiek heeft inmiddels de proporties aangenomen van de Grand Canyon. De vraag rijst of er sprake is van demofobie (angst voor de burger) of een bij voorbaat misplaatste arrogantie van een zelfverklaarde elite?