De arbeidsmarkt, mijn vakgebied, is de basis van iedere economie. Een gezonde arbeidsmarkt, waar zeg maar de beroepsbevolking gemiddeld 28 uren per week tegen betaling participeert, zorgt voor een gezonde balans. Toch kenmerkt de geschiedenis zich door grote schommelingen in deze balans. Schommelingen die samenhangen met de vele economische crises. Perioden van grote werkloosheid worden afgewisseld met perioden van wanhoop bij bedrijven die naarstig op zoek zijn naar gemotiveerd en geschoold personeel. De oplossing wordt meestal gevonden in migratie en bedrijven lobbyen om massaal nieuw arbeidspotentieel binnen te halen. Een tweede oplossing is het verplaatsen van werkzaamheden naar oorden waar het arbeidspotentieel wel voor handen is. De maatschappelijke gevolgen van met name de perioden van grote werkloosheid kennen we. Sterker nog; we zitten er midden in. In deze column wil ik het niet met u hebben over de geschiedenis van de arbeidsmarkt, hoewel deze erg interessant is, maar over de toekomst. We staan namelijk voor grote veranderingen.